Zorg in VS heeft slechte naam
Di 10 Januari 2006 16:20 |
Frank |
2419 keer bekeken |
0 reacties |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
De gezondheidszorg in de Verenigde Staten is buitengewoon ondoorzichtig geregeld of - zoals sommigen zullen vinden - niet geregeld. Vooral het enorme aantal onverzekerden heeft de Amerikaanse zorg een slechte naam opgeleverd.
Van de 290 miljoen Amerikanen zijn er namelijk 100 miljoen niet of onvoldoende verzekerd voor ziektekosten. Een zwart-wit voorbeeld van de systematiek van de gezondheidszorg in één van de rijkste landen ter wereld.
Stel dat zich in een willekeurig ziekenhuis in een grote Amerikaanse stad tien patiënten per uur melden voor zorg. Deze patienten krijgen onmiddelijk twee vragen voorgelegd: "Bent u verzekerd?" en "Heeft u een creditcard bij u?"
Vijf van de tien patiënten trekt onmiddellijk zijn creditcard, betaalt en declareert vervolgens de rekening bij een van de honderden verzekeringsmaatschappijen. Ben je vervolgens niet te dik, te dun, te groot, te klein of heb je een verzwegen ander gezondheidsprobleem, dan is het 'No Problem' en worden je kosten vergoed.
Pechvogels
De overige vijf hebben een probleem, want ze zijn niet of onvoldoende verzekerd. Eén van die vijf heeft mazzel. Hij of zij heeft geen recht op overheidshulp - want niet zwanger, of onder de 16 of boven de 65 - en is zo arm dat betaling van een ziekenhuisrekening uitgesloten is. De patiënt wordt toch geholpen en weer naar huis gestuurd. Van een kale kip kun je niet plukken. Einde verhaal. Ook hier 'No Problem'.
De overige vier onverzekerde pechvogels worden ook geholpen, maar vervolgens financieel uitgekleed door het ziekenhuis. Bij ernstige ziekten en langdurige behandelingen worden mensen gedwongen hun huis en auto te verkopen om de ziekenhuisrekeningen te betalen.
Of de buurt zamelt geld in om de buurvrouw met borstkanker een beetje uit de brand te helpen. Vrijwel alle persoonlijke faillisementen van Amerikaanse burgers zijn een gevolg van torenhoge ziekenhuisrekeningen. 'Very Big Problem'.
Hoe kan dat nou? Waarom bestaat er geen verplichte basisverzekering voor iedereen? De Amerikaanse gezondheidszorg is goed - soms erg goed - maar ook buitengewoon duur. Gevolg is hoge en voor veel mensen dus onbetaalbare ziektekostenpremies.
Hoogtij
Amerikaanse presidenten en politici proberen iedere keer weer met oplossingen te komen. Oplossingen die - onder meer - aan de winsten komen van de machtige farmaceutische industrie en individuele artsten en specialisten. Oplossingen ook die burgers geld kosten; belastinggeld. En meer belasting betalen willen Amerikanen niet.
Het credo 'ieder voor zich' viert nog steeds hoogtij. Dat wil niet zeggen dat Amerikanen niet solidair zijn met elkaar. Alleen worden liever concreet zieke familieleden, vrienden of buren geholpen. Liever dat - dan een door de overheid verplichte belastingeld verslindende solidariteit met abstracte landgenoten.
Een vicieuze cirkel met als gevolg dat tientallen miljoenen Amerikanen zich niet verzekeren en hopen en bidden dat ze gezond blijven.
Van de 290 miljoen Amerikanen zijn er namelijk 100 miljoen niet of onvoldoende verzekerd voor ziektekosten. Een zwart-wit voorbeeld van de systematiek van de gezondheidszorg in één van de rijkste landen ter wereld.
Stel dat zich in een willekeurig ziekenhuis in een grote Amerikaanse stad tien patiënten per uur melden voor zorg. Deze patienten krijgen onmiddelijk twee vragen voorgelegd: "Bent u verzekerd?" en "Heeft u een creditcard bij u?"
Vijf van de tien patiënten trekt onmiddellijk zijn creditcard, betaalt en declareert vervolgens de rekening bij een van de honderden verzekeringsmaatschappijen. Ben je vervolgens niet te dik, te dun, te groot, te klein of heb je een verzwegen ander gezondheidsprobleem, dan is het 'No Problem' en worden je kosten vergoed.
Pechvogels
De overige vijf hebben een probleem, want ze zijn niet of onvoldoende verzekerd. Eén van die vijf heeft mazzel. Hij of zij heeft geen recht op overheidshulp - want niet zwanger, of onder de 16 of boven de 65 - en is zo arm dat betaling van een ziekenhuisrekening uitgesloten is. De patiënt wordt toch geholpen en weer naar huis gestuurd. Van een kale kip kun je niet plukken. Einde verhaal. Ook hier 'No Problem'.
De overige vier onverzekerde pechvogels worden ook geholpen, maar vervolgens financieel uitgekleed door het ziekenhuis. Bij ernstige ziekten en langdurige behandelingen worden mensen gedwongen hun huis en auto te verkopen om de ziekenhuisrekeningen te betalen.
Of de buurt zamelt geld in om de buurvrouw met borstkanker een beetje uit de brand te helpen. Vrijwel alle persoonlijke faillisementen van Amerikaanse burgers zijn een gevolg van torenhoge ziekenhuisrekeningen. 'Very Big Problem'.
Hoe kan dat nou? Waarom bestaat er geen verplichte basisverzekering voor iedereen? De Amerikaanse gezondheidszorg is goed - soms erg goed - maar ook buitengewoon duur. Gevolg is hoge en voor veel mensen dus onbetaalbare ziektekostenpremies.
Hoogtij
Amerikaanse presidenten en politici proberen iedere keer weer met oplossingen te komen. Oplossingen die - onder meer - aan de winsten komen van de machtige farmaceutische industrie en individuele artsten en specialisten. Oplossingen ook die burgers geld kosten; belastinggeld. En meer belasting betalen willen Amerikanen niet.
Het credo 'ieder voor zich' viert nog steeds hoogtij. Dat wil niet zeggen dat Amerikanen niet solidair zijn met elkaar. Alleen worden liever concreet zieke familieleden, vrienden of buren geholpen. Liever dat - dan een door de overheid verplichte belastingeld verslindende solidariteit met abstracte landgenoten.
Een vicieuze cirkel met als gevolg dat tientallen miljoenen Amerikanen zich niet verzekeren en hopen en bidden dat ze gezond blijven.
Bron: Wouter Kurpershoek