De reis van Gilgamesj als uitdaging voor de nieuwe mens
Het Gilgamesj epos wil de toehoorders meenemen op een reis waarbij het bewustzijn wordt verruimd tot de wereld van de sterren, tot de wereld voorbij de grenzen van geboorte en dood, een reis die een beeld geeft van de historische tocht van het zich almaar veranderende bewustzijn van de mens.”
De reis begint in het oude Chaldea, het land van Gilgamesj en Eabani (Enkidoe). In die tijd was het bewustzijn van de mens nog zo dat de geestelijke wereld doorklonk in de waarnemingen van de zintuiglijke wereld. Ook hadden de mensen overdag nog herinneringen aan geestelijke belevenissen tijdens de nacht, die te maken hadden met de wereld van voor de geboorte en na de dood. De mens was nog dromend tussen hemel en aarde, maar moest meer en meer gaan ontwaken in de eenzaamheid en schijnbare godverlatenheid van het louter aardse bestaan.
Het Gilgamesj-epos is een van de oudste literaire teksten ter wereld. Het epos stamt uit de 27ste eeuw voor Christus en vindt zijn oorsprong in Mesopotamië, het huidige Irak en Syrië. Het is gereconstrueerd uit diverse kleitabletten die geschreven zijn in het Akkadisch. Het heeft een universeel thema: de angst voor de dood en de zoektocht naar onsterfelijkheid.
Lange tijd heeft de westerse mens gedacht, dat zijn beschaving een geschenk was van Rome en Griekenland maar de Griekse filosofen zelf schreven herhaaldelijk, dat ze geput hadden uit nog vroegere bronnen. De ontcijfering van het oude Egyptische schrift en zijn taal, onthulden de westerse mens dat er in Egypte een hoge beschouwing had bestaan lang voor de opkomst van de Griekse beschaving.
Zelf heb ik altijd gedacht dat er geen hogere beschaving kon zijn dan de Egyptische maar hoe die conclusie ook voor de hand scheen te liggen, ze wordt door deze historische feiten weerlegd. De bronnen van onze cultuur liggen in de cultuur van het Nabije Oosten: Syrië en Anatolie!
Maar sta me toe eerst nog enkele opmerkingen te maken, die direct aansluiten bij het voorgaande. Het meest waardevolle van alle nieuwe historische inzichten is dat deze niet alleen meer kennis toevoegen aan onze kennis over de wereld en de kosmos maar dat ze ook meer inzicht verschaffen in onszelf en ons eigen aandeel in het geheel.
Het lot van Gilgamesj staat niet los van ons collectieve lot en ook niet van ons individuele lot want beide aspecten zijn met elkaar verbonden evenals het ontstaan van de mens op aarde en zijn kosmische oorsprong.
De wereld van Gilgamesj
Het Gilgamesj-epos is het verhaal van de Soemerische heerser Gilgamesj die het volk van Oeroek onderdrukt. Gilgamesj krijgt van de goden een vriend toebedeeld (Enkidoe) met wie hij op avontuur gaat. Samen met Enkidoe beleven ze avonturen, verslaan monsters en tarten de goden. Wanneer Enkidoe sterft, komt de koning in een soort crisis. Hij wordt bevangen door doodsangst en gaat op zoek naar de onsterfelijkheid.De tocht is vol gevaren en ellende: hij moet over een torenhoge berg die bewaakt wordt door een vervaarlijke schorpioenman "wiens aanblik de dood betekent", hij moet de wateren des doods oversteken, moet leeuwen bekampen. Zwaar toegetakeld komt hij uiteindelijk bij Uta-Napisjtim. Deze vertelt hem over de bouw van een ark en de zondvloed. Hij onderwerpt Gilgamesj aan een proef: hij moet proberen zes dagen en zeven nachten niet te slapen, de tijd dat de zondvloed duurde. De held slaagt hier niet in en besluit ontmoedigd het najagen van onsterfelijkheid op te geven. Uta-Napisjtim bezorgt hem als troost een verjongingsplant. Wanneer echter Gilgamesj op zijn terugtocht even uitrust, komt een slang aangekropen en eet de plant op. De uitwerking is direct: de slang laat haar oude huid achter. Gilgamesj geeft zijn zoektocht naar de onsterfelijkheid op.
Oude verhalen en epossen brengen niet aflatende pogingen van helden in herinnering om het godenland te bereiken en de plant van het eeuwige leven te vinden. Deze hunkering is het centrale punt van alle godsdiensten die diep in Soemerie geworteld zijn: de hoop dat recht en gerechtigheid, op aarde nagejaagd, gevolgd zullen worden door een ‘’leven hierna’’ in een hemels goddelijk verblijf. 
Gilgamesj als schakel tussen God en mens
De ware essentie van dit verhaal ligt echter in haar esoterische betekenis zoals het ons wordt meegedeeld door Rudolf Steiner in zijn voordrachten ‘’Het bewustzijn van de ingewijde’’en door Zecharia Sitchin en zijn interpretaties van de Soemerische kleitabletten.
De diepe betekenis ligt hierin dat de koning als een god werd vereerd en dat hij inspraak had over leven en dood van zijn onderdanen en ook in zaken van oorlog en vrede. Door zijn gedeeltelijk goddelijke oorsprong, hij werd geboren uit een sterfelijke vader en een goddelijke moeder, werd Gilgamesj beschouwd als voor twee derde god en een derde mens. Gilgamesj is in wezen geestelijk, maar niet volkomen vergoddelijkt. Een omstandigheid die hem ertoe drong te ontkomen aan de dood die het lot was van de stervelingen.
Het feit dat deze Godkoning op zoek was naar de onsterfelijkheid, moet niet te licht worden opgevat want dat betekend dat hij door de genetische vermenging met het menselijk, deels zijn goddelijkheid was kwijtgeraakt. Gilgamesj streefde ernaar het land van de onsterfelijke goden (zijn voorouders) te bereiken, door een arend (ruimteschip) gedragen te worden naar het hemelverblijf der goden. Zecharia Sitchin (De 12e Planeet) heeft het pleidooi van Gilgamesj zo ontroerend weten te verwoorden:
‘Laat mij het land binnengaan,
Laat mij mijn Arend verheffen……
Bij het leven van mijn godin/moeder die me droeg,
Van de zuivere trouwe koning, mijn vader
Mijn stap richten naar het goddelijke land’
Wat voor ons van groot belang is: Wie waren deze goddelijke voorouders van Gilgamesj en waar was hun verblijf. Laten we aannemen dat de voorafgaande beschouwing ons het verschil duidelijk heeft gemaakt tussen de primitieve mens nog gebonden aan zijn verbondenheid met de natuurkrachten (Enkidoe) en de kosmische evoluerende mens (Gilgamesj) die op een bepaalde trap van zijn bewustwordingsproces weer aansluiting zoekt tot het ultieme beginsel van de verbondenheid tussen de menselijke en kosmische dimensie, van de individuatie en de universele vorm van alle aardse verschijningen zoals deze zich op de aarde als zodanig presenteren. De kosmische, goddelijk en scheppende essentie blijft echter buiten het menselijke bereik. Wat wij als mens hier op aarde kunnen kennen zijn de verschijningvormen ervan.
Gilgamesj is zich bewust geworden van zijn goddelijkheid en van het feit dat hij genetisch begiftigd is met een scheppend vermogen om van het niets iets te creëren. Hij zoekt weer verbinding met zijn goddelijke oorsprong. Voorbijgaand aan de literaire en filosofische aspecten van het verhaal van Gilgamesj zullen we ons hier concentreren op de Nefilim of scheppende goden die van een andere planeet op aarde kwamen, met als doel van hun komst en wat voor ons van het grootste belang is; de keten van gebeurtenissen, die door hun genetische manipulatie leidde tot de vermenging tussen goden en mensen.
Wat betekent de term Nefilim wel? Afstammend van de Semietische wortel NFL (neergeworpen worden) betekend het precies wat het zegt: ‘’Zij die op aarde geworpen werden’’!
En de Nefilim waren het volk van de “sjem”, het volk van de raketschepen. 
DNA manipulatie door de Nefilim
Het DNA draagt de coderingen, want genetisch materiaal en zijn drie-dubbele helix zijn samengesteld uit met licht gecodeerde filamenten in oneindig kleine ragfijne draadjes, die informatie kunnen dragen zoals een glasvezelkabel. De met licht gedecodeerde filamenten dragen de wiskundige taal van het licht, die de geschiedenis van ons bestaan omvat.
De goden die tirannie uitoefenden hebben de mens van zijn volledig functionerend 12-strengig DNA beroofd.
Onderscheid tussen Nefilim en Anunaki.
Maar wat is het verschil tussen Nefilim en Anunaki?
De Nefilim waren de scheppende goden. Hun genetische manipulatie leidde tot schepping van de Homo Sapiens.
Nefilim en Anunaki worden soms met elkaar verward maar de Anunaki waren de eerste landingsgroep op aarde en behoren tot de lagere leden van de Nefilim. Je zou kunnen zeggen dat de Anunaki Nefilim zijn maar dat omgekeerd niet alle Nefilim zijn Anunaki.
Deze Anunaki namen deel aan de kolonisatie van de aarde en voerden opdrachten uit. Niet alle Nefilim landden op aarde, 300 van hun de goden van de lucht bleven cirkelend boven de aarde met hun ruimteschepen.
De 600 Anunaki echter die op aarde landden, werden door de mens vereerd als goden.
Er zijn vele andere scheppende goden geweest, waarvan slechts sommige de menselijke vorm bezaten. Vele waren van een reptielachtige soort maar ze hadden alle een gemeenschappelijke eigenschap: ze waren op aarde geworpen. De term Nefilim betekend precies’’zij die op aarde geworpen worden’’ in de bijbel worden ze gevallen engelen genoemd.
Ik citeer een passage uit het boek’’ Brengers van de dageraad’’ van Barbara Marciniak die deze dramatische gebeurtenis weergeeft:
“Jullie planeet was oorlogsbuit voor de overwinnaars van een oorlog. Zij wisten dat aarde waardevol was, maar ze wisten op geen stukken na wat de waarde van de aarde inhield. Ze delfden in jullie aarde naar goud, kwamen water halen, verkrachtten jullie geest, en beroofden jullie van jullie essentie, denkend dat zij de overvloed oogsten. En toch, toen ze deze planeet eenmaal gewonnen hadden zagen ze de ware rijkdommen over het hoofd, want die herkenden ze niet”.
De Nefilim en het goud
De schrijver van het boek de 12e Planeet Z. Sitchin heeft zich dertig jaar bezig gehouden met de studie van oeroude teksten en kosmologiën om tot conclusie te komen dat de wortels van onze beschaving is begonnen met de komst van de bewoners van een andere planeet op aarde: de Nefilim! Deze Nefilim daalden neer op aarde vanwege hun grote behoefte aan goud.
De voorraden goud op de wereld bevatten grote geheimen die gebruikt worden om deuren te openen en energie te verankeren. Er zijn enorme aders en rivieren van goud die trillingen door de aarde geleiden. In de aarde wordt goud meestal samen met kwartskristallen gevonden, die de moderne basis vormen van alle communicatiemiddelen. Het is belangrijk om te weten dat goud een hoeksteen is voor beschavingen, welke ontstaan door de invloed van deze stof.
Egyptenaren pasten mummificatie toe. De oude Tibetanen deden iets anders. Ze wilden de trilling van bewustzijn die een lichaam in een bepaald leven bereikt had handhaven en bewaren. Ze mummificeerden het lichaam met goud van binnen en van buiten. Als iemand een uitzonderlijke staat van bewustzijn had bereikt en die trilling gedurende zijn leven had gehandhaafd, dan verscheen er aan het einde van dat leven een oproep voor die persoon met het verzoek zich diep in het gigantische gebergte terug te trekken. Geroepen door de meesters, wachtte die persoon in een bepaalde houding de tijd van zijn dood af. Wanneer de dood intrad en de geest het lichaam verliet, begonnen koeriers onmiddellijk met een procedure om het lichaam te conserveren. Ze bedekten het met lagen goud om de fijne bewustzijnstrillingen te stabiliseren en vast te houden. Onder de bergen van Tibet bestaan honderden van deze 'beelden'. Vandaag de dag begrijpt diegenen die toegang tot die kennis heeft dat zij zich kunnen vermengen met deze geconserveerde vibraties en zo bepaalde bewustzijnstrillingen kunnen bereiken.
Waarom was dat goud toch zo belangrijk?
Om te begrijpen waarom de Nefilim zo’n grote hunkering naar goud hadden, moeten we ons verdiepen in het wezen van het goud in zijn volle esoterische betekenis. Het is belangrijk om te weten dat goud in zijn spirituele betekenis, een hoeksteen is voor beschavingen. De kwaliteit van goud als contactmiddel met de “andere”dimensie of dimensies blijkt uit het gebruik van goud in vrijwel alle religies, onafhankelijk van elkaar en door alle eeuwen heen.
Eén van de grootste geheimen van de Maya's was hun verborgen voorraad goud en hun begrip van de functie van goud. Goud is een deel van wat er nodig is om dimensionale poorten te openen. Het verankert doorgangen en veroorzaakt transmutaties. Als goud in grote overvloed bewaard of gecreëerd wordt, kunnen lichtpoorten geopend worden en ontvouwd zich de toegang tot andere dimensies.
Je zou je kunnen afvragen waarom goddelijke wezens die toch al het vermogen bezitten om zich vrij te bewegen in de multi-dimensionele sfeer, te muteren en manifesteren door midden van holografische projecties, goud nodig hadden om “andere”dimensies te bereiken.
Het antwoord is dat om een planeet als de aarde binnen te kunnen dringen, men een entree moet hebben, een poort om binnen te komen. De zwaartekracht van de aarde maakt het zo dat je, zelfs als multi-dimensioneel kosmisch wezen de poort die toegang geeft tot de tijdstructuur van de planeet moet vinden. Goud is het element dat deze poorten kan helpen openen.
Er zijn verschillende poorten geweest op aarde, die aan verschillende soorten scheppende goden uit de ruimte gelegenheid hebben gegeven binnen te komen. Een van de grote poorten, waar nu om gestreden wordt, is de poort van het Midden-Oosten. Als we teruggaan in de geschiedenis van de aarde, zullen we herkennen hoeveel religieuze en beschavingsdrama’s zich in die poort hebben afgespeeld. Het is een enorme poort, met een radius van zestienhonderd kilometer.
De goden van hemel en aarde van het Nabije Oosten waren niet alleen afkomstig uit de hemel, maar konden ook naar het hemelverblijf terugkeren, ze waren multi-dimensioneel.
Gilgamesj keerde met zijn arend (ruimteschip) uit het oord der eeuwigheid terug en ook de Nefilim
In hun officieel uniform als bevelhebbers der arenden konden zich verplaatsen tussen hemel en aarde maar om binnen te treden waren er poorten nodig. Er zijn verschillende poorten op aarde geweest, die aan verschillende soorten scheppende goden de gelegenheid hebben gegeven binnen te komen, die tussen Eufraat en Tigris was de belangrijkste want daar was een ruimtekolonie waar een bepaalde beschaving ingevoerd werd.
Wordt vervolgd…….