Armoede
vrijdag 02 februari 2007.
Armoede zou niet hoeven als de mensen en dus ook de politiek zouden begrijpen hoe het huidige geldsysteem werkt. Alle armoede in de wereld wordt in stand gehouden door de banken en de politiek die hun werkwijze via de wetten van een land versterkt en in stand houdt.
De opbrengsten van de belasting, de winsten van de banken komen ten goede aan slechts enkele procenten van de bevolking. Een grote middengroep die het redelijk goed heeft, ziet daardoor geen noodzaak om dingen te veranderen. Wat zij niet zien is dat het door hen gekozen systeem iedereen op termijn armer maakt. Uiteindelijk valt alle bezit toe aan de banken.
Welke politieke partij je ook kiest, zij willen geen verandering van het economische systeem. Of je nu uiterst links kiest, uiterst rechts, of iets er tussenin, het enige verschil voor de bevolking is de manier waarop een bepaalde hoeveelheid geld wordt verdeeld. Een linkse partij zal meer aandacht hebben voor de onderlaag van de bevolking en een rechtse partij heeft meer aandacht voor de middengroepen. Maar geen enkele politieke partij pakt de wortel van het kwaad aan. Allemaal willen ze op het pluche van de macht blijven zitten en zijn ze blind voor het gegeven dat de werkelijke macht bij het geld berust. In hun blindheid proberen ze zoveel mogelijk stemmen te trekken, maar verandert er ondertussen aan het systeem helemaal niets.
De ironie is dat alleen de banken en ondernemingen die op soortgelijke manier kunnen en mogen werken profiteren. Ongeacht de wetten van een land, zullen de bankiers alleen maar rijker worden. Het was Mayer Anselm Rothschild die ooit de gevleugelde woorden sprak: "Geef mij het recht om in een land het geld te creëren en het maakt me niet uit wie de wetten maakt."
En nu na de verkiezing hoor je uit Europa weer de geluiden over de Europese grondwet. Steeds sterker wordt er geroepen dat de Nederlandse politiek een programma moet opstellen voor die grondwet. Kennelijk moet de grondwet de burger met alle geweld door de strot worden gewrongen. Maar ook zonder die grondwet wordt de burger genaaid.
De bankwet van 1998
De Nederlandse Bank (DNB) is door de wijziging van de Bankwet in 1998 formeel geheel onafhankelijk geworden van de staat. Deze wijziging was noodzakelijk opdat de DNB toe kon treden tot het stelsel van de Europese Centrale Banken. Feitelijk, betekent het de volledige overdracht aan de Europese Centrale Bank. Vanaf dat moment mag een land niet zelf meer de gelduitgifte regelen.
Artikel 104 van het Verdrag van Maastricht uit 1992 bepaalt daarnaast ondubbelzinnig: "De centrale bank is in het geheel niet gehouden om de regering van krediet te voorzien, de centrale bank kan niet gedwongen worden zulk een krediet te verschaffen".
Regeringen kunnen dus alleen maar aan geld komen door dit te lenen van particuliere banken. Samen met die volledige overdracht van DNB aan de Europese Centrale Bank (ECB) wordt het voor een land totaal onmogelijk om schuldloos zijn eigen economie van geld te voorzien. Nederland kan dus sinds 1998 niet meer zelfstandig de hoeveelheid geld wat in omloop is regelen.
Met deze door de Europese wet gelegaliseerde diefstal is de ECB een kopie geworden van de Amerikaanse Federale Reserve (FED). De staatsschuld en het belastingstelsel zijn nu de middelen bij uitstek geworden van de internationale bankiers. Zij bepalen nu de inflatie, de belasting en de arbeidsdwang. In feite zijn de internationale bankiers de baas over elk land wat met dit (hun) geldsysteem werkt.
De Bank van Amsterdam
Geld is van origine een rekeneenheid om de basis van de economie en de ruilhandel, mogelijk te maken. In het geldsysteem van het Romeinse Rijk (RR) lag het recht van munt slaan en uitgifte exclusief bij de staat. De strikte vuistregel die hierbij werd gehanteerd, was dat de uitgifte werd beperkt totdat de waarde steeg tot boven de waarde van het metaal zelf. Opmerkelijk is dat vanaf de tijd van Julius Caesar tot de val van het RR de waardeverhouding (de ratio) van goud:zilver constant 1:12 was gebleven. Vanaf de val van het RR tot in de 17e eeuw kwam het recht van munt slaan en uitgifte bij de vorsten van het westelijk deel van Europa terecht, alsook het zelf bepalen van de ratio.
Aangezien deze figuren meer aan zichzelf dachten dan aan de burgers werden vele onderlinge vetes uitgevochten. Daar was natuurlijk veel geld voor nodig en de hoeveelheid geld die in omloop was, was natuurlijk maar beperkt. Deze machthebbers hadden dus een chronisch geldtekort wat ze aanvulden door munten bij te maken. Dat ging natuurlijk maar beperkt goed. Zodra de mensen door hadden dat er meer munten in omloop waren dan dat er goud was, stegen de prijzen.
Nederland was één van de eerste landen in de wereld waar papiergeld in de vorm van een kartonnen dollar, in 1572 werd uitgegeven door de Stad Leiden. Vanaf 1609 veranderde het systeem ingrijpend. Toen werd de stichting van de Bank van Amsterdam (BvA) een privé onderneming. De werkwijze van deze bank stond aan de basis van het moderne westerse banksysteem.
Zolang het door de wet geregeld werd bepaalde het aantal munten van een geldeenheid de prijzen, maar na de 17e eeuw vormde de wet geen onderdeel meer van de waardering. Het instituut geld brokkelde af qua betekenis, doordat de regering de controle over het geld was kwijtgeraakt.
Zolang regeringen zelf verantwoordelijk zijn voor de aanmaak van geld is er welvaart en soevereiniteit in een land. Voorwaarde is natuurlijk dat er een regering is die door het volk gekozen is en ook daadwerkelijk de belangen van het volk serieus neemt. Als het systeem in handen komt van particulieren verliest een land zijn soevereiniteit.
In 1795 trof een plunderende Franse koning een lege en BvA aan, doordat de BvA in het geheim de goud - en zilverstaven had uitgeleend die aan haar cliënten toebehoorden. In 1816 werd de opvolger De Nederlandse Bank (DNB) opgericht, gebaseerd op de statuten en werkwijze van de Bank of England, ook een privé-onderneming.
Staatsschuld
De huidige situatie is dat banken geld mogen scheppen uit het niets. Ze hoeven slechts 3% van het uitgeleende bedrag te dekken. Sinds de goudstandaard is losgelaten is de weg open komen te liggen voor een onbeperkte geldproductie. Continue stijging van de hoeveelheid geld in omloop zorgt er tevens voor dat de inflatie gelijke tred houdt. Sinds 2000 is de geldtoename in Nederland zo’n 30 miljard euro per jaar (cijfers CBS).
Dan hebben we nog een minister Zalm die het jarenlang over vermindering van de staatsschuld heeft, maar ondertussen is tijdens zijn bewindsperiode de schuld met meer dan 50 miljard euro toegenomen.
Regeringen lossen de staatsschuld af aan de particuliere banken waarvan ze het geld geleend hebben. Via wetten verplichten ze de burgers om belasting te betalen. Middels die belastingen voldoet een regering aan haar verplichtingen. De burger staat dus met zijn arbeid en bezit garant voor de schulden van de regering.
Aangezien regeringen nooit genoeg hebben en de schulden op blijven lopen zien we bijvoorbeeld in Amerika dat de staatsschuld zo’n enorme omvang heeft gekregen dat de huidige generatie al niet meer in staat is die schuld ooit af te betalen.
Wat we ook zien is dat het Internationaal Monetaire Fonds (IMF) dit geldsysteem probeert over te brengen naar alle landen van de wereld. Als mensen toch eens een keer hun best deden om echt goed te kijken dan zouden ze kunnen zien dat ieder land waar de IMF bemoeienis mee kreeg na een korte periode van voorspoed terecht komt in een neerwaartse spiraal van schuld en armoede. Ontwikkelingslanden die ingaan op de leningen van het IMF kunnen na korte tijd hun leningen niet meer afbetalen en worden zo volledig afhankelijk van het “moderne” geldsysteem.
Landen die niet ingaan op het IMF hebben het uiteindelijk nog slechter. Die landen komen in een spiraal van geweld en burgeroorlog terecht. Uiteraard zal de politiek ons willen laten geloven dat die landen het zo slecht hebben omdat er geen goede democratie heerst. Maar de werkelijkheid is dat het geweld door de westerse mogendheden zelf ingebracht wordt. Er vinden geheime geldtransporten plaats om lokale groepen op te zetten tegen de regering. Die geweldspiraal zal gevoed worden totdat een regering overstag gaat, of afgezet wordt door een vazallen clubje van de bankiers.
Lees hier verder.
