Vonnis CO2-uitstaat Shell.

Ongekend onrecht.

Het oordeel van de Haagse rechtbank dat Shell haar CO2-uitstoot in 2030 met 45% moet terugdringen ten opzichte van 2019, maakt in feite de weg vrij voor de politieke vertaling ervan. De totstandkoming dáárvan ligt alleen niet op het bordje van de rechtbank, maar op dat van het Binnenhof. Van de uitvoering van deze verheven taak moeten onze 150 Kamerleden zich op gepaste wijze kunnen kwijten, dankzij de formatie-fase waarin ons landsbestuur zich bevindt.

De bezinningstijd die dat met zich meebrengt maakt onze Geachte Afgevaardigden hopelijk attent op de wortel van het (beleids-)kwaad, waar de hele samenleving (zonder uitzondering) dagelijks onder gebukt gaat. De kwaad-aardige (twee-slachtige) wortel die niet te traceren en daardoor ongrijpbaar is, omdat hij verscholen zit in de gemeenschappelijk onderschreven beleidsgrondslag, die sinds jaar en dag als democratisch te boek staat. Ten onrechte, omdat het dictatoriale recht van de sterkste er permanent koning in kraait. Zowel in parlementaire (wie regeert dicteert) als in monetaire (wei betaalt bepaalt) zin.

Zolang Den Haag, in het bijzonder het Torentje, niet van zins is deze realiteit ruiterlijk en public te onderschrijven, zal er niet naar gehandeld worden en is het wachten op een volgend rapport ‘Ongekend Onrecht’.