Diepzeevis in voortbestaan bedreigd

Ten minste vijf soorten diepzeevis in het noordwestelijke gedeelte van de Atlantische Oceaan. zowel veel voorkomende als schaarse, worden ernstig in hun voortbestaan bedreigd. Dat is een direct gevolg van de commerciële visserij die sinds de jaren zestig en zeventig steeds dieper water opzoekt, omdat de visbestanden in de kustwateren uitgeput raakten.

Grenadiervissen, op grote diepte gevangen in een Noorse fjord. (Foto Sander Voormolen)

Dat schrijven Canadese biologen vandaag in het Britse wetenschappelijke tijdschrift Nature. De Canadezen volgden vijf diepzeesoorten: de grenadiervis (Coryphaenoides rupestris), de Noordelijke grenadiervis (Macrourus berglax), de blauwe diepzeekabeljauw (Antimora rostrata), de rugstekelaal(Notacanthus chemnitzii) en de Groenlandse rog (Bathyraja spinicauda). In zeventien jaar daalden de populaties van deze soorten met 87 tot 98 procent.

De vissen leven op meer dan 200 meter onder het wateroppervlak, een diepte waarop geen zonlicht meer doordringt. Diepzeevissen zijn extra kwetsbaar voor overbevissing door hun late geslachtsrijpheid, hoge levensduur, lage voortplantingssnelheid en langzame groei. Vergeleken met andere vissoorten kunnen zij slechts heel langzaam herstellen van een aanslag op de populatie. Dat sommige van deze soorten samenscholen in paringsgebieden op onderzeese bergtoppen maakt hen extra kwetsbaar voor de visserij. Een sleepnet op de verkeerde tijd op de verkeerde plaats kan een populatie vrijwel decimeren.

Bijna alle onderzochte vissen (behalve de rugstekelaal) namen gemiddeld ook met een kwart tot meer dan de helft af in lengte, een teken dat oudere vissen uit de populatie aan het verdwijnen zijn. Dat is ernstig omdat deze diepzeesoorten lang leven (tot circa zestig jaar) en pas op een leeftijd van 15 tot 20 jaar geslachtsrijp worden.