Nergens plaats, nergens welkom en de haat van een Overheid/Amsterdam 2019, Jaar nul, een Stad in het
Wo 25 December 2019 05:46 |
Astrid Essed |
437 keer bekeken |
0 reacties |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
NERGENS PLAATS, NERGENS WELKOM EN DE HAAT VAN EEN OVERHEID/Amsterdam 2019/Jaar nul, een Stad in het Oosten.
Komt dat u bekend voor, lezers?
Een Verhaal uit vervlogen dagen, toen een arme Familie op weg ging naar een stad, omdat vanwege de volkstelling door een vreemde bezetter, iedereen naar zijn geboortestad moest.
Wat een va en vient moet dat geweest zijn op die stoffige wegen.
De aanzienlijken konden zich draagstoelen veroorloven, de armen, zoals dit gezin, kon maar mooi per ezel reizen.
Dat wil zeggen:
De man trok de ezel, de vrouw, die hoogzwanger was, dat op het dier.
Wat een tocht!
Hoogzwanger, over stoffige en hobbelige wegen, door elkaar geschud op een ezel.
Het moet die ezel -laten we daar ook eens bij stilstaan- ook niet zijn meegevallen.
Hitte, stof, en voort maar.
Een moeilijke tocht voor de man, die trok, de vrouw die hoogzwanger was en de ezel, die het lastdier was.
En zoals wel vaker gaat als je arm bent:
Toen zij uiteindelijk in hun Geboorteplaats, Bethlehem, aankwamen, was er nergens plaats.
Vol natuurlijk, vanwege die verduivelde volkstelling, maar ook konden zij als armen zich geen goede slaapplaats veroorloven.
Maar ja, de vrouw moest moeder worden en de medelijdende herbergier zal gezegd hebben:
Er is nog een plaatsje in de stal.
En zo geschiedde.
Een Gezond Kind werd geboren.
Ik denk weleens:
Hoeveel Syrische vrouwen zijn ook zo vertrokken, hier gevlucht voor een oorlog.
En hoe is dat afgelopen, met die aanstaande moeders.
Hebben ze goed kunnen bevallen?
Waar?
Is het kind in leven gebleven?
Ze waren immers op de vlucht.
En hoe zit dat met die vrouwen van IS strijders, die in Syrische kampen zitten in
omstandigheden waarvan Amnesty en Human Rights Watch zeggen:
Dat is onmenselijk!
Ik heb veel gelezen over overbevolking, slechte sanitaire omstandigheden, babysterfte.
Het is geen populaire groep, nee en er zitten ongetwijfeld vrouwen bij, die zo het een en ander op hun kerfstok hebben, maar ja, daar kunnen die kinderen ook niets doen, ook al laat de ''beschaafde'' Nederlandse regering ze daar lekker in hun sop gaarkoken.
Ondanks oproepen van Human Rights Watch, het Rode Kruis en ook de Koerden, die met hen in hun maag zitten, om ze te repatrieren naar waar ze vandaan zijn gekomen, in dit geval Nederland.
En hoe hatelijk soms ook, ook die vrouwen verdienen geen mensonwaardige omstandigheden, want mensenrechten zijn nou eenmaal niet alleen voor mensen, die we aardig vinden.
EEN STAD IN HET OOSTEN, JAAR NUL/HAAT VAN EEN OVERHEID
Dat was zo in het Jaar nul
Dat is nu nog zo, in 2019, in Amsterdam
In het Jaar nul, het Jaar van de Geboorte van het Kind, dat, en hou dat goed in herinnering, lezers, uit het Oosten kwam, net als die Syriers, net als vele andere vluchtelingen, was er al haat van een Overheid.
Drie wijze mannen [De Wijzen uit het Oosten], die een voorspeling over het kind kenden, hadden de stal bezocht en het Kind geschenken gegeven.
Maar de puppet koning, Herodes, wist ook van de voorspelling en uit misinterpretatie en angst [dat dit Kind hem als koning zou onttronen] liet hij alle pasgeboren kinderen in Bethlehem doden.
Massamoord in het Jaar nul.
De ouders, gewaarschuwd in een droom, konden op tijd met het Kind ontkomen naar Egypte.
Saiiaint detail:
Was het in het Europa van deze tijd, zou hun vluchtverhaal vast niet zijn geloofd.
AMSTERDAM 2019/HAAT VAN EEN OVERHEID
Haat van de Overheid ervaren nu de mensen van We are Here:
Niet uitzetbaar, maar toch geen verblijfsvergunning krijgend, zwerven ze nu al sinds 2012 door Amsterdam, zijn gedwongen pand na pand te kraken, waaruit ze weer verdreven worden, krijgen criminaliserende bagger over zich heen -dat zij inbrekers zij, dat zij chanteurs zijn, dat zij gelukszoekers zijn, dat zij ''al krakend door de stad trekken'', alsof het een hobby was, dat zij voor overlast zorgen-
Ze slapen in ijskoude garages, waar geen stromend water is, moeten leven van giften van anderen en worden op geen enkele manier gesteund door de Gemeente, tenzij -o afpersing- zij bereid zijn zich in te zetten voor terugkeer naar oorlog en ellende
En als er een of twee keer eentje door het lint gaat, wanhopig geworden door de onmenselijke situatie, gaat de hele [extreem] rechtser goegemeente los en besluit een laffe burgemeester, die zich ''hoedster van de vrijheid'' noemt, strenge maatregelen
[tot registratie aan toe] te nemen om hen het kraken onmogelijk te maken.
Terwijl zij hen nog geen hap brood aanbiedt en geen enkele voorziening voor hen regelt.
HAAT VAN EEN OVERHEID
Is dat wat een ''beschaafd land'' doet.
Is de wereld zoveel beter geworden, sinds het Jaar nul.
Ik betwijfel dat.
Ze zullen zich het Kerstdiner wel goed laten smaken, die [[extreem] rechtse dames en heren, die zo veroordelend klaar staan over We are Here, maar ondertussen hun medemensen, vluchtelingen in nood, laten verrekken.
Dat is niet de betekenis van Kerstmis.
Kerstmis is:
Naast deze mensen gaan staan en solidair zijn
Dat wilde ik even gezegd hebben en daarom heb ik tijd gemaakt voor deze Boodschap aan u, lezers.
Om niet te vergeten waar het eigenlijk om gaat
Iedereen Goede en Vrolijke Kerstdagen toegewenst en een Gezond en Strijdbaar 2020.
Astrid Essed