Ieder zijn gelijk.

Zo langzamerhand wordt het duidelijk dat Wilders met zijn anti-Koranfilm de media in gijzeling houdt. Om daaraan te ontsnappen zal het onze smaakmakers duidelijk moeten worden dat Wilders zijn tijd in wezen verdoet met een spelletje schaak dat winnaars noch verliezers kent. Nu al kan dan ook gesproken worden van een patstelling tussen een Nederlandse partijpoliticus met een aanhang van een paar honderdduizend en een wereldgodsdienst met een aanhang van honderden miljoenen. Om deze uitzichtloze situatie te boven te komen zal geen publiek debat over de anti-Koranfilm op stapel gezet moeten worden, maar een publiek debat over de vraag of geloof en politiek (breed opgevat) wel te scheiden zijn. Is hier geen sprake van gekunsteldheid, waarmee wordt verdoezeld dat geloof en politiek in wezen tot elkaar veroordeeld zijn? Het uitbannen van onrecht en daarmee het gericht zijn op vrede, wat elk(!) geloof kenmerkt, sluit immers naadloos aan bij het ultieme politieke doel: “De effectuering van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens”!

In de verwerkelijking van het VN- of vredesideaal ligt zodoende het gelijk van zowel Wilders en de zijnen als dat van de aanhangers van de islam (lees elke religie en ideologie) besloten. In het belang van het algemeen wordt het tijd dat dit publiekelijk duidelijk gemaakt wordt. Wat dat betreft ligt hier voor de media, in het bijzonder de publieke omroep, een uitgelezen taak weggelegd. Hopelijk weet zij die op te pikken voordat Wilders’ anti-Koranfilm uitkomt.