VLUCHTELINGEN, VAN ARMOEDZAAIERS, WEGWERPARTIKELEN,BEHEERSBARE GETALLEN EN SLAVEN EU BLOED AAN JE HANDEN! ZIE OOK https://www.astridessed.nl/vluchtelingen-van-armoedzaaiers-wegwerpartikelen-beheersbare-getallen-en-slaven/ '' “The world will not be destroyed by those who do evil, but by those who watch them without doing anything.”   ALBERT EINSTEIN, OOIT VLUCHTELING VOOR HET DUITSE NAZI REGIME https://www.goodreads.com/quotes/8144295-the-world-will-not-be-destroyed-by-those-who-do ' Als mensen v

Dat Sigrid Kaag niet van zins is opnieuw met de ChristenUnie in zee te gaan, verwondert mij niet. Wat mij wel verwondert is dat zij daarmee aangeeft niet in de gaten te hebben dat ons globaliserend tijdperk niet vraagt om uitsluiting van een bepaalde partij, maar om insluiting van alle partijen. Insluiting met als doel om de verstrekkende en diepingrijpende mondiale problemen die iedereen raken (klimaat, geweld, tweedeling, energie, onrecht e.d.) gezamenlijk het hoofd te bieden, in het belang van het algemeen. Het hard maken van dat universele belang, is gelukkig geen ‘wishful thinkin

De informatieperikelen doen mij onbewust denken aan een uitspraak van Toon Hermans: “Te leven is een gunst, te leven hoe is een kunst”. De kunst hoe te regeren (waar de formatie in wezen om draait) is nauw verbonden met het vermogen om vooruit te zien. En daarin nu wringt de schoen omdat dat essenti?le vermogen het dominerende partijpolitieke en financieel-economische denken overstijgt. Wat dat betreft heb ik geen enkele fiducie in de opdracht van Mari?tte Hamer aan Mark Rutte en Sigrid Kaag een aanzet voor nieuw regeerakkoord te schrijven. Iets nieuw, in de zin van een wenkend

In het programma Nieuwsuur van afgelopen maandag heb ik met bewondering gekeken en geluisterd naar de wijze waarop premier Rutte om de hete brij heen draaide. Over de kern van het interview, de nieuw bestuurscultuur, ben ik tenminste niets wijzer geworden. Voor de zoveelste keer werd duidelijk dat onze premier op meesterlijke wijze weet te schermen met woorden, die geen houvast bieden. Onwillekeurig moest ik denken aan de woorden van Jan Schaefer: “In geouwehoer kun je niet wonen”    Hopelijk weet de Kamer aanstaande woensdag - met deze leuze in het achterhoofd - ee

Guerre civile In zijn column ‘Verrechtsing’, in Trouw van 8 mei, geeft Sylvain Ephimenco aan dat 58 procent van de Fransen vreest voor een ‘burgeroorlog’ (Trouw 8 mei). Gezien de verrechtsing is die vrees begrijpelijk. Desondanks getuigt hij niet van inzicht, met alle uitzichtloze consequentie van dien. Zonder inzicht immers geen uitzicht! D??rvoor zullen we oog moeten krijgen voor de geest van onze tijd, die 76 jaar na WO II links noch rechts te noemen is, want doordesemd met het alom onderschreven overstijgende mensenrechten- of vredesideaal. De politieke vertal

De vertrouwenscrisis waarin politiek Den Haag op 1 april verzeild is geraakt staat niet op zichzelf, want is niet los te zien van die waarin de hele wereld zich bevindt. Een alomvattende crisis die alle facetten van de samenleving ontregeld en waar ogenschijnlijk geen kruid tegen gewassen is. Desondanks ben ik ervan overtuigd dat het de schijn is die hier bedriegt, hoe ongerijmd dit ook klinkt. Sterker, wel beschouw is hier - politiek gesproken - sprake van een wenkend mondiaal beleidsperspectief Ter verduidelijking daarvan haak ik graag aan bij de visionaire visie van Jan Rotmans dat we ge

Op dag twee van de verkennende gesprekken stelde Gert Jan Segers dat politieke tegenstellingen alleen overbrugd kunnen worden als ook de meest gevoelige verschillen op tafel worden gelegd en besproken. Hoe behartigenswaard zijn stelling ook is, voor een overbrugging die ertoe doet is meer nodig. Daarvoor dienen de partijpolitieke verschillen tegen het licht gehouden worden van de globaliserende tijd waarin wij leven. Een tijd die politieke gesproken verwijst naar mondiale eenwording, ter beteugeling van de mondiale problemen. Met dit in het achterhoofd zullen de verkenners niet te rade moet

Hoe utopisch het ook klinkt, 2021 zal de geschiedenis ingaan als het jaar van de hoopgevende doorbraak. Niet door te stemmen, maar door het besef dat verkiezingen niets oplossen. Want zij zorgen er slechts voor dat we eindeloos in een kringetje blijven ronddraaien. Een kringetje dat door de tijd heen is verworden tot een levensbedreigende draaikolk, die de ene keer links- en dan weer rechtsom draait. Beide draairichtingen zijn even bedreigend. De (ham-)vraag is hoe we van die wederzijdse bedreiging (Amerika is daar een sprekend voorbeeld van) kunnen afkomen, dus hoe links en rechts te neutr

Hoewel monarchie en democratie in theorie staan voor eenheid, wijst de dagelijkse praktijk anders uit. Alleszins begrijpelijk overigens, omdat voor het bewerkstelligen van ware eenheid - waar onze tijd naar hunkert - beide instituten simpelweg het vermogen ontberen. Dit feit roept als vanzelf de vraag op of het geen tijd wordt om zowel uit de monarchie als de democratie de stekker te trekken, met als doel daadwerkelijk zicht te krijgen op het licht aan het einde van de tunnel. Het algemeen belang waar fee?riek verlichte koningshuizen en uitbundige verkiezingsfeesten van oudsher aan voorbijgaan

In het licht van de verkiezingsuitslag, waar iedereen benieuwd naar is, is ‘Stemmen?’ geen relevante vraag. Maar in het licht van geest van onze tijd - die doordesemd van het universele mensenrechten- of vredesideaal - doet die vraag er wel degelijk toe. Niet alleen omdat dit ideaal wereldwijd wordt onderschreven, maar bovenal omdat de tijd rijp is voor zijn politieke vertaling, met dank aan de Nederlandse Publieke Omroep (NPO). Wat die vertaling betreft kan er geen misverstand over bestaan dat vrede een dito politiek bestel vereist. En daarin nu wringt de schoen, omdat zich daa