De échte reden voor een verbod op paddo's is.....
Vier Amerikaanse onderzoekers brachten de jaren zeventig weer even tot leven. Ze gaven paddo's aan proefpersonen en onderzochten de effecten. De paddotrips bleken sterk te lijken op spontane spirituele ervaringen die mensen al eeuwen hebben beschreven. Voor sommige vrijwilligers was het zelfs de belangrijkste ervaring van hun leven.
Lekker op een bank liggen ontspannen terwijl je naar klassieke muziek luistert. En ondertussen genieten van wat geestverruimende paddestoelen. Niet direct een stereotiepe setting voor wetenschappelijk onderzoek. Maar dit was wel de aanpak die vier Amerikaanse onderzoekers, onder leiding van Roland Griffiths, beschrijven in Psychopharmacology van deze week. Zij gaven namelijk psilocybine, het werkzame bestanddeel van de paddo's, aan proefpersonen en keken vervolgens naar hun reacties. Ze waren er vooral in geïnteresseerd of de mystieke ervaringen van de gebruikers overeenkwamen met openbaringen die religieuze gelovigen al eeuwen melden.
Uiteindelijk vonden ze 36 geschikte kandidaten bereid om mee te werken. Deze proefpersonen werden, met een tussenperiode van een paar maanden, twee volle dagen onderworpen aan het experiment. Op de ene dag kregen ze de paddostof psilocybine toegediend, de andere dag gaven de onderzoekers ze ritalin. Ritalin wordt normaal gesproken gebruikt als medicijn voor ADHD, maar nu moest het doorgaan voor placebo. De onderzoekers wilden namelijk een middel dat wel effect heeft op iemands geestelijke gesteldheid, maar niet voor hallucinaties zorgt.
Na afloop van hun trip werden de testpersonen ondervraagd. Uit de gegeven antwoorden bleek dat 22 van de deelnemers door het gebruik van de paddo's een 'compleet mystieke ervaring' ondergingen. Ze voelden hierbij 'opwinding', 'intens geluk' en 'vredigheid'. Ritalin leverde veel minder gelukzalige gevoelens op; hierbij beschreven maar vier mensen hun trip zo.