Wereldvrede een haalbare kaart.

Wereldvrede een haalbare kaart.

Gezien de ten hemel schreiende toestand waarin de wereld verkeert op divers gebied, doet de kerstoproep van paus Franciscus tot wereldwijde vrede ongemeen weldadig aan. Daarnaast ben ik overtuigd van de haalbaarheid ervan, omdat de god die de paus aanbidt zich wereldwijd steeds duidelijker laat horen, zijn onzichtbaarheid ten spijt.

Sterker, nooit eerder in de geschiedenis is de goddelijke hunkering naar vrede zo voelbaar geweest, getuige de steeds luider wordende roep tot het respecteren van de alom onderschreven mensenrechten. De roep waarin het immer gekoesterde vredesideaal en daarmee het perspectief op een betere wereld besloten zit. Wat dat betreft is de veel gehoorde klacht over een gebrek aan een wenkend vredesperspectief ongegrond. Alleen zit dat gevangen in een partijpolitiek bestel dat niet draait om het algemeen belang, de universele mensenrechten, maar om plaats- en tijdgebonden partijbelangen, overgoren met een religieus of ideologisch sausje.

Kortom, door het bedrijven van partijpolitiek delft de god van de paus onophoudelijk overal het onderspit, met alle negatieve - zowel materiële/zichtbare als immateriële/onzichtbare - gevolgen van dien. Om daaraan een menswaardig einde te maken zal begrijpelijkerwijs het gedateerde partijpolitieke bestel opengebroken moeten worden, dus in alle openheid breed maatschappelijk ter discussie gesteld moeten worden.

Gezien de verstrekkende en diep ingrijpende consequenties daarvan voor de direct betrokkenen, de door ons gekozen partijpolitici, is het alleen de vraag welke partij op het Binnenhof bereid is of de moed heeft daartoe het voortouw te nemen. Helaas is daar geen enkele politieke partij toe te dwingen, hoe groot het overstijgend of algemeen belang daaran ook is.