Gedoogbeleid hasj en wiet zal stoppen
Demissionair VVD-minister Hans Hoogervorst denkt dat het Nederlandse gedoogbeleid ten aanzien van softdrugs over tien jaar niet meer bestaat. Dat voorspelde onze minister van Volksgezondheid deze week op een congres over drugsbeleid in Mexico. 
''Er ontstaat steeds meer draagvlak voor een strikter alcohol- en tabaksbeleid in ons land. Een tolerant softdrugsbeleid ligt daardoor steeds minder voor de hand. Ik verwacht dat het Nederlandse drugsbeleid steeds strenger zal worden en uiteindelijk niet meer wezenlijk zal afwijken van dat in de rest van Europa'', aldus Hoogervorst in Mexico.
Hij wees er op dat het beleid in Nederland ten aanzien van marihuana de laatste jaren al veel strenger is geworden. Zo is het aantal coffeeshops in acht jaar tijd met 40% gedaald. In 80% van de gemeenten zijn ze niet meer te vinden. Daarnaast wordt de wietteelt harder aangepakt. De straffen zijn flink verhoogd. Volgens Hoogervorst zal het beleid steeds restrictiever worden: ''Het beeld van Nederland als extreem tolerant ten opzichte van drugs strookt steeds minder met de werkelijkheid.''
Huisindustrie van wietplantages
De minister van Volksgezondheid zegt dat de aloude doelstelling van het Nederlandse beleid om softdrugs anders te behandelen dan harddrugs, ook niet geleid tot minder harddrugsgebruikers. Weliswaar is de consumptie van heroïne fors gedaald, maar dat geldt voor de meeste andere Europese landen ook. In vergelijking met andere landen heeft Nederland juist een behoorlijk groot probleem met cocaïne- en xtc-gebruik, zo betoogde Hoogervorst.
Een ander nadeel van het gedoogbeleid is volgens de minister dat het de productie van cannabis in ons land flink heeft bevorderd: ''Het heeft ertoe geleid dat er een levendige huisindustrie van wietplantages in de grote steden is ontstaan. De Nederlandse marihuana is inmiddels - net als onze tulpen - van zeer hoge kwaliteit. Maar dit landbouwproduct is iets waar we niet zo trots op zijn. Het is ook juridisch verwarrend. We staan toe dat coffeeshops kleine hoeveelheden cannabis verkopen, maar we vervolgen wel de mensen die het produceren en aan de coffeeshop leveren. Dat lijkt me zeer onlogisch.''
Tenslotte heeft het Nederlandse beleid geleid tot een toename van het drugstoerisme naar ons land, met bijbehorende overlast, en wekt het beleid veel wrevel bij de buurlanden, zo besloot Hoogervorst. Dat Nederland het minste aantal blowers kent vergat hij er bij te vermelden.
We zouden kunnen beginnen met ons het volgende af te vragen:
• Wat is een "drug"? Als het antwoord is dat een drug een "stof is die geestesveranderend en soms verslavend werkt", waarom worden stoffen als nicotine, alcohol en zelfs cafeïne dan niet op dezelfde manier beoordeeld?
• Waarom maken we geen onderscheid tussen druggebruik, drugmisbruik, onverantwoord gebruik en verslaving? Ik ben het ermee eens dat marihuana bijvoorbeeld, schadelijk kan zijn voor de gebruiker in geval van regelmatig overdreven gebruik. Maar dat is ook zo voor alcohol. Ik drink praktisch elke avond een glas wijn bij het eten. Betekent dit dat een anti-alcoholbehandeling noodzakelijk is?
• Waarom wordt het vanzelfsprekend geacht dat een begaafd acteur als Robert Downey Jr. naar de gevangenis moet voor van zijn cocaïneproblemen en Betty Ford een medische behandeling krijgt voor haar alcoholproblemen? Zijn dat allebei geen medische zaken die door medici moeten behandeld worden? Moet het strafrecht niet dienen om wangedrag aan te pakken? En moeten dan niet eerder de medische en sociale sector zich bezighouden met wat mensen zich toedienen?
• Rekening houdend met het feit dat in heel de menselijke geschiedenis nooit een samenleving bestaan heeft die niet een of ander geestesverruimend middel koesterde om te gebruiken en te misbruiken, zou het dan niet verstandiger zijn te focussen op beperking van de schade, dan te vechten tegen de menselijke aard via een verbodsmechanisme?
• En waarom houdt de overheid geen rekening met de problemen die door de Oorlog tegen Drugs zélf veroorzaakt worden? Bijvoorbeeld, ik heb nog nooit iemand horen beweren dat het heerlijk is om heroïneverslaafde te zijn. Maar als sommige mensen heroïneverslaafde worden, waarom moeten zij dan op de koop toe nog AIDS krijgen door vuile naalden? Dat is een apart probleem en dat wordt veroorzaakt door het verbod op de distributie en het bezit van injectienaalden. Ook het criminaliseren van drugsverslaafden en hen op die manier nog verder vervreemden van de medische faciliteiten waar zij kunnen geholpen worden, is een probleem dat veroorzaakt wordt door de War on Drugs.
In juni 1994 gaf de RAND Corporation onderzoeksresultaten vrij waaruit bleek dat het rendement van ons belastingsgeld zeven keer hoger zou liggen als we behandelingsprogramma's voor drugsverslaafden zouden invoeren in plaats van hen in gevangenissen te stoppen. Daarom moeten we aan de vraag naar behandeling tegemoet komen en de niet-problematische gebruikers uit het strafrechtelijk systeem halen. Dat biedt ons de mogelijkheid om onze schaarse financiële middelen te besteden aan probleemgebruikers – mannen en vrouwen die, gedreven door drugs, gewelddaden begaan.
Niet de blower, het ergste wat die kan overkomen is dat ie een vreetkick krijgt....