Hoewel partijpolitiek niet persé tot vijanddenken leidt omdat men het best met elkaar oneens kan zijn (zoals wij) zonder elkaar als vijanden te beschouwen, ben ik, net als jij, de partijpolitiek goed beu. Want vaak speelt het vijanddenken er een grote rol in en daarnaast komt partijpolitiek maar moeilijk los van een aantal vastgeroeste ideologische dogma's.
Maar als het partijpolitieke gekibbel wordt overstegen zonder dat de koers van de politiek in zijn geheel verandert, is er nog niets gewonnen. Want de politiek is vooral een dienaar van het internationale bedrijfsleven geworden zodat het nauwelijks nog iets uitmaakt op welke partij je je stem uitbrengt. Rechts en links werken ondanks wat onderlinge partijpolitieke vijandigheid in hoofdzaak aan de zelfde doelen: Het saneren van sociale voorzieningen, het drastisch vergroten van de kloof tussen arm en rijk (waardoor de elite steeds machtiger wordt), het globaliseren van de zogenaamde vrije markt en het fors verstevigen van de greep op het individu (om er maar een paar te noemen).
Je noemt de mediacratie onafhankelijk omdat die niet gebonden zou zijn aan partijen. Maar het is toch duidelijk dat de VARA eerder PvdA-belangen zal behartigen dan de NCRV die eigenlijk bij het CDA hoort. De EO dient de Christenunie terwijl de AVRO een VVD-gezicht heeft, enz. Verder hebben we dan nog de commerciële zenders die op een nog directere manier de belangen behartigen van het internationale bedrijfsleven (dus niet via de omweg van gebondenheid aan een politieke partij).
Je kunt ook alle omroepen, zowel de publieke als de commerciële, op één grote hoop gooien en dan terecht zeggen: Kijk, hier hebben we het volledige aanbod van pulp-radio en pulp-TV. Kijkers en luisteraars worden tenslotte bijna altijd behandeld alsof het achterlijke schepsels zijn van een andere planeet die om een of andere reden gemarteld moeten worden. Met wie mensen werkelijk zijn hebben radio, televisie, kranten en tijdschriften eigenlijk helemaal niets meer te maken en ze opereren ver onder ons nivo. Ze zijn zowel schadelijk voor ons verstand als voor ons gevoelsleven. Slechts zelden brengen de gevestigde media ons iets wat met kop en schouders uitsteekt boven hun uiterst belabberde gemiddelde.
En als je het boek van Daniel Estulin 'De ware geschiedenis van de Bilderbergconferentie' leest waarin goed gedocumenteerd wordt uitgelegd in wiens handen de media zich bevinden, is het onmogelijk om vol te houden dat de mediacratie onafhankelijk is. Ook als je bij de strekking van dat boek allerlei misschien terechte vraagtekens plaatst blijft in ieder geval duidelijk dat de media vanuit een piramidale constructie worden aangestuurd. Dat geldt voor zowel de zogenaamd rechtse als voor de zogenaamd linkse media. En als je let op wat de gevestigde media voor ons achterhouden en aan ons opdringen en hoe dat in Europa en de VS op elkaar is afgestemd, kun je ook zonder dat boek te lezen tot de conclusie komen dat de bevelen daartoe uit de top van een piramide komen.
Als mensen kans zouden zien om binnen de gevestigde orde vrije media op te richten dan zouden die toch onmogelijk kunnen lijken op waar we nu mee zitten opgescheept. Als je als programmamaker onbegrensd je eigen creativiteit kan gebruiken is het toch ondenkbaar dat je iets in elkaar knutselt wat ook maar in de verste verte lijkt op de platte troep die de gevestigde orde dagelijks over ons uitstort? Zelfs de semi-intellectuele, enigszins snobistische stropdassenkrant die geesten slijpt zou dan hebben afgedaan en hetzelfde geldt voor het zwaarwichtige en zogenaamd diepzinnige VPRO-geleuter.
Dus mijn vraag luidt: Waar zie jij die onafhankelijke mediacratie?