Veiligheidsraad, de wortel van het kwaad.

 Hoewel het in de wereld wemelt van deskundigen op elk denkbaar terrein, met betrekking tot het vraagstuk van oorlog en vrede is niemand deskundig, het bestaan van het instituut Clingendael ten spijt. Dit houdt in dat niemand de waarheid in pacht heeft wat de beantwoording van dit alomvattende (kern-)vraagstuk betreft. Dat wil echter niet wil zeggen dat de creatie van een bevredigend (kern-)antwoord daarop onze macht te boven gaat. Integendeel!

Plan de campagne.

Voor het bewijs daarvan leent zich de burgeroorlog in Syrië, die de hele wereld in zijn greep houdt. Om aan die alomvattende greep te ontsnappen zullen wij - als mensheid - de handen ineen moeten slaan en met elkaar de handen uit de mouwen moeten steken. Het overlaten van die broodnodige ontsnapping aan de twee militaire grootmachten, de VS en Rusland, is geen optie. Er bestaat nu eenmaal geen militaire oplossing voor het Syrische conflict.

Voor het maken van een plan de campagne om op geweldloze wijze te ontsnappen aan de verstikkende Syrische oorlogsgreep, is de Algemene Vergadering (AV) van de Verenigde Naties het aangewezen mondiale platform. Tot een discussie die perspectief biedt is de AV helaas niet in staat. Dat ligt echter niet aan de 193 VN-leden, waarvan ik aanneem dat zij stuk voor stuk de mensenrechten (en daarmee het vredesideaal) een warm hart toedragen, maar aan de organisatiestructuur van de VN. Die bepaalt dat handhaving van de internationale vrede en veiligheid niet de taak is van de AV, hoewel ZIJ de wereldbevolking representeert, maar van de 15 leden tellende Veiligheidsraad, waarvan er 5 over het dictatoriale vetorecht beschikken.

Daadkracht Algemene Vergadering.

Kortom, de ondemocratische Veiligheidsraad blokkeert in feite de creatie van een bevredigend antwoord van de AV op de Syrische burgeroorlog. Uiteraard kan ik niet bewijzen dat de AV daartoe wel bij machte is. Maar dát bewijs zal nooit geleverd kunnen(!) worden, zolang de organisatiestructuur van de VN intact blijft. De moeilijkheid is dat door het ter discussie stellen daarvan, via een algemene VN-conferentie waartoe artikel 109 van het Handvest uitdrukkelijk de mogelijkheid biedt, de huidige wereldorde mogelijk aan het wankelen gebracht zal worden, met alle consequenties van dien voor de daarvan afgeleide (op militaire en monetaire middelen gestoelde) machtsverhoudingen in de wereld. De huidige 5 hoofdrolspelers op het wereldtoneel (Verenigde Staten, Rusland, Engeland, Frankrijk en China) zullen daardoor hun macht mogelijk kwijtraken, ten gunste van de daadkracht van de AV, ofwel ‘van-ons-allen’.

Aanschaf JSF.

Tot die genereuze opofferingsgezindheid zijn de 5 permanente leden van de Veiligheidsraad helaas niet te dwingen, hoe wenselijk die gezindheid ook is in het licht van het democratische Belang van het Algemeen, de effectuering van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Het gemeenschappelijk door alle volkeren en alle naties te bereiken (vredes-)ideaal, voor de verwerkelijking waarvan de tijd rijp is, getuige de alom heersende oorlogsmoeheid.

Jammer genoeg weet het beleid, waar ook ter wereld, geen raad met de daaruit voortvloeiende pacificerende consequenties. Ons land is daar een sprekend voorbeeld van, getuige de keuze van Rutte-II  voor de aanschaf van de JSF. Hoezo open oor voor wat er leeft in de samenleving hoogmogende Dames en Heren van de Staten-Generaal? Wakker worden s.v.p. Wij leven in een mondialiserende tijd die schreeuwt om mondiale oplossingen, die het parlementaire en monetaire denken – waar de komende Regeringsverklaring van doortrokken is - verre overstijgen. Alle mooie dameshoedjes en verdere pracht en praal aanstaande dinsdag doen daar niets aan af.