Mislukken Klimaattop.

Wo 23 December 2009 16:08 | Wouter ter Heide. | 4316 keer bekeken | 2 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

 

De mislukking van de klimaattop in Kopenhagen is volgens mij te wijten aan de suggestie die aan de top ten grondslag lag, namelijk dat ‘ons klimaat in een crisis verkeert’. Dit klopt slechts gedeeltelijk. De werkelijkheid is namelijk veel omvattender. Niet alleen ons klimaat, maar de gehele aarde - als levend organisme (Live Earth) - verkeert in een ernstige crisis, ofwel is doodziek. De opwarming van de aarde is daar een duidelijk symptoom van, maar slechts één van de vele.
De bestrijding van de opwarming - door vermindering van de CO2-uitstoot wereldwijd (Kyoto-verdrag) - is weliswaar een stap in de goede richting, maar schiet tegelijkertijd schromelijk tekort. Voor het behoud van de aarde als ‘levend organisme’ is namelijk meer nodig dan symptoombestrijding. En wel het inzicht dat wij, als mensheid, niet boven die levende totaliteit staan maar er een onlosmakelijk deel van uitmaken. Het bijzondere is dat wij ons daar, als enig(!) levend wezen, nog bewust van zijn ook. In feite kun je dan ook stellen dat wij met elkaar het (giga-)brein vormen van dat levende (giga-)organisme, waarvan wij zo langzamerhand de werking tot in detail in kaart hebben gebracht, zowel letterlijk als figuurlijk.
Dankzij deze fenomenale kennis moeten wij, als mensheid,  zo langzamerhand tot een adequate (nationale, partijpolitieke èn economische belangen overstijgende) mondiale of eendrachtige aanpak kunnen komen van de doodzieke aarde.
Voor de effectuering daarvan heb ik mijn hoop gevestigd op de Verenigde Naties. Voor het waarmaken daarvan zal onze volkerenorganisatie slechts omgebouwd moeten worden tot een hecht samenwerkend wereldbrein van dat levende gigaorganisme. Geen onmogelijke opgave, omdat die broodnodige ombouw zijn beslag moet kunnen krijgen via een grondige reorganisatie van de VN. In het bijzonder moet daarbij worden gedacht aan de uitbouw van de Algemene Vergadering (AG) tot mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden. Uiteraard zal daarvoor de ondemocratische (vetorecht!) Veiligheidsraad opgeheven moeten worden, met de gelijktijdige overheveling van zijn belangrijkste taak - de handhaving van de internationale vrede en veiligheid, oftewel ‘Het Algemeen Belang’ - naar de AG. Voor die ingrijpende reorganisatie is een algemene VN-conferentie ter herziening van het Handvest vereist, waartoe artikel 109 alle mogelijkheid biedt. Als VN-lid zou onze regering - bij monde van Maxime Verhagen - daar het initiatief toe kunnen nemen. Uiteraard onder druk van de Kamer, geen partij uitgezonderd. In plaats van zich te richten op de volgende klimaatconferentie die gedoemd is te mislukken, de COP16 in Mexico, wordt het dan ook tijd dat regering en parlement zich gezamenlijk gaan inzetten voor de broodnodige herziening van het VN-Handvest. Niet teveel gevraagd, omdat de herziening al in 1955(!) had moeten plaatsvinden, zoals elk Kamerlid met enig historisch besef zal weten.
Bron: Diverse media.

Reacties

    Re: Mislukken Klimaattop

    Zo 27 December 2009 09:43 | Vincent Brunott |

    Wat Kopenhagen betreft: Dat ging vooral over de wens van de elite om verhandelbare CO2-quota te creëren en daar zijn natuurlijk harde afspraken voor nodig. De rijke landen kunnen die quota dan opkopen van de arme landen. Die vangen dan wat geld maar beperken zich zodoende in hun eigen industriële ontwikkeling omdat ze met de quota die ze overhouden dan al snel aan hun limiet zitten. Die qouta worden natuurlijk steeds schaarser en duurder. Tegen de tijd dat de arme landen de quota zouden willen terugkopen zijn ze volstrekt onbetaalbaar geworden. Zodoende blijft rijk rijk en arm arm. Gelukkig dus maar dat die harde afspraken er (voorlopig) niet kwamen. 

    Een journalist vroeg laatst aan Winsemius (ex-minister van milieu) waarom er in Kopenhagen bijna uitsluitend over CO2 werd gepraat. Zijn antwoord kwam er op neer dat we alle andere milieuproblemen tegenwoordig heel aardig onder controle hebben. Maar zoals iedereen die een beetje om zich heen kijkt en nog een beetje nadenkt goed kan begrijpen is dat natuurlijk hele grote flauwekul. De meeste deelnemers aan zo'n conferentie leiden aan een ernstige vorm van tunnelvisie. Ze voelen zich belangrijk (wij zijn hier om de aarde te redden) en denken niet verder na dan in de van bovenaf aangestuurde straatjes. Een soort beroepsdeformatie die (partij)politici op het lijf geschreven is.  

    Over de VN: Als ver van de basis (het individu) af wordt besloten om dat vetorecht waar jij het over hebt af te schaffen, voel ik mij als individu volstrekt niet betrokken bij een democratisch proces.

    Als de VN, onbelemmerd door het vetorecht waar lid-staten nu over beschikken, een orgaan worden met bovennationale bevoegdheden, dan zou dat wat mij betreft alleen enigszins te rechtvaardigen zijn als de wereldbevolking daarmee in zou stemmen. Daarvoor zou een soort wereldreferendum nodig zijn waar een soort wereldwijde maatschappelijke discussie aan vooraf zou moeten gaan. Een vermoeiend proces. Het zal begeleid worden door allerlei soorten gemanipuleer. Ik zie het niet zitten. En als politici, zonder de bevolking te raadplegen, op eigen houtje onze souvereiniteit aan de VN zouden uitleveren, zie ik het nog minder zitten. Daar is niets democratisch aan!

    Waar ik benieuwd naar ben, is welke bovennationale bevoegdheden jij de VN heel concreet zou willen geven. En hoe je, heel concreet, de VN aan de nodige macht zou willen helpen om die bevoegdheden in de praktijk waar te kunnen maken.


    Mislukken Klimaattop.

    Do 31 December 2009 09:40 | Wouter ter Heide. |

     

    Het levend organisme, zoals ik de aarde ervaar Vincent, is het best te vergelijken met ons eigen lichaam. Gelijk ons brein in ons eigen lichaam, fungeert de VN voor dat aardse lichaam als coördinatiecentrum. Een concrete uitwerking daarvan zal echter eerst van de grond kunnen komen, nadat deze gedachte wortel heeft geschoten in de VN. En daarvoor zal zij daar eerst gelanceerd moeten worden.