Brussel bedrijft illusiepolitiek.

 Voor het adequaat aanpakken van het vluchtelingenprobleem wordt het tijd voor een 'wake-up call' van onze Europese regeringsleiders. Dit broodnodige politieke ontwaken moet hen er bewust van maken dat het in '45 gestarte proces van Europese integratie nog steeds niet is afgerond. Daardoor kan nog steeds niet gesproken worden van een Verenigd Europa in de ware zin van het woord. Een Unie met een daarbij horend eenheidsbeleid, dat werkelijk perspectief biedt.

Om dat gemeenschappelijk ideaal in het politieke vizier te krijgen zal in ons Europarlement de illusie doorbroken moeten worden dat in een Verenigd Europa elk lidstaat zijn eigen politiek kan blijven voeren met betrekking tot grensoverschrijdende problemen, zoals het vluchtelingenprobleem. De moeilijkheid schuilt alleen in het doorbreken van die illusie. Want hoe maak je 736 goed betaalde en gerespecteerde Europarlementariërs duidelijk dat zij illusiepolitiek bedrijven? Niet alleen wat het vluchtelingenprobleem betreft, maar ook betreffende de aanpak van alle andere grensoverschrijdende problemen. Met andere woorden: “Hoe breng je Brussel bij de tijd? “.

Voor het antwoord daarop verwijs ik graag naar bovengenoemde 'wake-up call'. Van de gevestigde orde is het initiatief voor dat rauwe ontwaken begrijpelijkerwijs niet te verwachten. Maar dat gaat niet op voor de media. Daarbij denk ik in het bijzonder aan de ongrijpbare sociale media, die in tegenstelling tot de gevestigde, zich veelal niet lenen als verlengstuk van het bevoegd gezag.