Vluchtelingen in een Grensgebied/December 2021
Za 25 December 2021 04:52 |
Astrid Essed |
117 keer bekeken |
0 reacties |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
VLUCHTELINGEN IN EEN GRENSGEBIED/DECEMBER 2021
Vannacht gaan ze weer op reis, op zoek naar een veilige Plek,
onzeker waar ze zullen belanden
Want ze worden met de dood bedreigd door een dictator, terwijl ze alleen
maar een Boodschap van Licht, Vrede en Gelijkheid wilden brengen.
Maar ja, daar houden dictatoren niet van
De tocht is zwaar, door kou, door hitte, op gebrekkige vervoersmiddelen,
met een Kind en misschien een onderweg.
Ze hebben geluk.
Ze vinden een Heenkomen
En als het Gevaar geweken is, gaan ze terug.
Het is een heftige Reis, niet alleen op weg naar veiligheid, maar ook
een Zielereis.
Want wie moet vluchten, laat een stuk van zichzelf achter, moet aan
nieuwe zekerheden en onzekerheden wennen en leert dan pas zichzelf
kennen in kracht en zwakte.
Ze hebben nog geluk, dat hun vlucht succesvol was, dat ze na een paar jaren in
veiligheid kunnen terugkeren.
Niet iedereen heeft dat ''geluk''
We hebben het gezien, dit jaar
Ten gevolge van nare machtsspelletjes tussen machthebbers belandde
een groep mensen in het Grensgebied tussen Wit Rusland en Polen en
noch Wit Rusland, maar al helemaal niet Polen-EU, kon het
ook maar iets schelen, wat er met hen gebeurde.
Een aantal werden ernstig ziek, een aantal stierven.
De Wit Russische dictator was nog menselijker dan de EU, want die
bood nog een verwarmde loods voor wie daarvan gebruik wilde maken
Polen en de EU boden meer prikkeldraad, meer militairen en EU verordeningen
om het voor Polen NOG makkelijker te maken, deze mensen asiel te weigeren.
En ze hielden het uit het Nieuws, maar er waren wel degelijk gewone Poolse
burgers, die wilden helpen.
Zoals die oude Poolse vrouw, die soep voor de vluchtelingen klaarmaakte.
En die anonieme Poolse mensen, die een Licht voor het raam zetten
om de vluchtelingen de weg door de Duisternis te wijzen.
Deze Mensen komen niet in het Nieuws, niet in een geschiedenis
boek, maar wel in MIJN geschiedenisboek.
En in de harten van alle vluchtelingen, die dit zagen en door dit Teken
van Licht verwarmd werden.
Ik weet niet, hoe het nu met die vluchtelingen gaat, daar in het Grensgebied.
Maar aan hen denk ik vannacht, Kerstnacht.
Waar eeuwen geleden, Jozef en Maria werden geholpen door gastvrije
Egyptenaren, na hun succesvolle Vlucht naar Egypte, omdat een Koning-dictator het Kind wilde doden, krijgen deze vluchtelingen nu een Teken
van Hoop en Licht van gewone, anonieme Polen, mensen zoals
u en ik, die op het Wereldtoneel niets te vertellen hebben, maar iets doen wat
waardevoller is dan het Gebral van vaak misdadige politici.
HOOP GEVEN
Hoe gaat het nu met die vluchtelingen in het Grensgebied daar, in
die meedogenloze kou?
Ik weet het niet.
Veel kan ik niet voor hen doen
Niets eigenlijk
Maar ik kan aan hen denken en over hen schrijven
Het bereikt ze niet, maar alles wat wordt geschreven, iedere gedachte,
komt ergens terug
Al is er maar EEN IEMAND, die door dit te lezen, nog eens aan hen
denkt
Laten we ons dan realiseren, dat Kerstmis niet het Feest van het Eten is,
maar van het hoop geven aan hopelozen, Licht aan hen, die in
het Donker zitten
Aan vluchtelingen in een Grensgebied, aan Wij Zijn Hier vluchtelingen
Aan al die Vluchtelingen, die als Oud Vuil worden behandeld door
de Herodessen van Onze Tijd.
EEN kommetje Soep, Een Licht voor het Raam
En de Wereld is beter geworden
DENK AAN AL DIE VLUCHTELINGEN TIJDENS HET KERSTDINER
Iedereen Vrolijke, Gezonde en Gelukkige Kerstdagen
en voor 2022 een Gezond, Vrolijk en Strijdbaar 2022 toegewenst
Laten de Wapens van de Strijd doorgaan, de Pennen en de Zwaarden
ASTRID ESSED
ASTRID ESSED