Het is alweer een tijd geleden dat ik iets heb gepubliceerd. Ik heb er lang over na moeten denken of ik dit stukje wel wil schrijven... Aangezien het om iets persoonlijks handelt. Doch wanneer ik niets schrijf over de wantoestanden in verpleeghuizen, komt er ook nooit verandering. In 1999 ging het hard bergaf met ons pa (83). Hij kwam in een rolstoel terecht. Ons ma (79) gaf uiteindelijk aan niet meer voor hem te kunnen zorgen. Zodoende kwam ons pa in zo'n kapot bezuinigd verpleeghuis terecht. We hadden we eigenlijk gehoopt dat ons ma samen met ons pa in een be
...