De Mens achter activisme/Brief aan premier Balkenende

MINISTERIE VAN ALGEMENE ZAKEN
T.a.v. Minister president dhr. Prof. J. P. Balkenende
Den Haag


Onderwerp: Uitspraak Rechtbank ( Chinese jongetje Hui)



Excellentie dhr. Balkenende,

Een groot deel van de Nederlandse samenlaving is geschokt bij de uitspraak
van de rechter en zeer zeker de houding van de minister van
Vreemdelingenzaken nadien, mevrouw Rita Verdonk.

Ik citeer de minister in haar verklaring na de uitspraak van de rechtbank:
Hierin geeft zij aan dat het de keus is van de ouder om met haar kind in de
cel te verblijven, er is namelijk genoeg opvang mogelijk bij familie,
vrienden of voogd. Voor twee ouders is speciale opvang voorzien voor de
ouder met die met kind niet de cel in hoeft.

Excellentie Balkenende, hoe in Gods naam verwacht u dat deze ouder(s), die
al zeer getraumatiseerd zijn door het gebeuren, de jaren van onzekerheid en
wachten, dat zij hun kind(ren) achter laten aan de zorg van vreemden om zelf
in een cel te gaan zitten, wachtend totdat zij het land worden uitgezet? Zij
vertrouwen bij nu geen mens en NIEMAND meer.

Was het niet U zelf, CDA Premier van Nederland, die ooit een statement
maakte dat het gezin de hoeksteen van de Nederlandse samenleving is? Hoe dan
niet voor Hui en zijn moeder, een jongetje die hier n Nederland geboren is
en niets anders weet de dit land en cultuur, waarin HIJ opgegreid is. Hoe
rijmt u dat met wat hier gebeurd in een Nederlandse gevangenis in Zeist?
Erger nog is, dat u als het CDA en toch ,( Christelijke partij), in het
nastreven van Gods woord, de geloofsleer en Ideologie héél anders handeld
dan dat God zelf dat van u zou verwachten én willen excellentie Balkenende.
In andere woorden, in de form van barmhatigheid, humaniteit en liefde voor
de medemens, zoals God zelf dat doet, geeft niet waar in de wereld of wie
het is. God maakt GEEN onderscheid.

Minister Verdonk, waar weinig goeds meer van te verwachten is anders dan
haar eigen Imago verbetering, wat wij bij nu al wel gewend zijn van deze
minister van leugens en aduquaat handelen, vergeet of weigerd te erkennen
dat deze opgesloten kinderen met hun ouders géén papieren kúnnen krijgen,
Abassades niét of weigeren mee te werken, wat lang al een bewezen feit is.
Het is té gemakkelijk om dan maar te zeggen, de ouder(s) weigeren mee te
werken, dat de ouder(s) hun verantwoordeliijkheid niet nemen, dus sluiten we
ze op. Deze mensen hébben geen andere keuze Excellentie Balkenende, wanneer
begrijpt het kabinet dat nu eens een keer.

Daarnaast staat minister Verdonk te beweren (liegen) in haar verklaring dat
de in gevang gehouden kinderen het volgende krijgen in detentie. Verdonk
zei: ,,Vanzelfsprekend proberen we de bewaringsperiode zo kort mogelijk te
houden." Gelogen, velen zitten daar veel en veel langer, het langst tot nu
toe, 187 dagen opgesloten.

Verdonk: ,,We zorgen voor onderwijs, leermiddelen, wéér gelogen, luister
naar Hui zelf die zei, ik mag niet leren en naar school hier. Anders probeer
eens te praten met hulpverleners die dit allemaal van dichtbij mee maken,
wanneer ze op bezoek gaan bij deze mensen, kinderen, hen te steunen in deze
gevangenissen. Ook Zestienhove Rotterdam, géén verschil.

Verdonk: ,,Ook zorgen we voor spelmateriaal, wéér gelogen, luister naar Hui
die zei, mijn speelgoed mocht ik niet mee nemen, ik heb hier niets, alles
wordt afgenomen. Ik mag niets doen en we mogen maar twee keer luchten per
dag, een kortere en langere, dat begrijp ik niet goed, ik weet het verschil
niet.

Mijn eigen ervaring als hulpverlener daarmee. Bij aankomst gevangenis moet
je bijna uit je kleren om binnen te komen, alles wordt onderzocht en
nagekeken eerst. Op kinderverjaardag bezoek, de taart werd afgenomen en
meegenomen en open gesneden, vermengeld teruggekregen, met bedorven smaak,
dus aardigheid eraf. Het kadeautje moest ook afgegeven worden en hebben we
niet teruggezien. Verteld werd dat het eerst moest worden nagekeken. Ik
vroeg me af in wat voor in Nederland helhol wij terecht waren gekomen met
rondom ons geblindeerde ramen. Ooit zoiets eerder meegemaakt rijdende door
de toen nog, Oost Duitse grens zone geconfronteerd bij de Gestapo, mijn zus
in West Berlijn te kunnen bezoeken. En daar dacht ik toe aan. Wat een land
leven wij zeg, en dan maar verkondigen, het gaat zo goed allemnaal. Daar
moet je dan TROTS op zijn.

Met vriendelijke groet en hoogachting,

Dhr. W. J. Potijk
Steunpunt Friesland Vluchtelingenhulp
Vluchteling Coördinator
Gorredijk