Vrede, geen illusie.

 Hoewel de opvatting dat oorlog onuitroeibaar is breed wordt gedragen, zegt die draagwijdte niets over de juistheid daarvan. Integendeel!

Oorlog voeren gaat namelijk voorbij aan het feit dat onze planeet - waar de mens (zowel lichamelijk als geestelijk) een inherent deeltje van is - in wezen een gesloten systeem is, dat geen vijanden heeft. In ons zonnestelsel worden wij immers lichamelijk noch geestelijk door iets buitenaards bedreigd! Het tegendeel is juist het geval, omdat wij sinds mensenheugenis ons bestaan (en met ons ‘al wat groeit en bloeit en ons altijd weer boeit’) juist te danken hebben aan dit wonderlijke stelsel. 

Dit impliceert dat vijanddenken als wezensvreemd te beschouwen is, want het gesloten systeem en daarmee onszelf (omdat wij er deel van zijn) ondermijnend. Als gevolg daarvan moet niet oorlog (waar de hemeltergende wapenindustrie haar lucratieve bestaan aan te danken heeft, waar de politiek dankbaar gebruik van maakt ter realisering van haar (vredes-)idealen!) maar vrede (waarvoor de VN in het  leven is geroepen) als ‘de’ kernactiviteit van onze planeet bestempeld worden. Voor de politieke vertaling daarvan zullen wij -  ‘als mensheid’ - alleen afstand moeten nemen van het gangbare dualistische gedachtegoed en de daarop gestoelde wereldorde, waarin oorlog zit ingebakken.

Om dit huzarenstukje wereldwijd handen en voeten te geven zal de publieke opinie in stelling gebracht moeten worden, waarvoor medewerking van onze media onontbeerlijk is. Hopelijk zien zij daar brood in, geestelijk gesproken. Daarmee de juistheid bevestigend van het gezegde ‘the medium is the message’.