Het is maar hoe je het bekijkt
We hebben allemaal onze eigen beleving van het leven. Iedereen ziet het leven door zijn eigen bril en we zijn allemaal in het bezit van een eigen unieke achtergrond. Iedere gedachte en iedere actie hebben ons gemaakt tot wie of wat we nu individueel en met zijn allen zijn. Dagelijks krijgen we een hoop informatie te verwerken die een bijdrage levert aan onze beleving. Zo laten we allemaal toe op mentaal niveau geconditioneerd te worden door de informatiestromen die we dagelijks ervaren.
Dit begint al vanaf het moment dat je geboren wordt. Je ouders brengen je een hoop bij. Ze zijn je basis. Op school wordt je een hoop aangeleerd. De Politiek propageert zijn deel, de Wetenschap en Religie uiten diverse visies en laten we de media niet vergeten die overal naar buiten treed en ook zijn aandeel heeft in het mentaal conditioneren van jouw visie op het leven. Samen met jouw eigen ervaringen bepalen deze invloeden hoe jij tegen het leven aankijkt. Allemaal hebben we zo onze eigen unieke mening. Je bent wat je denkt.
Vragen we ons wel vaak genoeg af waar onze eigen overtuigingen vandaan komen? Zijn we ons wel volledig bewust over wat we denken? Zijn we wel of niet in staat om kritisch genoeg naar onszelf te kijken? Dit zijn vragen die we onszelf openlijk af zouden moeten vragen. Als we eens goed kijken naar de wereld om ons heen zien we enorm veel tegenstellingen. Er worden overal discussies gevoerd. Men haalt zijn gelijk in van alles. We verdedigen onze eigen mening als de enige echte “waarheid” zonder erbij stil te staan waar onze mening echt op is gebaseerd.
We proberen ons gelijk te halen op werkelijk elk denkbaar niveau. Het gebeurt op het werk, in de Politiek, in de Wetenschap, het Bedrijfsleven, Religie en ga zo maar door. Op elk denkbaar niveau speelt de polariteit een dominante rol. Vaak kan dit leiden tot ernstge frustraties en tot zware stress. Vaak escaleert dit in haat en nijd. We worden vaak verblind door het eigen gelijk. Angst en depressies zijn het gevolg. De meeste ruzies en oorlogen beginnen door een dergelijke escalatie en na lange tijd wordt er zelfs vergeten waar het uiteindelijk om ging.
Het is zeer verbazend om te zien dat we de meeste aandacht schenken aan juist datgene dat we NIET wensen in ons leven. We schenken de aandacht aan datgene dat we als tegenpool zien. We zijn tegen dit, tegen dat. Protesteren hier, protesteren daar. Het gaat maar door en door. We zeuren wat af in het leven en voeden onze onvrede. Het is dus niet verassend om te zien dat juist datgene waar we tegen zijn en niet wensen te ervaren zich juist in ons leven manifesteert. Negatieve aandacht is ook aandacht. Wat we WEL wensen te ervaren in ons leven wordt dan overschaduwd door de aandacht die we schenken aan datgene wat we niet wensen te ervaren in het leven.
Als we nu allemaal eens met liefde in ons hart aandacht zouden gaan schenken aan wat we juist WEL willen ervaren en bereiken in het leven zal dit zich namelijk in ons leven manifesteren. Dan hoeven we niet meer in discussie te gaan met elkaar. Dan leeft iedereen zijn eigen waarheid. Dan vervullen we allemaal ons eigen wens. We draaien de boel gewoon om. Als ons verlangens worden gevoed in plaats van onze ergernissen zullen de oplossingen van onze problemen vanzelf ontstaan. Dit geeft ons de mogelijkheid een eenheid te ervaren in verscheidenheid. We kunnen samen uniek zijn.
Als we ons leven naar onszelf toespitsen, naar binnen toe in plaats van altijd naar buiten, kan niemand meer macht op een ander uitvoeren. We geven onze energie niet meer weg maar gebruiken die dan voor onszelf. Stel je eens voor hoe het leven dan kan zijn. Het is niet gemakkelijk, maar vraag jezelf toch eens af; is datgene wat we NIET wensen te ervaren in het leven dan gemakkelijk te ver-dragen?
Geschreven door Hans van Heusden