Rollenspel: 40 procent verslaafd
Ma 2 Oktober 2006 13:29 |
Frank |
3402 keer bekeken |
1 reactie |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
AMSTERDAM - Verslaving aan massa-online spellen ligt op de loer. In een onderzoek onder Nederlandse gebruikers van het populaire rollenspel Second Life, noemt veertig procent zichzelf verslaafd. Toch heeft deze verslaving weinig invloed op hun echte leven, blijkt uit onderzoek van de Nederlandse ict-denktank EPN.
Second Life is een virtuele wereld waar honderdduizenden internetters rondwandelen in de gedaante van een poppetje, een zogenoemde avatar. Ze voeren gesprekken met andere bewoners, knopen vriendschappen of relaties aan, bouwen huizen, verkopen spullen en diensten of drinken een biertje in een café.
EPN stuurde een onderzoeker Second Life op, die 246 Nederlandse bewoners ondervroeg. Een derde van hen wandelt meer dan dertig uur per week door Second Life.
David de Nood van EPN zegt dat er geen sprake is van dwangmatig internetgebruik dat tot verstoorde relaties leidt. ''De tijd die deze mensen besteden aan hun leven in de virtuele wereld, heeft geen invloed op hun relaties in de echte wereld,'' zegt hij. De meeste gebruikers voelen zich gelukkig in Second Life, maar niet gelukkiger dan in het dagelijkse leven.
Second Life-oprichter Philip Rosedale, vorige week in Amsterdam, vindt ook dat van een echte verslaving geen sprake is. ''De mensen zijn heel creatief bezig in Second Life. Ze zijn veel actiever dan wanneer ze de hele avond televisie kijken.''
De meeste bewoners combineren hun activiteiten op Second Life met werk, vrienden en een gezin. Ook in economisch opzicht presteren ze goed: veertig procent heeft een jaarinkomen van meer dan veertigduizend euro.
Mensen die in hun echte leven veel vrienden hebben, leggen ook op Second Life gemakkelijk contact. Sociaal zwakkeren presteren op internet bijna net zo slecht.
Circa zestien procent van de gebruikers verdient geld op Second Life. Ze verkopen spullen of bieden diensten aan.
Opvallend is dat meer dan de helft van de ondervraagden wel eens is lastig gevallen op Second Life. Volgens De Nood gaat het veelal om schelden en seksuele intimidatie. Desondanks voelt negentig procent zich veilig in de virtuele wereld.
Second Life is een virtuele wereld waar honderdduizenden internetters rondwandelen in de gedaante van een poppetje, een zogenoemde avatar. Ze voeren gesprekken met andere bewoners, knopen vriendschappen of relaties aan, bouwen huizen, verkopen spullen en diensten of drinken een biertje in een café.
EPN stuurde een onderzoeker Second Life op, die 246 Nederlandse bewoners ondervroeg. Een derde van hen wandelt meer dan dertig uur per week door Second Life.
David de Nood van EPN zegt dat er geen sprake is van dwangmatig internetgebruik dat tot verstoorde relaties leidt. ''De tijd die deze mensen besteden aan hun leven in de virtuele wereld, heeft geen invloed op hun relaties in de echte wereld,'' zegt hij. De meeste gebruikers voelen zich gelukkig in Second Life, maar niet gelukkiger dan in het dagelijkse leven.
Second Life-oprichter Philip Rosedale, vorige week in Amsterdam, vindt ook dat van een echte verslaving geen sprake is. ''De mensen zijn heel creatief bezig in Second Life. Ze zijn veel actiever dan wanneer ze de hele avond televisie kijken.''
De meeste bewoners combineren hun activiteiten op Second Life met werk, vrienden en een gezin. Ook in economisch opzicht presteren ze goed: veertig procent heeft een jaarinkomen van meer dan veertigduizend euro.
Mensen die in hun echte leven veel vrienden hebben, leggen ook op Second Life gemakkelijk contact. Sociaal zwakkeren presteren op internet bijna net zo slecht.
Circa zestien procent van de gebruikers verdient geld op Second Life. Ze verkopen spullen of bieden diensten aan.
Opvallend is dat meer dan de helft van de ondervraagden wel eens is lastig gevallen op Second Life. Volgens De Nood gaat het veelal om schelden en seksuele intimidatie. Desondanks voelt negentig procent zich veilig in de virtuele wereld.
Bron: Het parool
