De New Age beweging
Waarschijnlijk heb je er wel eens wat van gehoord, hetzij uit tekenfilms, hetzij van milieubewegingen. Vandaag de dag hebben we “New Age-radiostations”, New Age winkels, en ja, zelfs New Age kerken, maar het grootste deel van de verwarring wordt wel veroorzaakt door de New Age Beweging. Allereerst: de New Age Beweging is geen samenspanning of een sekte. Het is een losse collectie van diverse mensen en groepen. Het is een religieuze trend, geen religieuze organisatie. De diversiteit maakt het tamelijk moeilijk om het precies te omschrijven, maar er zijn een aantal leerstelsels die specifiek New Age zijn.
Eèn van deze leerstelsels is het Monisme, het idee dat één beginsel aanneemt ter verklaring van de verschijnselen.Het bewustzijn waarmee je god en de schepping ervaart als één. Er is geen egobesef. Er bestaat niets behalve god. De mens is god met daaraan toegevoegd een tijdelijke naam en vorm. Uiteindelijk zal hij weer volledig opgaan in god, de bron waaruit hij is voortgekomen.
Monisme lijkt erg op het Oosterse Pantheisme (te geloven in de eenheid aller wezens en verschijnselen) en door deze overeenkomsten wordt de New Age Beweging vaak omschreven als een invasie van de Oosterse mystiek in de Westerse beschaving. Echter, de wortels van de New Age Beweging liggen in de Europese filosofie. Wat wij hier zien is niet de adoptie van de Oosterse religie, maar het bankroet gaan van onze eigen cultuur.
Eeuwenlang handhaafden theologen drie bronnen der waarheid: openbaring, traditie en grondslag. Een voor een dankten ze de openbaring af, negeerden ze de traditie en concludeerden dat de grondslag ontoereikend was. Zodoende werd de situatie een beetje beangstigend. Er waren geen bronnen van autoriteit meer over!
Mensen functioneren niet zo goed zonder een of andere bron van autoriteit, gezag, een soort van bron van hoop. Omdat ze nergens meer naartoe konden gingen westerse filosofen hun hoop vestigen op irrationele ideeën als Monisme, gelovend dat de problemen en het gebrek aan de samenhang van het leven meer ogenschijnlijk dan echt waren en dat deze problemen konden worden opgelost op zo'n diepgaand niveau die we niet echt kunnen bevatten. Deze ideeën leverden de echte bodem voor de New Age Beweging. In feite dus ontstaan omdat westerse filosofen geen antwoorden meer hadden.
In principe is het volgende er dus over te zeggen: de New Age Beweging leert dingen die nergens op slaan. Hun leer doet geweld aan de Schrift, traditie en grondslag. De aanhangers zijn mensen die wanhopig op zoek zijn naar hoop en zekerheid in een wereld die erg verwarrend lijkt. Zij hebben het idee opgevat dat we geen zekere bron van autoriteit hebben, en doen een poging om antwoorden te vinden in gewaarwordingen en irrationele ideeën.
Monisme en Pantheisme
Een van de meest afwijkende opvattingen van de New Age Beweging is het Monisme, de opvatting dat alles in wezen één is. Vanuit dit perspectief is alles wat bestaat een deel van één levend geheel. Er zijn geen wezenlijke verschillen tussen twee mensen, voorwerpen, of tussen mensen én voorwerpen.
Monisme zal op de meeste mensen vreemd overkomen omdat onze ervaringen berusten op verschil tussen onszelf en andere mensen of tussen onszelf en voorwerpen. De New Age Beweging echter ziet logica en grondslag als een beperking. Zij zien over het algemeen het nauwkeurig nagaan van de verscheidenheid en verschillen als een illusie, en zij geloven dat wij op een dwaalspoor worden gebracht door wat wij 'gezond verstand', of logisch noemen. Voor de New Age aanhanger zijn wij allemaal al in al en in elkaar en in dit geval dus alles. Wanneer mensen tot het geloof komen dat zij één zijn met het universum, dan vindt er een soort omwisseling plaats. Shirley Maclaine's ervaring in een mineraalbad in het Andes gebergte illustreert het punt. Zij schrijft:
“Langzaam, heel langzaam werd ik het water…..Ik was de lucht, het water, de duisternis, de muren, de bubbles, de kaars, de natte stenen onder water, en zelfs het geluid van de stromende rivier buiten”.
Shirley Maclaine kwam dus tot de conclusie dat ze zelf geen duidelijk wezen meer was, maar in plaats daarvan identificeerde zij zich met alles wat haar omringde. Deze opvatting dat alles fundamenteel één is leidt de New Age aanhangers tot het geloof in het Pantheisme, het idee dat alles god is. De ervaring van eenheid verteld hun dat alles goddelijk is, inclusief zijzelf.
Vanuit het New Age perspectief is dit concept de sleutel tot de ontdekking van iemands vermogen, want concluderen dat je god bent is concluderen dat je geen limitaties hebt. Er schuilt echter een probleem in deze bewering. Als god geen limiet kent in de kennis of vermogen, waarom moeten we dan groeien in kennis als we god zijn? Waarom moeten we dan tot de conclusie komen dat we goddelijk zijn? Als wij goddelijk zijn, waarom zijn wij dan zo beperkt dat we ons niet altijd realiseren dat we beperkt zijn? Als je alles bij elkaar optelt, als alles in wezen één is, bestaat er ook geen verschil tussen goed en kwaad. Zonder legitiem verschil tussen goed en kwaad, wordt New Age een training in doelloosheid.
New Age pantheisme staat dus in schril contrast tot de bijbelse leer van creatie(schepping).
De politieke agenda van de New Age Beweging
Het gevolg van het New Age monisme is dat de klemtoon sterk valt op de eenheid van onze planeet. Het geloof dat alles één is werd nog versterkt toen astronauten de aarde vanuit de ruimte fotografeerden. De foto's leken allerminst op onze snelveranderde landkaarten. De grenzen die we hadden opgeworpen tussen landen waren onzichtbaar terwijl er toch overal oorlogen werden gevoerd. Het enige dat we gemeen hadden was het zichtbare: een planeet met een fragiel ecosysteem. Peter Russel schrijft:
Deze foto is het spirituele symbool van onze tijd geworden. Het staat voor het groeiende bewustzijn dat wij en de planeet allemaal een deel zijn van één enkel lichaam, dat wij onszelf niet langer kunnen scheiden van het geheel.
Deze foto's van de aarde vanuit de ruimte staan nu op New Age posters, bumperstickers en t-shirts en herinneren ons eraan dat we in essentie allemaal één zijn. Hetzelfde zien we ook in de hedendaagse muziek: het met een hoge muziekprijs onderscheiden lied “From a Distance” accentueert het idee dat wanneer wij vanaf een afstand naar onze planeet zouden kijken, dat men daar harmonie, vrede en hoop ziet. Dat er een wereldomvattende eenheid is.
Dit accent op de algehele kijk reflecteert het verlangen van de New Age om de essentiële eenheid van alle realiteit, gemanifesteerd in onze beleving te zien. De aanhangers van de New Age wil dat de mensheid functioneert als “superorganismen”, gelijk aan een school vissen of een kudde dieren, reagerend op gevaar in een fractie van een seconde en zich zo coöperatief(samenwerkend) gedragend dat het lijkt alsof we een gemeenschappelijk brein hebben.
Peter Russel schrijft:
"We zien onszelf niet langer als geisoleerde individuen; we zullen onszelf leren kennen als een snel geintegreerd globaal netwerk, de zenuwcellen van een ontwakend wereldomvattend brein."
Maar deze visie stopt niet bij onze aarde omdat New Age aanhangers geloven dat onze wereld ook zal communiceren met andere planeten in andere melkwegstelsels totdat het gehele universum in complete harmonie is als één enkel organisme.Vanuit dit perspectief zijn de belangen van de mensheid onderworpen aan hen die de wereld zijn als één. Het belangrijkste is niet of wij zelf zullen overleven, of als onze aarde overleefd, maar of dit evolutionele proces doorgaat in continuïteit. Opmerkelijk is het feit dat veel mensen die New Age gaan aanhangen omdat ze een positieve boodschap van hoop verlangen, een ervaring krijgen van droefheid en onpersoonlijkheid. Het individu is staat verloren in één geheel zoals een druppel water zich mengt in een grote kosmische oceaan.
Eenheid bereiken
Hoewel alle New Age aanhangers uitkijken naar een wereldomvattende en universele eenheid, zijn de meningen om dit te bereiken toch verdeeld. Sommigen spitsen zich op het menselijk technologische potentieel tot harmonie met het accent op telecommunicatie en de wetenschap. Anderen besteden meer aandacht aan het ietwat mystieke idee dat alle dingen dezelfde essentiële energie delen.
Wanneer wij deze energie kunnen aanspreken kunnen wij dit in ons voordeel gebruiken. Net als Luke Skywalker in de Star Wars films “the force”(de kracht) gebruikte om dingen te verplaatsen en gevechten te winnen, denken veel New Age aanhangers dat ze gebeurtenissen om hen heen kunnen sturen en/of beheersen door visualisatie en meditatie. Dit geloof gaat veel verder dan iemands zichtbare machten te gebruiken in hun persoonlijk voordeel.
Dit kan het best geïllustreerd worden door de New Age fabel “One-Hundredth Monkey” (Het honderdste aapje). Het verhaal gaat dat een groep wetenschappers een aap op een eiland hadden geleerd om haar voedsel te wassen voor ze het opat. Op den duur gingen ook verschillende andere apen haar gedrag imiteren en binnen korte tijd hadden bijna honderd apen op dat eiland hetzelfde geleerd. Toen gebeurde er iets vreemds. Toen het honderdste aapje zijn voedsel begon te wassen begonnen ineens alle apen van dat ras hetzelfde te doen, zelfs die apen die geen contact hadden met de apen in het experiment. Het idee is dat het honderdste aapje genoeg was om dit gedrag “over de rand” te duwen in een soort van kosmisch bewustzijn.
New Age aanhangers gebruiken deze fabel om te illustreren wat zij geloven over wat wij kunnen bereiken met het menselijk ras. Zij menen dat zij alleen maar deze kritische massa (minimale hoeveelheid materiaal dat nodig is voor kettingreactie) van verlichte individuen nodig zijn om hun eigen spirituele inzicht te bereiken om het gemeenschappelijke bewustzijn van de mensheid te worden.
De Maharishi Yogi bijvoorbeeld, zei dat wanneer slechts 1 procent van de mensheid de techniek van Transcendentale meditatie zou leren, dat de “Age of Enlightement”(Eeuw van spiritueeel inzicht) kan beginnen. ( New Age betekent “Nieuwe Eeuw”, "Nieuwe Wereldorde")
Deze kritische massa is wat New Age aanhangers proberen te bereiken met een evenement die zij de “Harmonische Bijeenkomst” noemen. De Harmonische Bijeenkomst voorziet de aanhangers van New Age in een gelegenheid om hun collectieve krachten te kanaliseren om het gemeenschappelijke doel van wereldvrede en harmonie te bereiken. De voorstanders van New Age geloven dat wereldvrede uiteindelijk gerealiseerd kan worden wanneer genoeg mensen het maar visualiseren.
Getuigen tegen een New Age aanhanger
Voor een Christen is het van absoluut belang om kritisch te zijn tegenover het filosofisch perspectief van de New Age aanhangers. De New Age Beweging weerspiegelt de afwijzing van openbaring, traditie en grondslag als geloofwaardige bronnen der waarheid. New Age aanhangers zullen absoluut niet thuis geven als we de grondslag tegen hen zullen gebruiken om hun de gebreken in hun geloof aan te tonen. Vanuit hun standpunt, is zulke afhankelijkheid van logica en grondslag een serieus gebrek aan verlichting van onze kant. Een discussie aangaan over de Heilige Schrift en de lering van de kerk zullen zij gebruiken om aan te tonen dat deze dingen alleen maar onbuigzaam en ongevoelig zijn.
Omdat de New Age beweging zo prat gaat op ervaring en beleving, is onze persoonlijke geloofsgetuigenis wellicht de beste manier om te ventileren tegen New Age aanhangers. Zij zullen gewoonlijk onze logica en onze boeken wegwuiven, maar hun eigen belevingen en ervaringen zullen hen ervan weerhouden onze belevingen en ervaringen weg te wuiven. Wanneer wij door onze getuigenis ons christen-zijn demonstreren en de verandering die het evangelie in ons leven heeft gebracht, dan benaderen wij ze in hun eigen termen.
Wij moeten ons echter wel bewust zijn van de verantwoording van een getuigende benadering. Het betekent dat wij een krachtiger getuige moeten zijn dan hun 'broeders' en 'zusters' in de New Age. New Age congressen voorzien bijvoorbeeld in een groot deel in persoonlijke ondersteuning voor hen in die eraan deelnemen. Bezoekers zullen zich welkom en geliefd voelen en zullen terugkomen juist omdat de mensen zo vriendelijk en attent zijn.
Benaderen wij zo ook de bezoekers in onze kerken? Benaderen wij onze New Age vrienden met liefde en respect ook al zijn we het niet eens met wat zij geloven? Wanneer we hen afwijzing in plaats van aanmoediging geven drijven we ze alleen nog maar dieper in de New Age Beweging.
Het beste wat wij New Age aanhangers kunnen bieden is een vaste gewaarwording van hoop. Hoop is namelijk wat mensen in de New Age Beweging zoeken, maar hun dorst zal daar niet gelest worden. De New Age beweging is onzeker en onpersoonlijk (alles is één), en het individu wordt daar absoluut niet op waarde geschat. Waneer je deze hoop vergelijkt met de belofte van de Redder dat niets ons kan scheiden van Zijn liefde, dat niemand ons uit Zijn hand kan rukken, dat Hij op een dag alle tranen af zal wissen… (Rom. 8:31-39; Joh. 10:27-29; Openb.. 21:4).
WAT EEN VERSCHIL!
We moeten de realiteit van onze hoop laten zien en voorbereid zijn om te verklaren waarom wij zo'n gevoel van zekerheid hebben.(1 Petr. 3:15)
De New Age Beweging is erg gevarieerd en mengt zich makkelijk in veel andere religies. Het enige wat ze niet goed kunnen plaatsen is het kruis van Jezus Christus. New Age Aanhangers hebben het zeer moeilijk met het accepteren van het idee dat verlossing en redding alleen kan komen door Jezus Christus. Dit staat namelijk tegen alles wat zij geloven. Zij zullen daarom ook niet snel het evangelie omarmen, maar spreek ten allen tijde de waarheid in liefde. Wijs ze door jouw woorden en vooral door jouw levenswijze op Christus, die onze Hoop is.