De VS en Rusland controleren het weer (deel 1)

Een enorme paddestoelwolk verhief zich de lucht in. De piloot was vol doodsangst omdat hij dacht dat zijn vliegtuig door de fall-out van een nuclaire explosie verzwolgen zou worden. Nadat hij alarm geslagen had, en zijn bemanning de opdracht gegeven had zuurstofmaskers op te doen, kon de piloot die nog goed bij verstand was, op de zwarte doos opnemen dat de wolk zo'n 300 kilometer in doornsnede was, en de top uit een vreemd licht bestond.

 

Het was volgens hem iets wat hij nog nooit eerder gezien had. Vreemd genoeg verspreidde de wolk zich zonder schade aan te richten in de atmosfeer, en het passagiersvliegtuig kon veilig zijn reis vervolgen van Anchorage in Alaska naar Tokyo.

Maar ver beneden het vliegtuig, werden vissersboten die in de zee tussen Japan en de Soviet Unie vaarden, overgoten met een kortstondige maar hevige wolkbreuk waarna het weer ook plots weer opklaarde. Nucleaire experimenten en vulkanische activiteit werden door wetenschappers uitgesloten, en concludeerden dat het geen natuurlijk fenomeen geweest is. Meer dan twee decennia later bestaat er nog steeds het vermoeden dat het geschokte personeel van het vliegtuig en de vissersboten in 1973 een sinister koude-oorlog experiment hebben waargenomen. In dit experiment werd het water van de Japanse zee in de lucht geblazen om wolken en regen te creëren.

De Britse National Archives heeft onlangs overheidsdocumenten vrijgegeven waarin duidelijk wordt dat er in de zeventiger jaren een groot wantrouwen bestond tussen de twee wereldgrootmachten omtrent weersoorlogsvoering. De documenten onthullen dat zowel de Verenigde Staten, die het meest wisten op dit gebied, en de Soviet Unie geheime militaire programma's hadden met als doel het controleren van het globale klimaat. "Tegen 2025 zullen de VS het weer kunnen controleren", zou een wetenschapper gezegd hebben.

Niet lang daarna is een verdrag van de Verenigde Naties ondertekent die natuurlijke-omgevingsoorlogsvoering verbiedt, zoals het veroorzaken van aardbevingen, het smelten van de poolkappen en het klimaat beïnvloeden. Maar sommige experts geloven dat de klandestiene bezigheid omtrent het maken van het ultieme vernietigingswapen gewoon doorgegaan is.

Hoewel sceptici deze claims als wilde samenzweringstheorieën zien en dingen uit James Bond films is er een groeiend bewijs dat de grenzen tussen science fiction en werkelijkheid steeds vager worden. De Amerikanen hebben toegegeven dat ze tijdens de Vietnam oorlog 12 miljoen dollar geïnvesteerd hebben in "wolkenverzadiging". Ze hebben opzettelijk hevige regenval gecreëerd om gewassen van de vijand weg te spoelen en supply-toegangswegen in de Ho Chi Minh te vernietigen. Dit project had de codenaam Project Popeye.

De regenval werd in de bedoelde gebieden vergroot met dertig procent, wat de weermanipulatie tot een succes maakte. De overheid zei dat de regio geteisterd werd door hevige regenval.

Desalniettim was dit soort regenmakend experiment niets nieuws. De Lynmouth overstromingen in Devon, Groot Brittanië, in 1952 werd wellicht veroorzaakt doordat de RAF geheime regenopwekkende experimenten had uitgevoerd. Vliegtuigen sproeide chemtrails met zilveriodide waarop zich waterdruppels vormden. Deze werden zwaar en vielen op de grond als regen, waardoor er in de opvolgende 12 uur 250 keer zoveel regen viel als er normaal valt in Augustus. Het experiment eiste door de zware regenval aan 35 mensen het leven.

Tony Speller, een soldaat die toen 22 jaar was, zocht antwoorden bij het Ministry of Defence. "Ik heb er geen twijfel aan dat ze aan het sproeien waren in de het gebied, omdat er logboeken van de RAF waren die dit bewijzen", zegt hij. "Natuurlijk ontkent het MoD het, maar dat wil niet zeggen dat het niet gebeurd is." Speller, die nu 76 is voegt toe: "Ik betwijfel of we ooit de waarheid zullen weten".

De vroegere bezigheden met klimaatbeheersing was ruw en onvoorspelbaar, maar er wordt geclaimd dat zowel de Amerikanen als de Russen hun experimenten achter gesloten deuren voortzetten, zelfs na de verbanning hiervan in de mid-jaren tachtig. Ze bezitten daarom nu vernuftige systemen waarmee ze het weer kunnen controleren - met potentiële vernietigende resultaten.

In de Verenigde Staten werd de technologie ontwikkeld onder High-frequency Active Auroral Research Programme (HAARP) - wat een deel was van het controversiële Star Wars verdedigingssysteem. De array bevindt zich in Gokoma, Alaska, en vandaaruit straalt het wapen krachtige radiogolven in de bovenste laag van de atmosfeer om onder andere weerspatronen te beïnvloeden. Sommige experts zeggen dat het systeem voltooid is en al in werking is gezet, anderen denken dat het nog 20 jaar duurt voordat het gereed is.

Michel Chossudovsky, professor in economie aan de Universiteit van Ottawa in Canada, heeft officiële militaire documenten over HAARP bestudeerd. Hij heeft er geen twijfel over dat het wapen gereed is. "Er zijn zeer duidelijke uitspraken van de US Air Force dat weersmodificatie beschikbaar is. HAARP zal volgend jaar volledig inzetbaar zijn, en kan gebruikt worden in militaire situaties", zegt hij.

"Om te zeggen dat het ook niet-militaire doeleinden heeft is twisten met de waarheid. Ik denk niet dat er vredelievende applicaties voor zijn - het is een wapen van massavernietiging dat in staat is grote klimatologische verstoringen te veroorzaken. En het mooie daarvan is dat de vijand wellicht nooit te weten zal komen dat er een wapen gebruikt is. Ik geloof dat de VN-overeenkomst zeker overtreden is", aldus Chossudovsky.

Chossudovsky zegt dat tenminste één Britse firma betrokken is in diens ontwikkeling. "Het is tijd dat mensen zich ook op deze wapens beginnen te focussen in plaats louter op globale opwarming van de aarde. Beide zijn een serieuze bedreiging".

Maar het verhaal gaat verder. Ook de Russen beschikken over een geavanceerd systeem. Zelfs aardbevingen kunnen opgewekt worden. Lees morgen deel 2

Bron: The Daily Express