Communistische terreur

Onder de hamer en sikkel vlag van het communisme zijn wereldwijd bijna 100 miljoen doden gevallen. De hamer en sikkel staan voor georganiseerde hongersnoden en staatsterreur van Lenin en Stalin, van Mao tot Pol Pot. Inmiddels is de muur gevallen. De Sovjet-Unie is niet meer, orthodox - marxistische landen als Albanië, waar zelfs de godsdienst officieel werd afgeschaft zijn ineengestort. En zo verging het vele communistische regimes.

Opvallend is dat het gedrag van communistische leiders veel gelijkenis vertoonde met dat van hun kapitalistische tegenstrevers. Sommige hielden er een uitgebreide hofhouding op na terwijI het volk crepeerde van de honger. De honden van de Roemeense president kregen bij wijze van spreken iedere dag kogelbiefstuk! Bizar was dat de MPLA kopstukken in Angola een onderneming hadden opgericht die concessies verleende aan de 'Shell' ondernemingen in de wereld voor oliewinning en die op deze manier miljarden verdiende.Dat kapitalistische geld werd geheel gebruikt voor 'exhibitionistische zelfverrijking'.

Mao luisterde en danste op jazzmuziek, die in de rest van China was verboden. Overigens deelde hij na afloop het bed met een van zijn danspartners. En in Cuba was het lange tijd gebruikelijk om modelarbeiders te fêteren op een bordeelbezoek. Het is maar even een weet.

De idealen van het communisme waren met name ingegeven door de ongelijkheid in de maatschappij van rijk en arm. Maar in die zogenaamde communistische landen was het, naar nu steeds meer bekend word, geen haar beter. Hoewel ik niet geloof in het einde van de tijd, geloof ik wel in het einde van het communisme, een discontinuïteit in de geschiedenis. Na Stalin, Mao en Pol Pot heb ik er schoon genoeg van. Noord Korea crepeert nog steeds en Cuba verteert Che als een katholieke heilige. De enige conclusie die ik trek, is dat communisme niet deugt, net als sommige partijen hier in Nederland. Daarbij denk ik aan de PVDA en Groen Links.

Jan Jansen