Irak onder de terreur van doodseskaders

Bagdad, begin mei. Twee lange rijen van lege doodskisten staan aan de ingang van het hospitaal. Mannen en vrouwen wachten. Ze hopen hun vader, zoon, echtgenoot, broer te vinden. Hoop om hen levend terug te zien, is er niet. Ze staan hier omdat de politiepatrouille die elke ochtend op zoek gaat naar lijken in de straten en op de vele vuilnisbelten van Bagdad, vanmorgen 93 lichamen binnenbracht. De koelkamers van het hospitaal kunnen er slechts enkele tientallen bewaren. De lichamen worden enkele dagen bewaard, soms zelfs helemaal niet. Er worden foto's gemaakt van de niet geïdentificeerde doden. Elk krijgt een nummer.

Van de meer dan 3.500 buitenrechterlijke executies die werden onderzocht, bleken 92% gearresteerd door veiligheidsdiensten. Vele daarvan zijn politiecommando's, die bij hun snelle oprichting werden samengesteld uit allerhande speciale milities en huurlingengroepen.

De slachtoffers zijn professoren, intellectuelen, artsen, journalisten, religieuze verantwoordelijken, leiders en militanten van sociale organisaties ­ inclusief de vrouwenbeweging. Een aantal lichamen is gefolterd, soms onherkenbaar gemaakt: geen ogen meer, de huid zwaar verbrand. Anderen kregen van dichtbij een kogel in het hoofd. Bij de meeste zijn de handen op de rug gebonden.1

De Minister van Binnenlandse zaken, die uiteraard nauw samenwerkt met de Amerikaanse bezettingsmacht, beweert dat zijn politiemacht is geïnfiltreerd door 'logeslagen radicalen' die hij niet meer onder controle heeft. Hij wijst ook naar de vele paramilitaire groepen en huurlingen die in Irak actief zijn. De Amerikaanse autoriteiten wassen hun handen in onschuld en beweren dat ze de situatie proberen onder controle te krijgen. In de Westerse pers horen we weinig over deze doodseskaders. De 'officiële versie' is dat Irak ten onder gaat aan etnisch-religieus geweld, maar er blijkt méér aan de hand.2

"Optie El Salvador"

Sinds 2003 heeft de bezettingsmacht de officiële mogelijkheid gecreëerd om huurlingen en milities in bewakingsopdrachten in te schakelen. Naast het Iraakse leger en politie zijn in Irak nu zo'n 25.000 à 30.000 buitenlandse huurlingen actief, naast vele tienduizenden in Koerdische paramilitaire groepen en radicale religieuze groepen zoals de shiietische Badr-brigades.3

Eén ding hebben al deze paramilitaire groepen gemeen: ze hebben een officiële opdracht en werken in nauwe samenwerking met de bezettingsmacht. De belangrijkste groepen zijn rechtstreeks verbonden met het Ministerie van Binnenlandse zaken. Hun leden behoren veelal niet exclusief tot één religieuze gemeenschap. Specialisten van de CIA, oudgedienden uit Vietnam (jaren '70) en Centraal-Amerika (jaren '80), hebben een belangrijke rol gespeeld bij hun opleiding in terreurmethodes.

Toen het voor de VS duidelijk werd dat het Iraakse verzet hen steeds verder in het defensief dreef, kozen de Verenigde Staten voor een radicaal nieuwe strategie: 'optie El Salvador'. In januari 2005 schreef het weekblad Newsweek dat "het Pentagon plant om 'Special Forces' naar Irak te sturen om te moorden en te ontvoeren", net zoals in El Salvador is gebeurd in de jaren 1980. Een breed volksverzet wou toen komaf maken met een dictatoriaal regime. Geleid door de CIA en Amerikaanse legereenheden voerden lokale doodseskaders een vuile oorlog tegen de bevolking. Op 10 jaar tijd zijn daarbij toen 80.000 doden gevallen. De VS leidden die doodseskaders op en ondersteunden hen. Het Amerikaans diplomatiek personeel hielp hen om uit de handen van justitie te blijven. In El Salvador volgde men de eerdere ervaringen uit Vietnam. In het kader van Operatie Phoenix vermoordden doodseskaders, getraind, gewapend en geleid door de CIA, minstens 50.000 mensen.

Deze strategie wordt nu toegepast in Irak. "Waar iedereen het over eens is, is dat we niet kunnen verder doen zoals we bezig zijn", bevestigde een functionaris van het Witte huis aan Newsweek: "We moeten de manier vinden om een offensief te starten tegen het verzet. Tot nu toe zitten we in het defensief en we zijn aan het verliezen."4

Ook in Irak blijken de bezettingstroepen zélf bij deze terreurstrategie betrokken te zijn. Op 16 maart rapporteerde Reuters de arrestatie van een Amerikaanse veiligheidsagent, die wapens en explosieven vervoerde in zijn auto. Vorig jaar werden al eens twee Britten, vermomd als Arabieren, opgepakt voor dezelfde feiten. Om het duo uit de gevangenis van Bassora te bevrijden, moesten Britse strijdkrachten een bulldozer gebruiken.5

Pol de Vos


1 Sabah Ali, 'Escuadrones de la muerte' uniformados: aterrorizar a Iraq hasta su disgregación, www.iraqsolidaridad.org,12/05/2006 ·
2 Max Fuller, "Crying Wolf: Media Disinformation and Death Squads in Occupied Iraq", GlobalResearch.ca, 10/11/2005 ·
3 Andy Clarno & Salim Vally, "Iraq, la guerra privatizada: la relación con Sudáfrica", www.iraqsolidaridad.org, 6/3/2005 ·
4 Michael Hirsh, John Barry & Mark Hosenball, "Option El Salvador for Iraq", Newsweek, 11/01/2005 ·
5 John Pilger. "The Salvador Option", The New Statesman, 8/5/2006.