Waarom Amerika zoveel op heeft met Israël?

Zo 18 Februari 2007 17:58 | Frank | 9714 keer bekeken | 1 reactie | 28 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Waarom Amerika zoveel op heeft met Israel? Nou de amerikanen hebben hun land ook zelf toegeeigend. Zo is het ook in Palestina. Dat land is ooit afgepakt door de Engelsen. Eind 19e eeuw: opkomst van het zionisme, het streven naar een Joodse staat in Palestina als uitweg voor de vervolging en onderdrukking in Europa. De vraag echter, waarom deze haat tegen de joden aanwezig was / is, word echter nooit gesteld.

1947 de Algemene Vergadering van Verenigde Nazies stemt in met een Brits plan voor de deling van het mandaatgebied Palestina in twee delen. Er wonen op dat moment tussen de Jordaan (rivier) en de Middellandse Zee ongeveer 1 miljoen Arabieren en een minderheid van 600.000 Joden. Toch moesten de arabieren hun land afstaan. Als dit dan eerlijk was gebeurd dan had England de helft van het 'eigen land' weggeven niet dat van een ander. De palestijnen moeten dus lijden voor het leed van de Joden. Begrijp me niet verkeerd ik ben niet tegen Joden, ik hou van iedereen. Maar ik laat me niet langer beinvloeden door de massamedia en hun propaganda, e.g. de palestijnen zijn terroristen en de joden zijn zielig.

Nu lees ik weer dit in de krant. De VS en Israël zullen alleen praten met een nieuwe Palestijnse regering van nationale eenheid als die de staat Israël erkent en het geweld afzweert. Dat hebben premier Olmert van Israël en president Bush telefonisch afgesproken. Ik vroeg mij af wat heeft Bush daar nou mee te maken? Nou kijk Israël kampt met omvangrijke begrotingstekorten, die gedekt worden door grote bankoverschrijvingen uit het buitenland en door buitenlandse leningen. Ruwweg de helft van de buitenlandse overheidsschulden staan uit in de Verenigde Staten, die Israëls voornaamste leverancier is van economische en militaire hulp.


van de officieele website van de overheid van Israël (Zeg geld in het Hebreeuws)

Rice van Buitenlandse Zaken is in Israël om een Palestijns-Israëlische top voor te bereiden,die morgen wordt gehouden. President Abbas heeft Hamas-premier Haniye gevraagd om een regering van nationale eenheid te vormen.Hamas wil bestaande vredesakkoorden "respecteren" maar weigert nog altijd de staat Israël te erkennen en het geweld af te zweren.

Een wijs man zei ooit eens tegen mij: "Het enige dat erop zit om de beslissing van de UNO van 14 mei 1948 ongedaan te maken. Daarmee wordt de geschiedenis slechts 58 jaar teruggedraaid.
Dat zal minder problemen veroorzaken dan het terugschroeven van de geschiedenis over meer dan 2000 jaar, zoals de Zionisten dat willen."

Ja maar waar moeten al die mensen dan naar toe?
Amerika is toch zo'n groot land die hebben vast nog wel een stukje land over. dan kunnen premier Olmert van Israël en president Bush nog eens bij elkaar op de koffie en lekker bijkletsen.

Is iedereen die kritiek heeft op Israël een antisemiet?
Dat is absoluut niet zo. Iemand, zoals ik nu, die kritiek heeft op Israël vanwege de dingen die Israël doet, kan er niet van worden beschuldigd een antisemiet te zijn. Of de vraag: Kan iemand een antizionist zijn zonder tegelijk ook een antisemiet te zijn?
Dat kan zeker. Zionisme is een politieke overtuiging en moet net zo worden behandeld als alle andere politieke overtuigingen. Je kunt anticommunist zijn zonder anti-Chinees te zijn, je kunt antikapitalistisch zijn zonder anti-Amerikaans te zijn, antiglobalist of anti-weet-ik-wat. Maar ook hier is het niet altijd gemakkelijk een scherpe grens te trekken omdat echte antisemieten vaak doen alsof ze alleen maar «antizionisten» zijn. We moeten het hun niet gemakkelijk maken door het onderscheid te laten vervagen.

Kan een jood antisemitisch zijn?
Dat klinkt als een oxymoron. Maar de geschiedenis kent een aantal voorbeelden van joden die wrede jodenhaters werden. De Spaanse grootinquisiteur Torquemada was van joodse afkomst. Karl Marx schreef bijzonder pijnlijke dingen over de joden, evenals Otto Weininger, een belangrijke joodse auteur in het Wenen van het einde van de negentiende eeuw. Van Herzl, diens stad- en tijdgenoot, kennen we uit zijn dagboeken zeer oncomplimenteuze opmerkingen over de joden.

Ik wil nogmaals benadrukken dat ik niemand haat maar met dit artikel aan wil geven dat Israël eigenlijk bezet gebied is. Net als Amerika en Irak en Afghanistan. Om met quote van een ander wijs man te eidigen: "ik vraag u te accepteren dat er geen volk op aarde is dat niet zijn eigen slechte regering prefereert boven een goede regering van een buitenlandse macht", aldus Ghandi in dialoog met Meneer Kinnoch na zijn beroemde Zoutmars naar Dandi.

Bronnen:

 

Bron: Zie artikel

Reacties

    Amerika & Israël

    Ma 19 Februari 2007 11:09 | Destrée |

    Dit was weer een poepgoed stukje. Ik lees ook: "De vraag echter, waarom deze haat tegen de joden aanwezig was / is, wordt echter nooit gesteld." Ik heb wèl die vraag gesteld. En ik meen er ook een antwoord op te kunnen geven. Die haat – of ook afgunst, op de rijke joden/Zionisten – ontstond in 622 voor Christus. Toen was Josia koning van Palestina. Echter alleen van het zuidelijk deel Judea. Want het noordelijk deel, Israël, was bezet door de toen nog machtige Assyriërs. Josia wilde (uiteraard) Israël terugwinnen. Daarvoor moest hij zijn volk opjuinen en motiveren. Dat deed hij in zijn boek, de Pentateuch. Wat de basis zou worden van de joodse, de christelijke en Islamitische godsdienst. Daarin propageerde Josia het idee van 'Eén volk, één staat, één leider. Als voorloper van Hitler's Mein Kampf. Maar ook propageerde hij het idee van één God. In een wereld die nog polytheïstisch was. Maar om dit er bij zijn Judeaanse – wat zou gaan staan voor joodse – volk in te heien, moest dat volk leren lezen en schrijven. Wat dus geschiedde. Dat kunnen lezen en schrijven had tot gevolg dat die Judeanen/Joden ook konden boekhouden. Wat ze in hun handel natuurlijk een groot voordeel opleverde tegenover de omringende Semitische polytheïstische volken En wat dus de afgunst opwekte bij die volken. Wat zo de oorsprong van het 'Anti-Semitisme' is geworden. Zoals ook Hitler's plannen mislukten, zo mislukken die van Josia. Want als de macht van de Assyriërs op zijn eind loopt, liggen ook de Egyptenaren op de loer om hun gebied uit te breiden. In 608 v.C. komt het in Megiddo tot een botsing van het Egyptische leger, dat is aangevoerd door de Farao Neko met de troepen van Juda. Koning Josia sneuvelt. Die verwarrende term 'Anti-Semitisme' is in de 19e eeuw uitgevonden door de Zionisten. Om de godsdienstige tegenstelling – die in wezen wordt getolereerd – te verplaatsen als racistische tegenstelling. Die, natuurlijk, algemeen als verwerpelijk en misdadig wordt gekenschetst. Naar sommiger mening – is de joodse godsdienst niet meer schadelijk dus verwerpelijk dan elke andere godsdienst. Het de wereld terroriserende Zionisme met diens misdadig moordende Mossad is echter wèl te veroordelen. Dit alles, deze wereldterreur, wordt gestuurd door de machtigste rijkste Zionistische families, wat ik noem de 'Upper 10'. Het joodse volk is even medeschuldig en medeplichtig met de Zionistische terreur, als eertijds het Duitse volk met de Nazistische terreur. Deze context blijkt voor de politici, de historici en de media absoluut taboe te zijn. Dat wilde ik, in alle bescheidenheid, even benadrukken. Charles Destrée.