60 jaar Israel: Niets te vieren! Herdenk de Naqba

Wo 14 Mei 2008 12:33 | Heleen Essed | 4413 keer bekeken | 0 reacties | 1 x aanbevolen | Artikel voorlezen
Geachte Redactie en lezers van Yayabla:
 
60 jaar Israel Niets te vieren, herdenking Palestijnse Naqba [ramp]
 
Vandaag, dd 14-5, is het exact 60 jaar geleden, dat de Israelisch-zionistische politicus, de heer D Ben Goerion, eenzijdig, de Staat Israel heeft uitgeroepen
Om hierbij stil te staan, heb ik onderstaand commentaar geschreven
 
Ter herdenking van de Palestijnse slachtoffers van de Israelische etnische zuiveringen in 1948 en 1967
Zij kunnen niet meer voor zichzelf spreken
 
Daarom voel ik het als mijn morele plicht, hun stem te zijn
 
Vriendelijke groeten
Astrid Essed


60 jaar Israel Niets te vieren, herdenking Palestijnse Naqba [ramp]


Naar mijn mening is er geen enkele reden tot het vieren van het zestigjarig bestaan van de Staat Israel.
 
 
Een analyse
 
 
"The Arabs will have to go, but one needs an opportune moment for making it happen, such as a war."
Zinsnede uit een brief van de zionistische/Israelische politicus de heer D Ben Goerion, dd 1937
 
Zie foto Palestijnse vluchtelingen in 1948:
 
 
Overigens was Resolutie 181 geen beslissing tot het stichten van een Joodse Staat, maar een aanbeveling aan de VN Veiligheidsraad, en heeft de Israelische politicus, de heer D Ben Goerion de gunstige stemming aangegrepen, om de Staat Israel op 14-5 uit te roepen [2]
 
In de na deze uitroeping volgende  militaire confrontatie tussen Israelische troepen enerzijds en de Palestijnse en Arabische troepen anderszijds, sprake geweest van ernstige humanitaire gevolgen voor de Palestijnse bevolking

VN Resolutie 181:
 
Concreet werd in VN Resolutie 181 de aanbeveling [aan de Veiligheidsraad, mijn toevoeging] gedaan tot de verdeling van het toenmalige Britse Mandaatgebied Palestina in een Joods en een Arabisch deel
 
Palestina, zoals het in 1947 was, bestaat uit het huidige Israel en de bezette Palestijnse gebieden
 
Voorgeschiedenis
Zionisme en Balfour Declaratie:

Deze resolutie was het resultaat van het streven van de eind 19 e eeuw in Europa, door de heer T Herzl opgerichte zionistische beweging met als doel, het stichten van een Joodse Staat in Palestina [3]

Door middel van de Balfour Declaratie deed Groot Brittannie in 1917 aan Lord Rotschild, voorzitter van de Britse Federatie van zionisten, de toezegging, dat in Palestina [tot eind Eerste Wereldoorlog een kolonie van het Turkse Rijk, vanaf 1922 Brits Mandaatgebied] veen ''Joods Nationaal Tehuis'' zou worden gesticht Hierbij werden echter de rechten op zelfbeschikking van de oorspronkelijke Palestijnse bevolking met voeten getreden

Volgens de ook in die tijd geldende opvattingen, zouden zij in een gangbaar dekolonisatieproces, de eigen bestuurs, politieke en juridische structuren hebben gevormd van een onafhankelijk Palestina

Nu werd er, zowel bij de Balfour Declaratie als later door VN resolutie 181, over hun ruggen heen besloten, dat een deel van hun land werd toegewezen aan pioniers, die vanuit Europa waren gekomen [4]

Stichting Staat Israel:

Het is dan ook niet verbazingwekkend, dat de Stichting van de Staat Israel, die tot stand kwam zonder enige ruggespraak met de Palestijnse bevolking, op de nodige weerstand en verzet van Palestijnse zijde stuitte
 


Humanitaire implicaties van de oorlog in 1948:
 
 In de na de Stichting uitbrekende oorlog tussen Palestijnse en Arabische troepen enerzijds en Israelisch-zionistische troepen anderszijds, vonden aan beide zijden mensenrechtenschendingen plaats [5], waarvan de meest dramatische, de verdrijving door Israelische legertroepen, van meer dan 750.000 Palestijnse vluchtelingen, van huis en haard

In termen van internationaal Recht zijn dat etnische zuiveringen, die streng verboden zijn volgens artikel 49, 4e Conventie van Geneve [6]
 
Dit is de basis van de Palestijnse vluchtelingenproblematiek

Ondanks VN Algemene Vergaderingsresolutie 194, dd 1948, die Israel opriep, deze mensen terug te laten keren naar hun huizen of hen schadeloos te stellen, is noch het een, noch het ander door Israel ten uitvoer gebracht

Gevolg is, dat deze mensen tot op heden een troosteloos bestaan leiden in een van de vele vluchtelingenkampen [7]

Verder is er sprake geweest van een aantal massaslachtingen in Palestijns-Arabische dorpen, door Israelische paramilitaire terreurgroepen en zijn er meer dan 400 Arabische dorpen totaal verwoest [8]
 
 
Basis voor de etnische zuiveringen
Plan Dalet
Bezetting, vanaf het eerste begin
 
Van zeer groot belang is het, zich te realiseren, dat het grote Israelische militaire offensief in de oorlog van 1948, Plan Dalet, als doel had, naast het veroveren van zoveel mogelijk land, dat door Resolutie 181 aan de Arabieren was toegewezen, de verwoesting van Arabische dorpen en de etnische zuivering van de Palestijnse bevolking
 
Betreffende die bezetting, citeer ik  uit de ''inleiding'' tot Plan Dalet:
 
 
´´a) "The objective of this plan is to gain control of the areas of the Hebrew state and defend its borders. It also aims at gaining control of the areas of Jewish settlements and concentration which are located outside the borders (of the Hebrew state) against regular, semi-regular, and small forces operating from bases outside or inside the state.´´
 
Bettreffende de doelbewuste vernietiging van Arabische dorpen, citeer ik Sectie B van het Plan:
 
 
´´Destruction of villages (setting fire to, blowing up, and planting mines in the debris), especially those population centers which are difficult to control continuously. ... Mounting search and control operations according to the following guidelines: encirclement of the village and conducting a search inside it. In the event of resistance, the armed force must be destroyed and the population expelled outside the borders of the state. ´´ [9]
 
Aan het eind van de oorlog van 1948, was 20 procent van het door Resolutie 181 aan de Arabieren toegewezen deel van Palestina bezet
De rest van Palestina werd bezet door de Koninkrijken Jordanie en Egypte [10]
 
De bezetting begon dus feitelijk in 1948
 
Na 1948, 1967
 
De Bezetting, vanaf 1967
 
Sinds 1967 is er  sprake van de nu reeds bijna 41 jaar durende bezetting van de Palestijnse gebieden [De Westelijke Jordaanoever, de Gazastrook en Oost-Jeruzalem] ondanks VN Veiligheidsraadsresolutie nr 242, die Israel opriep, zich terug te trekken uit alle in de juni-oorlog van 1967 veroverde gebieden, waaronder de Palestijnse [11]

Dit is tot op heden nog niet geschied
 
Herhaalde zonden
Etnische zuiveringen in 1967

Overigens werden met het einde van de juni-oorlog in 1967, nog eens 250.000 Palestijnen van huis en haard verdreven

Een herhaalde etnische zuivering dus, op een moment, dat heel West-Europa ''achter Israel stond''

Humanitaire gevolgen bezetting:

Interent aan iedere bezetting, dus ook de Israelische, zijn onderdrukking, vernederingen en mensenrechtenschendingen
Uiteraard is hierop een Palestijnse reactie gekomen in de vorm van gelegitimeerd en niet-gelegitimeerd verzet
Zo zijn volgens het Internationaal Recht militaire aanvallen op het leger van een bezettingsmacht gelegitimeerd
Militaire aanvallen echter op burgers, zoals raketaanvallen op Israelische steden en zelfmoordacties tegen Israelische burgers, zijn illegaal [12]
 
Tav zelfmoordacties:
 
Echter, hoe verwerpelijk ook, men dient zich te realiseren, dat de zelfmoordacties ''pas'' op een laat moment in de jarenlange bezetting een aanvang hebben genomen
Directe aanleiding was de door Dr Baruch Goldstein in 1994  aangerichte massaslachting onder 29 biddende Palestijnen, in de Grot der Aartsvaders [13]
 
 
Israelische willekeurige militaire aanvallen:
 
In de lange jaren van de Bezetting heeft Israel zich schuldig gemaakt aan een groot aantal mensenrechtenschendingen en oorlogsmisdaden
 
Vaak hebben deze gestalte gekregen in  willekeurige Israelische militaire aanvallen in woonwijken of andere burgergebieden, waarbij, in strijd met het Oorlogsrecht, geen enkel onderscheid gemaakt werd en wordt tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten [burgers] [14]
 
Deze aanvallen waren in strijd met het Oorlogsrecht, zowel met betrekking tot het niet toegestane gebruik van anti-personele wapens als het veelal schieten in het wilde weg, zonder enige volgens het Internationaal Recht verplichte bescherming voor de burgers [15]

Dit heeft reeds tot een groot aantal Palestijnse burgerslachtoffers geleid, waaronder vele kinderen
 
Ook is er herhaaldelijk sprake geweest van gericht schieten op kinderen en ongewapende burgers
Een berucht voorbeeld is de Eerste Intifadah, waarbij op naar tanks stenengooiende kinderen gericht werd geschoten, met vele doden ten gevolge
 
Zelden of nooit zijn dergelijke oorlogsmisdaden berecht [16]
 
Liquidaties
 
Ook bij liquidaties van leiders of activisten van Palestijnse politieke organisaties [eveneens in strijd met het Internationaal Recht], die het karakter hebben van luchtaanvallen op vluchtelingenkampen of beschietingen van auto's of op marktpleinen, zijn vele burgerslachtoffers gevallen

Nederzettingen:

Dan is nog niet genoemd de stichting, vanaf eind zestiger jaren, van de Israelische nederzettingen in bezet Palestijns gebied, die niet alleen illegaal zijn volgens het Internationaal Recht, maar bovendien tot stand zijn gekomen door massale Palestijnse landonteigeningen, waardoor meer dan 100.000 Palestijnen dakloos zijn geworden  [17]

Deze massale landonteigeningen, zijn, afgezien van de inhumaniteit, ook in strijd met het fundamentele principe van de 4e Conventie van Geneve, dat een bezettende macht hoofdverantwoordelijk is voor de veiligheid, het welzijn en de welvaart van de ''beschermde personen'' [mensen, die leven onder een bezetting]
 
 
Illegale Muurbouw door bezet gebied:

De bouw van de Muur door bezet Palestijns gebied, veroordeeld door het Internationaal Gerechshof in Den Haag, dd juli 2004, completeert het plaatje van de landroof nog [18]

Epiloog:

Het moge evident zijn, dat het voor de Palestijnen allerminst reden is, feest te vieren

Zij beschouwen dan ook, en mijns inziens terecht, de Stichting van de Staat Israel, als een 'Naqba'' [ramp]

Niet alleen met betrekking tot de in 1948 plaatsgevonden etnische zuiveringen en massaslachtingen, maar ook de daaropvolgende gebeurtenissen, waarvan het hedendaagse leed van de bezetting nog dageljks wordt geleden

Vriendelijke groeten

Astrid Essed
 
Ingezonden brief van 100 vooraanstaande Joden aan the Guardian:
''We are not celebrating Israel's anniversary''
 
Zie
 
 
[2]
 
Weliswaar was dd december 1947 door de Algemene Vergadering van de VN het Verdeelplan voor Palestina aangenomen (VN resolutie 181), maar er was nog geen sprake van de erkenning van een staatsgebied voor de ´´Joodse Staat´´, aangezien VN-besprekingen over de ´´bevoogding van Palestina´´ , de exacte vorm, die het uit een ´´Joodse´´ en Arabische Staat bestaande gebied moest krijgen, nog gaande waren.
Zie ook:
E. Talens, Een byzondere relatie, Soesterberg, 2005
blz 129
 
[3]
 
Tav de heer T Herzl, stichter van het zionisme
 
Zie
 
 
 
Theodor Herzl: ''Der Judenstaat''
 
 
Tav kritiek op het zionisme, waaruit blijkt, dat van meet af aan de transferideologie een rol speelde, zie
 
Rabbi Dr. Chaim Simons, A Historical Survey of Proposals to
Transfer Arabs from Palestine
1895 - 1947
 
 
[4] The Balfour Declaration
 
 
[5]
 
Op 13 april, 4 dagen na de massaslachting, door Irgoen en Stern terreurgroepen, onder leiding van de latere Israelische premier de heer Begin, vond er een Arabische militaire aanval plaats op een medisch convooi, dat op weg was naar het Haddassah ziekenhuis, met als tragisch gevolg de dood van 77 Israelisch-Joodse doktoren, verpleegsters en andere Joodse burgers
 
[6]
 
Etnische zuiveringen
 
Zie 4e Conventie van Geneve
 
 
 
Zoals bekend is er hard en overweldigend bewijs geleverd door de zogenaamde Israelische ''Nieuwe historici'', alsmede uit andere historische werken, dat er sprake is geweest van etnische zuiveringen
 
Nieuwe historici:
 
Tot voor hun wetenschappelijke ontdekkingen was de officiele Israelische historische lezing, dat de Palestijnen ''vrijwillig'' waren vertrokken op een oproep van de Arabische legerradio, het land te verlaten, totdat de Israelische troepen waren verslagen
 
Zoals gezegd was dit voor de werken van de Israelische Nieuwe historici reeds door een aantal belangrijke publicisten bestreden, gezien het vluchtkarakter [in grote paniek]
 
Zo  werden er delen van kinderschoenen aangetroffen, vertrokken moeders zonder hun kinderen, vaders zonder hun huisgezin en werden oude mensen door hun familie achtergelaten
 
Hoe dan ook, de Nieuwe historici toonden met sterk, op Israelische legerarchieven gebaseerd wetenschappelijk bewijs aan, dat de Palestijnen niet ''vrijwillig'' waren vertrokken, maar waren verdreven door de Israelische legertroepen en de para-militaire terreurorganisaties, Irgun en Stern
 
Zie ook:
 
 
[7]
 
Zie VN Algemene Vergaderingsresolutie 194
 
 
[8]
 
Deir Yassin, een van de Arabische dorpen, waar onder de Palestijnse burgerbevolking een massaslachting is aangericht, door de zionistische terreurorganisaties Irgun en Stern, onder leiding van de latere Israelische premier Begin

Zie

http://www.deiryassin.org/mas.html
 
Getuigenis van de heer de Reynier, hoofd van de Rode Kruisdelegatie in Palestina
 
 
Ooggetuigenis van kolonel  Meir Pael [de voormalige heer  Meir Pilevsky], die Palmach-militair is geweest gedurende de tragische gebeurtenissen in Deir Yassin
 
 
[9]
 
Zie voor Plan Dalet:
 
 
[10] Koning Abdallah: Geheime overeenkomst
 
Er is hard en overtuigend wetenschappelijk bewijs, dat er sprake is geweest van een geheime overeenkomst tussen Koning Abdallah van Jordanie en de zionistische leiders, waarbij hij de gelegenheid heeft gehad tot het veroveren van een deel van het volgens Resolutie 181 aan de Arabieren toegewezen gebied, de huidige Westelijke Jordaanoever
Van zijn kant, zou hij de militaire consolidatie van de Staat Israel niet in de weg staan
 
 
Zie
 
De schrijver van het artikel in de link, de heer Avi Shlaim, is een van de reeds genoemde Israelische ''Nieuwe historici'', zoals de heer B Morris en de meest bekende, Prof I Pappe
 
[11]
 
Tekst VN Veiligheidsraadsresolutie 242
 
 
 
[12]
 
In het Internationaal Recht is ieder militair verzet tegen het leger van een bezettingsmacht gelegitimeerd
Echter, iedere militaire aanval op burgers of burgerdoelen is illegaal, aangezien het maken van een strict onderscheid tussen combatanten [militairen en strijders] en non-combatanten [burgers], voor alle conflictspartijen, ongeacht de aard van het conflict, verplicht is
 
Zie illegale Palestijnse verzetsmethoden
 
Tav zelfmoordacties
 
 
Tav raketaanvallen op Israelische steden
 
 
 
[13]
 
Zie
 
 
[14]
 
 
[15]
 
Vaak is er namelijk sprake van een zogenaamde ''in elkaar overlopende situatie'', waarbij strijders zich in woongebieden bevinden
In dat geval dient het aanvallende leger alle voorzorgen te treffen voor de veiligheid van de burgerbevolking
 
Eveneens rust op de aanwezige strijders de verantwoordelijkheid, de gevechten naar elders te verplaatsen en de burgerbevolking niet in gevaar te brengen
Dat echter ontslaat het Israelische leger NIET van haar verantwoordelijkheid tot het niet in gevaar brengen van burgers
 
 
 
[16]
 
Rapport tav straffeloosheid binnen het Israelische leger
 
 
Verder tav Israelische oorlogsmisdaden:
 
 
 
 
[17]
 
Volgens artikel 49, 4e Conventie van Geneve, zijn de Israelische nederzettingen in bezet Palestijns gebied illegaal
Ook zijn zij illegaal volgens de Haagse Conventie cdd 1907, die iedere geografische verandering in een bezet gebied verbiedt
 
Zie 4e Conventie van Geneve:
 
 
 
Zie Haagse Conventie dd 1907:
 
 
See ook:
 
 
[18]
 
Zie betr ICJ advies [Aan de VN Algemene Vergadering] dd juli 2004, betreffende de juridische consequenties tav de Israelische Muurbouw, door bezet Palestijns gebied
 
 
 


De Uitroeping van de Staat Israel:

De Staat Israel is de resultante van een  neo-kolonialistische onderneming, aangezien de basis  is gelegd door de aanvaarding van VN Algmene Vergaderingsresolutie 181, dd 1947, het zogenaamde ''Verdeelplan voor Palestina'', zonder enige stem voor de autochtone Palestijnse bevolking [1] 
Bron: Human Rights Watch
Reageren

Meer van Heleen Essed