Einddoel van de mens

Wo 27 Februari 2013 10:17 | Corse | 2574 keer bekeken | 0 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

 

Einddoel van de mens, de volledig geautomatiseerde economie:    
 
De huidige industriële revolutie is die van technologische automatisering en robotisering waarbij machines het werk van mensen volledig zullen overnemen.
Arbeid maakt de mens niet vrij, enkel technologische automatisering maakt de mens vrij.
We zijn momenteel in het tijdperk van technologische automatisering en robots.
Machines, technologische automatisering, innovatie, knowhow, onderzoek, ontwikkeling en modernisering moet mensen vrij van arbeid maken, vroeger op rust kunnen gaan en minder uren werken, dit voor een moderne en transparante democratische samenleving.
De Rise of Machine Intelligence, zoals het tijdperk nu al wordt genoemd zal nog meer stijging van de productiviteitswinsten veroorzaken, maar zolang bedrijven eigendom blijven van de 1% elite heeft de samenleving (de 99%) daar zeer weinig aan, herverdelen is hier duidelijk de bootschap, hiermee kon iedereen minder dagen per week werken en er is meer betaalde vrije tijd voor iedereen, de mens kan dan echt vrij zijn, werkloosheid moet dus gepromoot worden.
Men kon 400.000 extra gepensioneerden een rustige oude dag verzekeren zonder problemen.
Economie en arbeid zijn in de éérste plaats een middelen en geen doel op zich.
Arbeid is eigelijk niet voor mensen bestemd, verplichte arbeid door mensen is mensonwaardig en moet onbetaalbaar zijn en blijven,  menselijke arbeid is veel te duur voor iedere economie, dit zowel voor de huidige privaateconomie als voor de staatseconomie.
Mensenarbeid is veel te traag, te primitief en te risicovol, het transport van mensen naar hun arbeid en terug is enorm duur, dit alles remt elke technologische vooruitgang af.
Het creëren van jobs is een valse oplossing, zowel voor de economie als voor de samenleving.
Tijd is de weg naar deze geautomatiseerde samenleving, de tijd tussen de huidige samenleving en de volledig geautomatiseerde samenleving van de toekomst moet democratisch en met de nodige mensenrechten overbrugd worden vermits economie een middel is en geen doel op zich, langer werken aan lagere lonen is onmenselijk, stupide en oerdom.
Reeds 30 jaar trekken jaarlijks nog honderden bedrijven naar het buitenland of automatiseren, de industrie telde 30 jaar geleden nog 920.000 jobs, nu nog 420.000duizend.
 
1.      ZEITGEIST – ADDENDUM:     https://www.youtube.com/watch?v=owibVD3WkrA
  1. Brain Machine Interface:
            https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=AFjHxuOEmnk               
 
Meer betaalde vrije tijd moet gefinancierd worden door de automatisering van de economie.
Iedere staat of land kan democratisch zelf bepalen of ze haar economie en het monetair systeem (banken) al dan niet uitbesteedt aan de privé-sector of zelf beheerd, dit binnen het kader van de rechtstaat, dwz mensenrechten, minimum en maximum lonen, werktijden enz.
In het kapitalisme moet normalerwijze de privaatsector functioneren in dienst van de overheid en de totale samenleving, wat onmogelijk blijkt te zijn, wat we nu duidelijk zien.
In de huidige duale samenleving zijn de voordelen voor de 1%, en de nadelen voor de 99%.
De privé-sector is een niet democratisch economisch instrument en vertrekt altijd van uit het principe van eigenbelang, eigeninteresses en winstoogmerk, het is een winstsysteem.
De huidige privé-sector heeft haar eigen belangen die los staan van het algemeen belang, daardoor is technologische automatisering niet tenvoordele van het algemeen belang maar tenvoordele van 1% geprivilegieerde aandeelhouders en eigenaars van bedrijven en banken.   
Door de huidige technologische vooruitgang, knowhow, innovatie, automatisering, onderzoek, ontwikkeling en modernisering is (arbeid door mensen) en (productie door machines) niet meer met elkaar verbonden, werkloosheid is geen kanker maar de vrucht van automatisering.
Productie wordt nu grotendeels bekomen door (24op24u en 7op7 dagen) draaiende machines en veel minder door arbeid van mensen, maar zolang bedrijven eigendom blijven van de 1% privaat elite heeft de samenleving (99%) daar zeer weinig aan, al dit met een overproductie van 40% in Europa als gevolg daarvan, werkloosheid moet dus gepromoot worden.
De laatste overblijvende beschikbare arbeid:   (het uitbuiten van mens door mens)
 
De liberale fundamentalisten willen de laatste manuele arbeid door de goedkoopste werkkrachten laten verrichten, met langere werktijden, meer jaren werken en daardoor later op rust gaan, minder betaalde vrije tijd, nepstatuten en door het verhaal van het tekort aan geschikt personeel te verkondigen. (economische apartheid)
 
Deze zijn de veelbelovende goedkope werkkrachten voor de nieuwe liberale economie:
 
  • Studentenarbeid,
  • Seniorenarbeid.
  • Vreemdelingenarbeid.
  • Ex-gedetineerde arbeid.
  • Invalide arbeid.
  • Gehandicapte arbeid.
  • Dienstencheque arbeid.
  • Armoede vervangen door workingpoor is de voordeligste neoliberale oplossing.
 
Goedkope (Human resources) of koehandel is hun proper woord voor deze mensenhandel.
De grote meerderheid gezonde normale mensen die iets van het leven verwachten, willen leven en duurzaam consumeren zijn veel te duur uiteraard.
 
Enkel de 1% geprivilegieerde elite en jetset mag wel: (economische apartheid)
 
·        Veel verdienen en niet werken.
·        Minder jaren werken.
·        Vroeg op rust gaan.
·        Van meer vrije tijd genieten.
 
Privé-sfeer van soortgenoten, (werknemers)
 
De 1% werkgevers wil controle op de lonen, werktijden en werkduur van werknemers (de 99%), dit is een inbreuk op de privé-sfeer van werknemers.
Deze 99% heeft ook het recht op controle van de verdienste van de 1% werkgevers, dat is wat democratie is, de waarheid moet boven komen. (de waarheidzoekers)
 
 
Dit liberale leugenverhaal is nu uit in Europa. 
De vrije marktdroom is een serieuze nachtmerrie geworden.
Vergelijk neoliberalisme met het katholieke geloof, achter de maskers zaten pedofielen.
George Carlin - de Amerikaanse droom:  http://youtu.be/pUsSHyIcARs  
 
Als je de winst van de 1% wil maximaliseren door de lonen van de 99% te minimaliseren, om zo de consumptie van de 99% te willen opdrijven, dan is samenwerking, solidariteit en democratie het verkeerde idee, dit is neoliberale dictatuur van vrije marktfundamentalisten.
 
Het individu groeit en evolueert:
 
Het individu groeit immers naar een steeds omvattender zienswijze waardoor ook z’n medemens als evenwaardige soortgenoot wordt gezien en als een gelijkwaardig individu en niet als een vijand, slaaf of onderdaan, als deze basiskennis ontbreekt, dan zal de symbiose tussen meerdere individu’s niet gezien worden en is het ieder voor zich, het zogenoemde doorgeschoten individualisme, neoliberalisme of vrije marktfundamentalisme.
Duurzame ontwikkeling veronderstelt eveneens dat de winsten van privaat bedrijven evenwichtig gedeeld worden tussen aandeelhouders (eigenaars) en werknemers, per slot van rekening dragen ze samen bij tot het succes van de ondernemingen, de (1%) met kapitaal en de (99%) met hun arbeid en consumptie.
Het creëren van de parallelwereld van rijk en arm is dus onmogelijk.
Om het consumentisme te bevorderen worden culturele identiteiten, natuurlijke rijkdommen, ecosystemen, sociale gemeenschappen, werknemers, workingpoor en armen platgewalst.
Uitbuiting of marktfundamentalisme is misbruik maken van de zwakke onwetende mens, dit om op deze manier aan zijn doel te geraken en daardoor zelf meer mogelijkheden en vrijheden te verwerven.
Economie is in de eerste plaats een middel, het mag geen doel op zich zijn.
Tot nu toe blijkt dat dit maatschappelijk ondernemen door de privé-sector onmogelijk is, vermits een transparante economische democratie nog taboe is en de technologische automatisering niet erkent wordt als maatschappelijke vooruitgang maar enkel als bedrijfsvooruitgang en privaatwinst.
 
Niet alleen de privé-sector moeten leven, iedere burger moet leven, het algemeen belang:
 
De privé-sector heef nogmaals gefaald.
Een volledige reset van het kapitalistisch vrije marktsysteem is momenteel noodzakelijk.
De vruchten (de winst) van deze economie moeten verdeeld worden over de totale samenleving, vermits werknemers de makers en de consumenten van deze productie zijn.
De vicieuze cirkel kan zich dan sluiten en de duurzame hoogconjunctuur vangt aan.
Duurzame ontwikkeling veronderstelt eveneens dat de winsten van privaat bedrijven evenwichtig gedeeld worden tussen aandeelhouders (eigenaars) en werknemers, per slot van rekening dragen ze samen bij tot het succes van de ondernemingen, de enen met kapitaal, de anderen met arbeid, indien niet dan moet de wetgeving en het systeem veranderen.
Het einddoel, een volledig geautomatiseerde economie, hier heeft de mens en zijn totale samenleving het hoogste doel bereikt “zijn einddoel”, de totale samenleving kan zich nu volledig wijden aan de essentie van het leven zelf, het welzijn.
Automatisering, modernisering, innovatie en knowhow zijn momenteel het gemeenschappelijke economische doel van de samenleving, dit om zo snel mogelijk tot meer betaalde vrije tijd te komen, vroeger op rust te kunnen gaan en om voluit van het leven te kunnen genieten.
Arbeid is in de economie een tijdelijk middel (een instrument) het mag geen doel op zich zijn. Arbeid is voorlopig een noodzakelijk middel in de huidige slecht georganiseerde tijdsperiode waarin we nu leven!
 
Tijdelijke oplossing:
 
De grote meerderheid van burgers voelen de crisis, ze voorzien een degelijke spaarpot om deze laagconjunctuur te kunnen overbruggen, ook al is de intrest op spaargeld weg.
De vrijheid om te sparen is een mensenrecht dat is afgebroken door de liberale vrije markt door inflatie en geen intresten.
Crisis tijden of laagconjunctuur veroorzaken onzekerheid en onvrijheid in de samenleving.

De liberale vrije markt heeft nogmaals gefaald en de bevolking betaalt het gelach.