Boriska de Marsboy

Soms worden er kinderen geboren met fascinerende talenten of ongebruikelijke gaven. Leden van een anomalie-expeditie naar het noorden van de Volgograd regio vertelden me het verhaal van de wel heel bijzondere jongen Boriska. "Moet je je voorstellen, alle expeditieleden zaten op een avond rond het kampvuur toen een kleine jongen van ongeveer 7 jaar oud plotseling ieders aandacht vroeg.

Hij wilde vertellen over zijn leven op Mars, de Marsbewoners en hun reizen naar de Aarde," vertelde een getuige van het voorval aan mij. "Iedereen viel stil en luisterde naar het kleine jongetje met de levendige ogen.

Anderhalf uur lang vertelde hij over een Martiaanse beschaving, megalithische bouwwerken, ruimteschepen en over het verloren land Lemurië. Hij zou in een vorig leven van Mars gekomen zijn en hij had vrienden op Aarde die woonden in Lemurië." Eén van de expeditieleden had door dat hier iets bijzonders gebeurde en heeft het verhaal op tape vastgelegd.

De toehoorders waren met name verbijsterd over de kennis die deze 7-jarige had over de onderwerpen, zijn verstand leek in niets op dat van de gemiddelde jongen van die leeftijd. Het is voor volwassenen al niet makkelijk om vlekkeloos en in detail verhalen te vertellen over verloren beschavingen en met name de connectie tussen Marsbewoners en de bewoners van Lemurië.

Dat is iets waar men zelfs in de grenswetenschappen pas de laatste decennia melding van maakt. In schoolboeken zul je in ieder geval niets over deze onderwerpen terugvinden.

Wat de toehoorders ook opviel, was de wijze waarop de jongen sprak, zijn taalkeuze en bewoordingen waren, zeker voor een jongen van zeven, erg ongebruikelijk. Hij verviel zelfs in specifieke terminologie toen hij in detail inging op enkele feiten van zijn relaas.

Zou het kunnen zijn dat hij alles verzon, vroeg ik? "Onwaarschijnlijk," volgens een lid van de expeditie. "Het leek mij meer dat hij ons deelgenoot maakte van zijn herinneringen van een vorig leven. Dit soort verhalen verzin je niet zomaar even. Hij had volgens mij echt kennis".

Naar aanleiding van de verhalen van de expeditieleden over deze kleine jongen had ik onlangs een ontmoeting met zijn ouders en een kans om de jongen wat beter te leren kennen. Boriska is geboren te Zhirnovsk in de regio Volgograd op 11 janari 1996.

Ik vond zijn ouders aardige mensen. De moeder van Boriska, Nadezhda, is een dermatoloog en werkzaam in een publieke kliniek. Zijn vader is een oud-officier. Beide ouders kunnen weinig meer doen dan hopen dat iemand wat licht op deze mysterieuze zaak kan werpen. In de tussentijd, voeden ze Boriska gewoon op als een normale jongen.

Als baby was viel Boriska al op, zijn moeder weet nog hoe hij als baby al na 15 dagen zijn hoofdje recht kon houden. Zijn eerste woordje was "baba" en hij sprak deze woorden toen hij 4 maanden oud was. Snel daarna begon hij te spreken. Met 7 maanden was zijn eerste zin "Ik wil een spijker".

Hij sprak deze vreemde zin uit nadat hij een spijker had gezien die uit de muur stak. Tijdens zijn verdere ontwikkeling bleven zijn fysieke prestaties achter bij zijn intellectuele prestaties.

Zijn moeder gaf hem speelgoedletters toen hij één jaar oud was (een leermethode gebaseerd op het werk van Nikitin) en als gevolg daarvan kon hij met anderhalf jaar simpele grote krantenkoppen lezen. Ook kon hij zeer snel kleuren onderscheiden en hij begon met schilderen toen hij 2 was. Op tweejarige leeftijd werd Boris naar de dagopvang gebracht.

Medewerkers van de dagopvang was het opgevallen dat Boriska een zeer ongewone manier van denken en handelen had. Hij bleek over een uitmuntend geheugen te beschikken en had de gave om nieuwe informatie zeer snel op te nemen. Het viel de ouders al snel op dat hij de informatie oppikte op een wel zeer eigen en unieke manier.

"Wij hebben hem dat niet geleerd," zegt zijn moeder, "maar soms gaat hij een een lotushouding zitten en begint hij te praten. Hij praat dan over Mars, over de planeten en beschavingen waar wij geen weet van hebben." "We konden onze oren niet geloven, hoe kan een kind dit alles nou weten?" Vraagt zijn moeder zich af. Hij vertelt deze verhalen al vanaf zijn tweede levensjaar, "Het lijken wel mantra's"

Boriska vertelt over zijn vorige leven op Mars, in een tijd dat de planeet nog bewoond was en voordat een allesverwoestende ramp het oppervlak van Mars onbewoonbaar maakte. Volgens Boriska heeft Mars tegenwoordig nog steeds bewoners, alleen leven ze nu noodgedwongen onder de grond.

In "zijn" tijd vloog Boriska regelmatig naar de Aarde. Hij had goede contacten met de Lemuriaanse beschaving op Aarde en hij had zelfs een Lemuriaanse vriend. Deze vriend is voor zijn ogen om het leven gekomen. Dit gebeurde toen Lemurië ten onder ging aan een vloed.

Boriska kon hem destijds niet meer redden. "Maar," zo zegt hij, "we zijn voorbestemd om elkaar in dit leven weer te ontmoeten."

Op een dag ontdekte Boriska een boek getiteld "Waar komen wij vandaan?" van de auteur Ernst Muldashev. Je had hem moeten zien, hij was zo blij en gefascineerd met deze vondst. Uren achtereen bladerde hij door de pagina's en het was voor hem een feest van herkenning.

"Maar Lemurië heeft minimaal 800.000 jaar geleden opgehouden te bestaan en Lemurianen zouden 9 meter lang zijn. Als dat allemaal waar is, hoe kan je dat dan weten?" vroeg ik de jongen. "Ik herinner het mij," was zijn nuchtere reactie.

Later begon hij over een ander boek van Muldashev ("Op zoek naar de stad van de Goden") dat voornamelijk handelt over piramiden en tomben. Boriska verklaarde dat mensen kennis zullen vinden onder een van de piramiden, maar niet die van Cheops. Deze piramide is nog niet ontdekt.

Het leven van de mensheid zal totaal veranderen als de Sfinx geopend zal worden, zei hij, en voegde daaraan toe dat er een openingsmechanisme verborgen zit achter een van de oren van de Sphinx. (De exacte locatie van dit mechanisme wist hij niet meer.)

Boriska praat ook heel gepassioneerd over de Maya beschaving. Volgens hem weten we nog maar bar weinig van deze prachtige cultuur.

Boriska is ervan overtuigd dat de tijd is gekomen voor de "specialen" die nu geboren worden op Aarde. De hergeboorte van de Aarde komt eraan en nieuwe kennis en inzichten zijn noodzakelijk voor een mentaliteitsverandering van de Aardlingen.

Ik vroeg hem, hoe hij wist dat dit soort kinderen worden geboren en of hij op de hoogte was dat we dit soort kinderen "Indigo" kinderen noemen. "Ik weet gewoon dat ze nu geboren worden ook al heb ik er zelf nog geen een ontmoet. Of het moet misschien Yulia Petrova zijn. Zij is de enige die me gelooft.

Anderen lachen simpelweg om mijn verhalen." Er gaat iets gebeuren met de Aarde, dat is de reden dat deze bijzondere kinderen zo belangrijk zijn. Zij zullen in staat zijn om de mensen te helpen.

De polen zullen verschuiven. De eerste grote catastrofe op een van de continenten zal plaatsvinden in 2009. De volgende, nog hevigere ramp in 2013.

Ik vroeg hem of hij niet bang was en vreesde voor zijn leven met het vooruitzicht van zo'n ramp? "Nee, ik ben niet bang," antwoordde hij, "ik heb al eens een catastrofe op Mars overleefd. Ook nu nog leven er mensen zoals wij daar, maar nadat een nucleaire oorlog alles verbrand had moesten zij hun toevlucht ondergronds zoeken.

Daar bouwden ze nieuwe manieren van wonen en andersoortige wapens." Ze hebben ook een verschuiving van de continenten meegemaakt op Mars. Martianen ademen gas, als ze op Aarde zouden komen, zouden ze naast pijpen moeten staan om de uitlaatgassen te inhaleren.

Ik vroeg hem of hij er de voorkeur aan gaf om zuurstof te ademen. "Eenmaal in dit lichaam moet je wel zuurstof ademen, Martianen hebben een weerstand tegen de Aardse lucht omdat het veroudering veroorzaakt. Martianen zijn relatief jong, gemiddeld 30 tot 35 jaar."

Boris, waarom zijn onze (Russische, FsC) ruimtevaartuigen gecrashed voordat zij Mars bereikten? "Mars zendt gericht speciale signalen uit waardoor de ruimtevaartuigen kapot gaan. De vaartuigen bevatten schadelijke dosis aan straling." Ik was verbaasd over Boriska zijn kennis over dit soort straling "Fabos". Dit is namelijk waar.

In 1988 was er een inwoner van Volzhsky, Yuri Lushnichenko, (een heldervoeldende) die geprobeerd heeft om de toenmalige Sovjetleiders te waarschuwen voor een onvermijdelijke crash van de satellieten Fobos 1 en Fobos 2. Ook Lushnichenko sprak over een onbekend soort gevaarlijke straling.
Natuurlijk nam niemand hem serieus...

Ik vroeg Boris wat hij wist van meervoudige dimensies. Wist hij dat je niet in rechte lijnen moet vliegen, maar dat je moet schipperen tussen de meervoudige dimensies in de ruimte?

Op deze vraag sprong Boris gelijk op en begon allerlei feiten te noemen over UFO's. "Op het moment dat we vertrokken van Mars landden we bijna op hetzelfde moment op Aarde." Boris pakt een krijtje en tekent een ovaal op een bord. "De scheepswand van ons ruimteschip bestaat uit 6 lagen.

De buitenste laag bestaat (25%) uit duurzaam metaal, de volgende laag (30%) is gemaakt van een materiaal vergelijkbaar met jullie rubber, de laag daarna (30%) bestaat weer uit metaal en de volgende laag bestaat uit een speciale magnetische laag. Als we die magnetische laag laden met energie kunnen deze machines alle uithoeken van het universum bereiken."

Heeft Boris een speciale missie hier op Aarde te volbrengen? Is hij zich daar bewust van? Ik vroeg dit zowel aan de ouders als aan Boris zelf.

Volgens zijn moeder heeft hij daar wel een vermoeden van. Hij zegt dat hij iets weet over de toekomst van de Aarde. Boris zegt, dat informatie een zeer belangrijke rol in de toekomst zal spelen.

Boris, hoe weet je dit alles?

"Het zit in mij."

Boris, waarom worden mensen ziek?

"Ziekte ontstaat door een onvermogen om fatsoenlijk te leven en gelukkig te zijn. Men zou zich niet zo veel moeten bemoeien met het lot van anderen. Mensen zouden niet gebukt moeten gaan onder gemaakte fouten, maar proberen te begrijpen wat voor hen is voorbestemd; hun hoogten te bereiken en hun dromen te verwezenlijken.

Meer begaan zijn met anderen. Als iemand je slaat: omhels hem en bied je verontschuldigingen aan. Als iemand je haat, heb hem lief met alle liefde die je in je hebt en vraag om vergeving.

Dit zijn de regels van de liefde en nederigheid. Weet je waarom de Lemurianen uitstierven? (Daar ben ik zelf medeverantwoordelijk voor.) Ze wilden zich spiritueel niet verder ontwikkelen. Ze dwaalden af van het voorbestemde pad en zo verwoestten ze de eenheid van de planeet. Het pad van de magie is een doodlopende straat. Liefde is de echte magie!"