Blair noemt anti-Amerikaans gevoel in Europa dwaasheid
De Britse premier Tony Blair heeft scherpe kritiek geuit op Europese politici die uiting geven aan ’dwaze’ anti-Amerikaanse gevoelens.
In een 35 pagina’s tellende publicatie van de denktank Foreign Policy Centre zet Blair zijn visie uiteen. Het is een soort pamflet dat de oud-premier in spe als politieke erfenis nalaat.
Blair roept op tot een buitenlands beleid dat gestoeld is op actieve betrokkenheid. Volgens de Britse premier, die in eigen land veel populariteit verloor door zijn alliantie met de VS, kan niet één van de huidige problemen in de internationale politiek worden opgelost zonder Amerikaanse betrokkenheid.
„Het gevaar met de VS vandaag is niet dat ze te veel betrokken zijn. Het gevaar is juist dat ze besluiten de ophaalbrug op te halen en zich terugtrekken.”
„Laat me duidelijk zijn. Ik ben het niet altijd eens met de VS. Ze kunnen soms lastige vrienden zijn. Maar die trant van anti-Amerikaanse gevoelens in delen van de Europese politiek is eerlijk gezegd dwaasheid als je het beschouwt tegen de achtergrond van de lange-termijnbelangen van de wereld waarin wij geloven.”
Blair roept in zijn doorwrochte essay op tot een herziening van de internationale politiek. Hij pleit voor een alliantie van gematigdheid, waarin moslims, joden en christenen, Arabische en westerse, rijke en arme landen gezamenlijk het extremisme het hoofd bieden.
Al in zijn voorwoord noemt Blair de situatie „waarin we verkeren, er een van oorlog, maar dan van een volledig niet-conventioneel soort die niet op de conventionele manier kan worden gewonnen. We kunnen de strijd tegen internationaal extremisme alleen winnen als we laten zien dat onze waarden sterker, beter en rechtvaardiger zijn.” Daarom roept Blair op tot aanpak van de armoede en de klimaatverandering. Opmerkelijk is dat hij in één adem het Midden-Oosten noemt en het streven twee staten te vestigen voor Israël en de Palestijnen.
Blair verwerpt het idee dat in de wereld een strijd tussen beschavingen woedt. „Het is een strijd óm de beschaving, het is de eeuwenoude strijd tussen vooruitgang en reactie, tussen degenen die de moderne wereld omhelzen en degenen die haar verwerpen, tussen optimisme en hoop enerzijds en angst anderzijds.”