Ik geloof niet dat buitenaardsen bestaan, ik WEET het
Het onderwerp buitenaards leven heeft de interesse van velen, echter maar weinigen durven hun vingers eraan te branden. Uitzondering op de regel is de Anton Teuben (56). Sinds 2003 oprichter en financierder van het felomstreden nieuwsforum Niburu.nl. Dagelijks trekt de website duizenden bezoekers, die meer willen weten over zaken waar je in de mainstream media maar weinig over terugvindt. Wie is Anton Teuben en wat is zijn verhaal? Deel 1.
Deel 1 onthullend interview met ufoloog Anton Teuben van Niburu.nl
Tekst Tessa Koop - Inspire People Media
Wat gebeurt er met mensen die hun hoofd boven het maaiveld uitsteken? In de regel oogsten deze mensen slechts bij een kleine groep waardering voor het werk wat ze doen. In grote lijnen geldt hetzelfde voor Anton Teuben. Ik zeg ‘in grote lijnen’ omdat wereldwijd enorm veel mensen zijn activiteiten dagelijks via de website op de voet volgen, dan heb ik het naast particulieren ook over NASA, ESA, Amerikaanse legeronderdelen, universiteiten als Harvard en Yale en niet te vergeten onze eigen Tweede Kamerleden, Ministeries en de landelijke media. Er is kennelijk waardering voor de informatie, maar juist al die instituten zwijgen in alle toonaarden. Waarom wordt het fenomeen buitenaards leven zo in een mysterie gehuld? Anton: “Je zou je kunnen afvragen wat deze mensen weten. Veel van hen zijn onkundig op dit gebied. Waar denk je dat ze op mijn site naar zoek zijn; de waarheid misschien?“
Openheid van informatie
Uit nieuwsgierigheid naar de man achter Niburu.nl, ben ik afgelopen voorjaar in contact gekomen met Anton. Als ik informatie zocht over bepaalde onderwerpen, kwam ik namelijk via zoekmachine Google vanzelf op de website terecht. Al snel werd mijn aandacht getrokken door koppen als ‘UFO Research: Findings vs. Facts’ of ‘UFO’s and the Media Blackout’. Behalve over het fenomeen UFO, geeft de website ook informatie over andere onderwerpen op zowel politiek, historisch, spiritueel als actueel gebied. Anton: “Wij - en vele anderen in Nederland en over de hele wereld - zijn tot de ontdekking gekomen dat de media en politiek heel veel verzwijgen voor de burgers. Wereldwijd werkt Niburu.nl samen met journalisten, wetenschappers, enzovoort, om zo de mensen via de website op de hoogte te houden van het daadwerkelijke nieuws.” Met als gevolg dat de informatie vaak je voorstellingsvermogen te boven gaat. Ik word er alleen maar nieuwsgieriger van en dat is nou precies wat Anton beoogt. “Openheid van informatie, zodat mensen op zoek gaan naar hun eigen waarheid. Die vind je namelijk niet als je alleen de kranten leest en televisie kijkt,” zegt hij gedecideerd. Reden voor mij om deze man persoonlijk te ontmoeten. In juni bracht ik voor het eerst een bezoek aan Anton in Zuidlaren. Net als veel andere mensen wist ik weinig over UFO’s, laat staan extra terrestials (ET), ofwel: buitenaardsen. Mensen in mijn omgeving reageerden lacherig toen ik vertelde waar ik nu mee bezig was. Maar toch ook bespeurde ik bij velen een soort nieuwsgierigheid. Mijn moeder (praktiserend katholiek) vergeleek het fenomeen UFO’s zelfs met God. Ze zei: “Ik geloof in God, maar voor een ander is het te vaag en zegt het niets. Als je mij om bewijzen vraagt, kan ik je die niet geven. Maar vanuit mijn persoonlijke ervaring, heb ik al genoeg ‘bewijzen’ gekregen. Dit is net zo.”
9/11 als voorbeeld
Ik vond haar vergelijk treffend. Maar nu ik mij volledig heb ondergegraven in het onderwerp, worden mijn vragen over buitenaards leven meer beantwoord met feitelijkheden, dan mijn vragen over God. Anton slaakt een diepe zucht. “Ik heb bewijzen. Ik heb stapels bewijzen. Maar wie bepaalt wat bewijzen zijn? De overheid? Als je op een officiële verklaring van hun kant gaat wachten, dan kan het nog lang duren.” Maar is het niet zo, dat als het gaat om bewijzen, mensen toch graag op het antwoord van een betrouwbaar instituut wachten. “Wat is betrouwbaar?,” aldus Anton. “Neem het grote bijvoorbeeld 9/11. Steeds minder mensen geloven dat de VS daar niets mee te maken had. Voor de massa wordt nog veel meer verzwegen. Wat dacht je van buitenaards leven?”
Mijn aankomst in Zuidlaren verrast me. Het huis annex bedrijfspand van Anton ligt verscholen tussen de bomen. De woonkamer is tevens een ontmoetingsruimte; groot, erg donker maar in combinatie met de bar in de hoek, zorgt de duisternis voor een gezellige kroegsfeer. “Uit heel Nederland en België komen hier mensen naartoe om hun verhaal te vertellen,” legt Anton uit, terwijl hij achter de bar een sigaretje rolt. Anton zelf verrast me ook. Geen vaag type, maar eerder een vlotte man, die er jong uitziet voor zijn leeftijd. Voordat Anton zijn leven wijdde aan zijn onderzoek naar buitenaards leven, was hij namelijk een succesvol zakenman, met diverse kledingzaken. “Op een gegeven moment had ik genoeg van de modewereld,” legt hij uit. Zijn interesse voor de luchtvaart, is altijd een rode draad door zijn leven geweest. Ook nu nog zijn de modelvliegtuigjes in de woonkamer hiervan stille getuigen. “In 1992 besloot ik het roer om te gooien en startte ik met Aviation Art. Het begon met de verkoop van vliegtuigmodellen, maar later konden mensen zelfs straaljagervluchten boeken. Ikzelf vloog ook met toppiloten de wereld over. Geweldig!” Jaren daarvoor – in 1985 – was Anton al begonnen met zijn eigen ufo-meldpunt. “Niet omdat ik geloofde in buitenaards leven, maar omdat ik dacht te kunnen rationaliseren wat mensen zagen.”
‘Dit is echt heel gek’
Zijn passie voor de luchtvaart zorgde ervoor dat Anton begin jaren ’80 zijn hand wist te leggen op een historisch archief. Anton: “Daarin stonden allerlei gegevens dat Nazi-Duitsland zelf vloog met ufo’s, zoals de Vril en de Haunebu. De nazi’s beschikten over de techniek. Er wordt namelijk gebruik gemaakt van nulpuntenergie, een technologie die in de militaire wereld nu in een vergevorderd stadium is ontwikkeld.” Echter al snel begon Anton aan zijn eigen theorie te twijfelen. “Op een gegeven moment kreeg ik meldingen binnen, die duidelijk bovenaards waren.” Twee jongens bijvoorbeeld, op de brommer op weg naar Egmond aan Zee. “De jongen achterop zei tegen zijn vriend dat hij even opzij moest gaan, hij dacht dat er een auto aankwam. In plaats van een auto hing er ineens - vlak naast hen - een gigantisch ruimteschip, dat ineens wegschoot.”
Min of meer in shock meldden de twee jongens zich bij Anton. “Ik heb ze toen in contact gebracht met een bevriende psycholoog om ze weer op het goede spoor te brengen.” Zelf heeft Anton al diverse malen ruimteschepen aan het hemelgewelf zien vliegen. “De eerste zag ik op 24-jarige leeftijd met wat vrienden vliegen boven Zoutkamp in Groningen. Maar ook in Winsum, waar ik jarenlang heb gewoond, laten de ruimteschepen zich veelvuldig zien. In 2003 hebben we ze zelfs vier dagen boven het dorp gehad.”
Toen Anton eenmaal met Aviation Art was begonnen, nam zijn nieuwsgierigheid naar het fenomeen alleen maar toe. “Ik bezocht wereldwijd diverse luchtvaartevenementen. Daar hoorde ik natuurlijk ook het een en het ander. Boven alle militaire luchtbases zijn wel eens of meerdere malen ruimteschepen gesignaleerd.” Om zijn verhaal kracht bij te zetten laat hij een tape horen met daarop een geluidsopname uit 1997 tussen een piloot en de verkeerstoren van luchthaven Eelde. Als je vraagt naar bewijs, dan zou deze opname daar absoluut voor in aanmerking komen. “Dit is echt heel gek,” hoor ik de piloot diverse malen zeggen. Hij krijgt namelijk bezoek van diverse objecten met vreemde vliegbewegingen, die eerst niet en later wel zichtbaar zijn op de radar. “Dat heeft met incloaken te maken,” zegt Anton alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Incloaken? “Ja, de ruimteschepen kunnen materialiseren en dematerialiseren. Hierdoor zijn ze de ene keer zichtbaar en de andere keer onzichtbaar.”