Open brief aan mevrouw Verdonk
Geachte mevrouw Verdonk.
Het lijkt me voor u als vrouw niet gemakkelijk u staande te moeten houden in de harde wereld van de politiek, die immers voornamelijk door mannen wordt beheerst. De vrouwelijke kwaliteiten van zorgzaamheid, kwetsbaarheid, begrip en het belangrijk vinden van de gevoelsmatige verbinding tussen mensen, komen in de harde zakelijke wereld van de mannelijke politiek niet echt tot hun recht. Wat hebt u er voor moeten doen om uw vrouwelijke kanten opzij te zetten en een indruk te vestigen dat u onkwetsbaar bent en de naam IJzeren Rita te verdienen? Wat hebt u er voor moeten doen om uw geweten uit te schakelen, nadat duidelijk werd dat uw beleid veel leed heeft toegebracht aan vele mensen? Hebt u uw vrouwelijkheid nog meer moeten onderdrukken? Zijn het uw ambities geweest die u tot een meedogenloos voortdenderende neushoorn hebben gemaakt, die ongeacht de gevolgen van het beleid u hebben ingegeven geen menselijke verantwoordelijkheid te willen nemen voor al dat leed?
De politiek is een voornamelijk rationeel bepaald circus, waarin geen plaats is voor gevoel. Er wordt gejongleerd met kille en harde cijfers. Illusionisten laten problemen verschijnen en weer verdwijnen. Stoere dompteurs temmen en bedwingen onzichtbare gevaarlijke terroristen. Af en toe wordt de show opgeleukt door een verdwaalde clown. En hoog aan de trapeze vliegen de niet nagekomen verkiezingsbeloften heen en weer. Een machtige show, die velen imponeert. Zelfs zodanig dat men gelooft dat het allemaal echt is. Toch is er iets mis met die show, want het enthousiasme onder het publiek wordt steeds minder. Het blijft dan ook steeds meer weg. Ik zie het er nog van komen dat de circustent leeg raakt en de artiesten alleen nog voor zichzelf optreden. Het wordt dan een zielige egoshow.
U, mevrouw Verdonk, leeft in een werkelijkheid van cijfers. U hebt gezegd dat het probleem van de 26.000 illegale asielzoekers niet meer bestaat. Bestaat het niet meer omdat de statistieken dat aantonen, of omdat er met cijfers wordt gegoocheld om daarmee het succes van uw beleid te beargumenteren? Of bestaat dat probleem niet meer omdat u en uw ambtenaren dat hebben besloten, ongeacht de werkelijkheid in het land? Ondanks de werkelijkheid van de vele Nederlanders die zich betrokken voelen bij deze rechteloze medemensen en die voor hun onderdak en levensonderhoud zorgen. Is het niet zo dat in uw ogen het probleem niet meer bestaat omdat u het niet meer wilt zien?
Waarom moesten u en uw collega Remkes dan een prestatiecontract met de politie afsluiten om volgend jaar 12.000 illegalen op te pakken voor een buidel met geld? Is het niet tegenstrijdig om de politie geld te beloven voor het oplossen van een probleem dat niet bestaat? U leeft toch wel in een heel vreemde werkelijkheid.