De gezelligheid van een snuif cocaïne op het platteland

Vr 30 December 2005 21:19 | Frank | 3271 keer bekeken | 0 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen
Bij gebrek aan coffeeshops komen jongeren op het platteland naar eigen zeggen in contact met huisdealers. Deze maken geen onderscheid tussen softdrugs en harddrugs. In Brummen is cocaïne makkelijk te krijgen.

Het is weekeinde. Twee vrienden zitten in een kleine woonkamer in het Gelderse Brummen. Op de salontafel staan een kopje koffie, een biertje en sigaretten. Een lijntje cocaïne ligt ernaast.

Stefan (26) en Jacco (23) vinden dat Nederland best mag weten hoe het zit met cocaïne op het platteland. „Het gebeurt in de dorpen net zo vaak als in de stad. Maar hier is het taboe”, zegt Stefan. Hij praat met een licht trillende stem en legt ondertussen een lijntje cocaïne.

Hij snuift het witte poeder naar binnen, steekt een shagje op en neemt een slok bier. „Het is in deze regio vooral de verveling die ervoor zorgt dat jongeren gaan snuiven”, legt hij uit. „Iedereen kent elkaar in Brummen. Hier zitten ook jongens die dealen.”

Zo’n tien jaar geleden kwam Stefan voor het eerst in aanraking met drugs. „Op het schoolplein ga je blowen, dan gaat het van kwaad tot erger. Er zijn geen coffeeshops in Brummen en Eerbeek. Als je dan bij de huisdealers komt om wiet te halen, bieden ze je ander spul aan en zetten ze je onder druk.”

Toen hij negentien was snoof Jacco voor het eerst cocaïne. „Dat was in het park, beetje experimenteren”, vertelt hij. „Op die manier vermaakten we ons op zaterdagavond. Nu heb ik daar geen behoefte meer aan. Ik hoef niet meer een nacht door te halen.” Dat cocaïne vooral tijdens feesten wordt gebruikt, is volgens de jongens in Brummen allang niet meer de trend. „Je ziet met oud en nieuw in de plaatselijke kroeg wel een lange rij voor de wc’s staan”, zegt Jacco, „dan weet je al hoe laat het is. Tijdens feesten op de boerderij en hardcore-feesten in een kroeg wordt er natuurlijk ook gebruikt. Maar het zijn ook de hangjongeren die op straat experimenteren met cocaïne.”

Later laat hij ’het Afdakje’, ook wel het ’het Grafdakje’ genoemd, zien. Het regent en de hangplek voor de Brummense jeugd is leeg. „Dit symboliseert de saaiheid van Brummen”, zegt Jacco. Terug in de rokerige woonkamer bevestigt Stefan wat zijn vriend vertelt. „Het gebeurt echt niet alleen op feestjes. Het is een bepaalde gezellige sfeer die je hebt als je met een paar vrienden thuis zit te snuiven.”

Het gebruik van cocaïne beperkt zich in Brummen en omgeving niet tot een bepaalde scene. Dit in tegenstelling tot de Randstad waar coke vooral in trendy clubs wordt genoten. „Het gebeurt onder alle lagen van de bevolking”, aldus Jacco. „In Eerbeek doen de alto’s net zo hard mee.”

Wie cocaïne wil, hoeft niet naar de grote stad. Dealers bezorgen zelfs tot aan huis. „Je belt even een rondje en je tikt het spul zo op de kop. In een straal van 50 kilometer ken ik zeven dealers die ik kan bellen”, aldus Stefan. Als hij een uur later zijn zevende lijntje heeft gesnoven, gaat Stefan naar huis. In praten heeft hij geen zin meer. Zenuwachtig pakt hij zijn mobieltje. „Ik ben hier niet geweest, hè?”

In verband met de privacy zijn de namen van de geïnterviewden veranderd.

Bron: Trouw