Het vraagstuk van de onsterfelijkheid

Za 27 Januari 2007 13:44 | louise | 2645 keer bekeken | 2 reacties | 1 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Voortbouwend op mijn vorig artikel, zal ik trachten om het vraagstuk van het mogelijk voortbestaan van het menselijke bewustzijn na het overlijden van het lichaam te onderzoeken. Zo'n verkenning leidt tot nieuwe inzichten, die opmerkelijk genoeg, aansluiten aan de inzichten van het boeddhisme en andere oosterse religies.
De holografische communicatie tussen ons bewustzijn met onze hersenen en het A-veld draagt nieuwe antwoorden op een paar vragen waarover de mens al zo lang mee worstelt: In hoeverre id de mogelijkheid dat onze geest en ons bewustzijn niet bij ons overlijden blijven bestaan reëel? Kan ons individuele bewustzijn reïncarneren, of doorleven in een andere vorm van onsterfelijkheid? Dit zijn vragen die nadere verkenning verdienen.
Het geloof in reïncarnatie is al duizenden jaren oud en vormt een intrinsiek bestanddeel van mythen en filosofie. Niet alleen in het Oosten maar ook in de westerse filosofie was de incarnatieleer wijdverbreid; Plato sprak in veel van zijn befaamde dialogen van metempsychosis (zielsverhuizing)
in zijn werken: Phaedo, Phaedrus, De Staat en Timaeus. Ook Julius Caesar maakte er melding van als een leer onder de Kelten en de Germaanse volken. Zelfs in de oorspronkelijke christendom geloofde men in reïncarnatie; de Kerk heeft het echter in de vroege Middeleeuwen uitgebannen.
Het eigentijdse geloof in reïncarnatie beperkt zich niet tot het Oosten want volgens een onderzoek van de World Values Survey in het jaar 2000, werd vastgesteld dat bijna de helft van de Europese bevolking dit geloof deelt. Het blijft niet alleen bij anekdotische aanwijzigingen voor de realiteit van incarnatie: uit de praktijk van psychotherapeuten zijn er zelfs bewijzen van. opmerkelijk dat sommige hypnotherapeuten ontdekken dat ze hun patiënten nog verder in de tijd kunnen terugbrengen dan de kindertijd of geboorte. Na een periode van uitgesproken duisternis en stilte komen er dan ervaringen van anderen plaatsen en tijden naar boven.
Dit fenomeen is opmerkelijk bij de zogenaamde nieuwetijdskinderen of ''sterrenkinderen''
Sterrenkinderen zijn ze zich bewust van allerlei buitenzintuiglijke of 'paranormale' verschijnselen maar hebben ook nog een sterke herinneringen aan hun vorige levens en dus grote innerlijke wijsheid van zichzelf.
Er zijn ontelbare boeken geschreven over reïncarnatie en reïncarnatie ervaringen. Dergelijke verhalen zijn niet volledig uit de lucht gegrepen of product van een levendige fantasie. Ze zijn waarachtig voorzover degene die er verslag van maakt zich dergelijke ervaringen herinnert. De interpretatie die er gewoonlijk aan wordt gegeven kan echter onjuist zijn. De ervaringen op zich getuigen ervan dat wij toegang kunnen krijgen tot het bewustzijn van andere mensen, ongeacht of ze voor ons staan of ver van ons verwijderd en ook ongeacht deze nu leven of in het verleden hebben geleefd. Ze bewijzen niet dat we , als we de ervaringen opnieuw beleven, een reïncarnatie ervaring hebben van onze eigen reïncarnatie in vlees en bloed, maar dat we soms toegang hebben tot de holografische sporen die andere mensen in het A-Veld (ook kwamtumveld) hebben achtergelaten.Dit is voor mij het antwoord op de vraag waarom veel mensen tijdens een regressie sessie zichzelf beleven als een historisch personage of beroemdheid uit het verleden. Deze in het A-Veld opgeslagen hologrammen van andere mensen zijn niet van die van zichzelf te onderscheiden, dus beleven ze deze ervaring alsof het van hunzelf is.


Onsterfelijkheid


Alles wat in het A- veld wordt opgeslagen gaat deel uitmaken van de collectieve geheugenbank van onze soort. In deze zin kunnen we zeggen dat het bewustzijn van het individu de dood van zijn lichaam overleeft. De cruciale vraag is of ook het individuele bewustzijn voortbestaat. Er zijn vele mediums en mensen die getuigen dat ze contact met een overleden persoon hebben gehad. Zelf heb ik deelgenomen aan een seance bij een beroemde medium en vond het verbluffend om getuigen te zijn van het feit dat ze dingen van een overleden persoon wist te vertellen die ze onmogelijk kon weten. Een verklaring van dit verbluffende fenomeen is in termen van informatie die in het universum/metaversum wordt opgeslagen en overgedragen aan personen die daar toegang krijgen.
Het onderzoek van het verschijnsel communicatie na de dood en het nasporen van de relatie ervan in het A-Veld in het vacuüm zou weleens de belangrijkste van alle uitdagingen zijn die de wetenschap van de 21 eeuw wachten.

 

Bron: luisa

Reacties

    Onsterfelijkheid

    Do 29 Maart 2007 17:37 | Duider |

    Hoi Luisa,


    Als mensen de moed hebben zichzelf te ontmoeten,zullen zij op alle vragen antwoorden krijgen, het onstaan van het universum, en het leven,staat als blauwdruk in je DNA,je zal een leeghoofd moeten zijn, zonder oordeel of mening over anderen, is moeilijk maar probeer het eens, je zal alle antwoorden krijgen die je wil,     


    Tabula rasa

    Do 29 Maart 2007 18:27 | louise |

     


    Het is inderdaad niet het zoeken naar antwoorden met behulp van de wetenschap met haar hardnekkige categorieën en kaders die je ooit de kans geven jezelf te ontmoeten, jezelf leren kennen.

    Niet de grote vraagstukken, niet de filosofische dilemma's maar: Waanhoop, twijfel, overgave, onmacht-maar vooral de kleine emoties zijn het die ons in hun draaikolk meenemen naar het hart van de wereld, waar ik inderdaad, stil ben en leeg als een Tabula rasa.

    Alleen dan, is de kosmos onverdeeld, geheel in ons, in het convergentiepunt van al het menselijk en kosmisch, de fusie van de kleinste kernen. De antwoorden die je dan krijgt zijn misschien totaal anders dat je met je beperkt inzicht kan verwachten.


     
    Wat zou alles anders zijn, wanneer we weer aan een Zenit konden denken. Dan zou ook het vraagstuk van onsterfelijkheid opgelost zijn.