Nu blijft mijn kritiek natuurlijk overeind staan, maar helaas, het stuk van Emmer stond niet in Trouw, maar in de Volkskrant, wat ik in the heat of the fight abusievelijk over het hoofd gezien heb!
De Trouw redactie ''Opinie'' wees mij erop, waarop ik haar een excuus mail
gestuurd heb.
Helaas lukte het mij niet, de bovengenoemde ''Trouw post'' van mijn Blog te verwijderen, maar vandaag nog [woensdag 7 juli 2021] komt de
correcte ''Volkskrant'' post, want u begrijpt, dat ik de Volkskrant reeds heb aangeschreven, met natuurlijk dezelfde klacht tegen Emmer
Dus:
RIGHT POST, WRONG PAPER
Dit voor zover toelichting in het kort
Leest u nu mijn excuses aan het Dagblad Trouw maar
In dit geval heeft uw Bloggertje een vervelende en lichtelijk pijnlijke [gezien
het onderwerp: ''Slavernijverleden''] vergissing gemaakt.
Naar aanleiding van een stuk van apologeet van de Westerse slavernij,
Emeritus hoogleraar geschiedenis, Piet Emmer [1],
ben ik in de pen geklommen om hem te attaqueren, aan de hand van citaten uit zijn stuk [2]
Zijn stuk was in de Volkskrant verschenen [3], maar abusievelijk heb ik het
aangezien voor een publicatie door het Dagblad Trouw en Trouw daarop,
ten onrechte, aangeschreven.
Toen ik terecht door de Trouw Opinieredactie daarop werd gewezen, heb ik
besloten, Dagblad Trouw een excuusmail te schrijven.
Ook heb ik de post waarin de Trouw Redactie door mij werd aangeschreven, van
mijn website verwijderd. [4]
Deze zal worden vervangen door mijn inmiddels verstuurde brief aan de Volkskrant over hun facilitering van historicus Piet Emmer, apologeet van de Westerse slavernij.
Hou dus mijn website in de gaten!
Het deed mij plezier te lezen, dat de Trouw Opinieredactie mijn voornemen
heeft gewaardeerd.
Dit wilde ik graag met u delen, vooral ook om een en ander recht te zetten.
Uiteraard heb ik inmiddels WEL de Volkskrant aangeschreven, waarvan
een posting op mijn website zal volgen.
Nu eerst mijn excuusmail aan Trouw [waarvan ook de fysieke mail, onder A]
Daaronder de waarderende reactie van Trouw Opinie [onder B]
En tenslotte de in deze Inleiding genoemde noten
Astrid Essed
A
EXCUUSMAIL AAN TROUW
UITGESCHREVEN EN FYSIEKE MAIL:
UITGESCHREVEN TEKST:
AAN
REDACTIE TROUW
REDACTIE TROUW OPINIE
Geachte Redactie,
Recentelijk stuurde ik u een aanklacht mail toe [1] in verband met een artikel
van Emeritus hoogleraar de heer P Emmer, getiteld: ''WIE EEN BEPERKTE BLIK OP DE SLAVERNIJ WIL, SPOEDE ZICH NAAR HET RIJKSMUSEUM'' [2]
Dat mede naar aanleiding van mijn eigen analyse op dit stuk van Emmer.
Mijn aanklacht aan u was uw facilitering van een apologeet van de Westerse slavernij, zoals de heer Emmer naar mijn oordeel is.
Punt was echter, dat dit artikel niet in uw krant, maar in de Volkskrant
is gepubliceerd.
Hiervoor bied ik u mijn welgemeende excuses aan.
Ik zal dan ook het op mijn website gepubliceerde artikel, waarin
uw naam als facilitator genoemd is, vandaag nog [6 juli 2021] verwijderen en een nieuwe post maken met de naam van de juiste krant in dezen:
De Volkskrant.
Zoals u kunt zien [u hebt het cc van mij doorgekregen], heb ik inmiddels
de Volkskrant aangeschreven op hun facilitering van het stuk
van Emmer.
Overigens blijft uiteraard de inhoud van mijn analyse van het stuk van
Emmer [3] [behalve de verandering van de naam Trouw in ''Volkskrant'',
wat helaas niet in mijn gehele notenapparaat mogelijk is, waarvoor excuses, maar wie de link aanklickt, ziet zelf, dat het Volkskrant zijn moet],
ongewijzigd.
slavernij apologeet
Nogmaals mijn excuses voor dit onfortuinlijke misverstand, die
ik daarom ook zo uitgebreid aanbied omdat het slavernijverleden
een heel gevoelig onderwerp is en ik mijn beschuldigingen graag
op conto van het juiste medium scuif.
Deze brief zal ook op mijn website worden gepubliceerd, want men moet
De onder noot 1 genoemde link zal verdwijnen, worden verwijderd van mijn website. omdat niet Trouw, maar De Volkskrant het gewraakte stuk van Emmer heeft gepubliceerd!
REDACTIE TROUW, U BENT MOREEL MEDEPLICHTIG AAN DE BAGATELLISERING VAN DE WESTERSE SLAVERNIJ DOOR HISTORICUS
De onder noot 1 genoemde link zal verdwijnen, worden verwijderd van mijn website. omdat niet Trouw, maar De Volkskrant het gewraakte stuk van Emmer heeft gepubliceerd!
REDACTIE TROUW, U BENT MOREEL MEDEPLICHTIG AAN DE BAGATELLISERING VAN DE WESTERSE SLAVERNIJ DOOR HISTORICUS
Dat slavernij overal in de wereld voorkwam lijkt het Rijksmuseum niet te interesseren. De bezoeker krijgt de indruk dat de slavenhandel en slavernij voornamelijk Europese erfzonden zijn.
De met veel tamtam aangekondigde en inmiddels geopende tentoonstelling ‘Slavernij’ in het Rijksmuseum typeert de slaven vrijwel zonder uitzondering als zielige underdogs, terwijl veel wetenschappelijke studies van de laatste vijftig jaar keer op keer laten zien dat die gedweeë, sullige ‘Sambo’ zonder initiatief, die alles accepteert en zich naar believen laat straffen, vernederen en uitbuiten, nooit heeft bestaan.
De tentoonstelling documenteert slechts een aantal levensgeschiedenissen van slaven en die beperking verhindert dat er een aantal fundamentele problemen aan de orde komen, zoals de vraag waarom de Europeanen voor hun koloniën slaven uit Afrika en Azië haalden en niet uit hun eigen continent en waarom Afrika en Azië in staat bleken in de loop der eeuwen steeds meer slaven te leveren.
Morele oordelen
Bovendien worden zowel de bezoekers van de tentoonstelling als de lezers van de daarbij behorende bundel opstellen voortdurend geconfronteerd met hedendaagse morele oordelen zoals de verontwaardiging over het feit dat de slaven af en toe op zaterdag moesten werken. Pardon, een vrije zaterdag in de 18de en 19de eeuw?
Dat slavernij overal in de wereld voorkwam lijkt het Rijksmuseum niet te interesseren, waardoor de bezoeker de indruk krijgt dat de slavenhandel en slavernij voornamelijk Europese erfzonden zijn: ‘In Afrika leefden mensen in de koloniale tijd met de realiteit van mensenhandelaren, nomaden op paarden, die nachtelijke rooftochten organiseerden om mensen te ontvoeren.’
Niet gekoloniseerd
Het Rijksmuseum verzwijgt echter dat Afrika ten tijde van de Atlantische slavenhandel helemaal nog niet gekoloniseerd was en dat de ‘rooftochten’ en ‘ontvoeringen’ dus onmogelijk de Europeanen in de schoenen kunnen worden geschoven.
Tegen alle logica beweert de directeur van het Rijks, Taco Dibbits in het voorwoord van het magazine voor scholieren Slavernij en nu? dat ‘de arbeiders op de plantages niet betaald’ kregen. Zou hij werkelijk geloven dat de plantagebezitters hun voor veel geld gekochte slaven lieten verhongeren?
Beloning
Niets is minder waar. Zo kregen de slaven van de Surinaamse plantage ‘Catharina Sophia’ in de 19de eeuw weliswaar geen geld, maar gemiddeld 94,57 gulden per jaar aan voedsel en 13,58 gulden aan kleding en huishoudelijke artikelen alsmede huisvesting, het gebruik van een moestuin en medische zorg.
In dezelfde tijd verdienden de landarbeiders in Drenthe ongeveer 150 gulden per jaar zonder huisvesting, moestuin en doktershulp. Bovendien wijst de directeur op de Nachtwacht van Rembrandt met daarop een jong kind met een donkere huidskleur en vraagt: ‘En waarom moest hij als kind al werken?’. Is hij niet op de hoogte van het feit dat in Rembrandts tijd en nog velen eeuwen daarna kinderarbeid heel normaal was?
Bezit
Zonder enig bewijs meldt de tentoonstellingsbundel dat slaven geen bezit mochten hebben. Hoe was het dan mogelijk dat sommige slaven zichzelf vrijkochten en waar kwam in het eerste jaar na de vrijverklaring die koopgolf onder de ex-slaven vandaan? Ook beweert de bundel dat slaven niet mochten lezen en schrijven, maar hoe kon de zwarte abolitionist (voorstander afschaffing slavernij, red.) Equiano dan zijn memoires schrijven als hij dat als slaaf niet had geleerd? De slaven waren het eigendom van een ander en ‘daarom kon er juridisch gezien geen sprake van mishandeling of verkrachting zijn’ door de eigenaar.
Waarom zijn er dan processen gevoerd tegen planters, die een slaaf hadden gemarteld of gedood? Dat de tentoonstelling geen wetenschappelijk, maar een activistisch karakter draagt blijkt ook uit de constatering dat de Europese slavenhandelaren slaven ‘tot object’ maakten. Deden hun Afrikaanse en Arabische collega’s dat dan niet? Kun je de Europeanen verwijten dat ze steeds meer kindslaven kochten?
Wetenschappelijk onderzoek laat zien dat alleen Afrikaanse handelaren bepaalden hoeveel man-, vrouw- en kindslaven te koop werden aangeboden. Zelfs de plantageklok, die ’s morgens het begin van de werkdag aankondigde, is volgens het Rijksmuseum een symbool van uitbuiting en geweld. Maar zou dat instrument net als in Europa geen middel zijn geweest om de efficiency en daarmee de winst te verhogen, waardoor de slaven meer loon konden afdwingen in de vorm van beter eten, medische verzorging en betere huisvesting?
Wie hoopt dat de tentoonstelling hem of haar op de hoogte brengt van de laatste wetenschappelijke inzichten hoeft het Rijksmuseum niet te bezoeken, maar wie zijn stereotiepe opvatting over de slavenhandel en slavernij bevestigd wil zien, komt in het Rijksmuseum ruimschoots aan zijn trekken.
Piet Emmer is auteur van De geschiedenis van de Nederlandse slavernij in een notendop (2021).