Irrationeel machtsstreven.
Met zijn column ‘Kantelpunt’ (AD, 3 november) typeert Özcan Akyol de Amerikaanse presidentsverkiezingen kernachtig.
Maar behalve de VS, bevindt de hele wereld zich momenteel op een kantelpunt. Een uniek historisch draaimoment dat de vraag oproept wat wij ons (als wereldbevolking) daarbij moeten voorstellen. Voor het (mondiale) antwoord daarop zullen wij ons niet moeten laten leiden door de overstelpende aandacht van de media voor het Amerikaanse verkiezingsgebeuren met zijn glamour en glitter, maar oog moeten krijgen voor het irrationele machtsstreven, dat daaraan ten grondslag ligt.
Het is immers een illusie te denken dat die uitslag (hoe die ook zal uitpakken) ooit zal leiden tot een oplossing van de giga-problemen en het daarmee gepaard gaande onrecht, waar onze tijd onder gebukt gaat!
Dáárvoor zal de dictatoriale parlementaire (wie regeert dicteert) en monetaire (wie betaalt bepaalt) grondslag waar het beleid wereldwijd op drijft, overal en in alle openheid ter discussie gesteld moeten worden. Mocht in Den Haag de wil daartoe aanwezig zijn, dan zou ons beleid daartoe de broodnodige aanzet kunnen geven, waarmee de weg naar mondiale navolging als vanzelf vrijkomt. Een goed voorbeeld, doet immers goed volgen, met alle hoopgevende consequenties van dien.!
Wouter ter Heide