Aandacht

Ik verbaasd me soms over de rol die de computer (met name internet) in mijn leven speelt, of misschien moet ik zeggen de hoofdrol die ik daaraan toeken.
In contrast met de acceptatie van die rol was mijn gesprek met een Indonesische vriendin die naar jaren in Nederland geleefd te hebben teruggaat naar het land waartoe ze behoort. Ze vond het in Nederland allemaal te snel gaan, te veel en alles tegelijk.
Dat doet me denken aan wat ik eens heb gelezen over een medicijnman, lid van een stam. Hij zei dat zo gehaast te leven niet goed was en terugslaat op het lichaam. Hij zei: "Wij medicijnmannen doen maar een ding tegelijk. we maken het eerst af voordat we aan het volgende beginnen' .Een raakvlak met het Zen boeddhisme dus want Zen vraagt van je om met aandacht in het leven te staan en dan stuit je honderden keren per dag op dingen die je dankbaar kunnen stemmen maar waaraan je meestal achteloos voorbijgaat. Aandacht open de ogen voor de kleine dingen of de schijnbaar vanzelfsprekende dingen, zoals de lucht die je ademt, het voedsel op je bord, de kleren aan je lijf. De bewuste mens beseft diep in zijn hart dat in het perspectief van een eerlijke verdeling van welvaart over de hele wereldbevolking al onze rechten verdampen als sneeuw voor de zon. Elke nieuwe dag van je leven is een geschenk, elke ontmoeting met een ander mens is een genade, elke bloeiende bloem is een wonder. Als je op deze wijze in de wereld durft te staan, want het is durven om helemaal niets meer als je recht te zien en jezelf met volledig lege handen over te geven aan het leven, dan vloei je vanzelf over van dankbaarheid.

Ik denk dat de opmerking het overwegen tot toepassen waard is. Is het soms niet zo dat je juist met volle aandacht aan een kwestie bezig kunt zijn en daarmee optimale resultaten kunt behalen?. Natuurlijk zijn er duizendpoten maar mijn ervaring is dat kwantiteit meestaal ten koste van kwaliteit gaat.
Maar waarom is de tijd die je aan iets besteed zo belangrijk. Waarom zou ik me tot iets moeten beperken terwijl er zoveel is, zoveel kan?
Als ik achter mijn PC zit te werken, een artikeltje zit te schrijven, of gewoon ontspannen te surfen, heb ik nooit het gevoel dat ik mijn tijd aan verspillen ben of dat ik daardoor iemand te kort doe.
En toch soms zie ik in mijn PC-scherm de ogen van al degenen, voor wie ik wellicht iets betekend. Een verzameling van blikken verwijt me mijn stilzwijgen.....alweer een verjaagdag vergeten, een telefoontje niet gepleegd, een kerstkaart niet verstuurd.
Wanneer ik de balans opmaak van de uren, die ik achter mijn PC heb doorgebracht, dan zijn het zeker die welke ik mij met geen geld van de wereld had kunnen aanschaffen. De dagelijkse e-mail vriendschap op 900 Km afstand, dat had ik voor geen goud willen missen.
En wie kan voor een andere bepalen welke voor hem of haar een zinvolle tijdsbesteding is? Ik geloof dat niets zin heeft behalve dat waar wij een zin aan geven en dat geldt ook voor de tijd.


Ik kan het niet laten om te beëindigen met een passage uit De kleine Prins van Antoine de Saint-Exupéry:

"Alle tijd die je aan de roos besteed hebt, maakt je roos juist zo belangrijk"
Dat is een waarheid, die de mensen vergeten hebben(zei de vos) maar die moet je niet vergeten. Je hebt de roos gemaakt.
Je bent verantwoordelijk voor je roos....."