De vraag of het geloof in het kapitalisme de economische crisis zal overleven, moet ontkennend beantwoord worden. Er kan namelijk geen enkel misverstand over bestaan dat het vredes- of mensenrechtenideaal waar onze tijd van doortrokken is, nooit van de grond zal komen op basis van een gedachtegoed dat een asociaal hebzuchtig menstype promoot. De promotie die niet getuigt van realiteitszin, omdat zij de werkelijkheid geweld aandoet.

Uit talrijke onderzoeken van gedragseconomen (zoals Herbert Gintis) blijkt namelijk dat ‘de mens’ (op een enkele uitzondering na) zich meer laat leiden door morele dan door financiële overwegingen, dus meer een altruïst dan een egoïst is. Voor de politieke vertaling daarvan zal het beleid dan ook meer oor moeten hebben voor gedrags- dan voor traditionele economen, die er van uitgaan dat de mens een geldwolf is, dus alles doet voor materieel gewin.

Een visie waarin de huidige mens zich in meerderheid niet meer herkent, hoewel de politiek er nog steeds blind op vaart. Den Haag laat zich primair immers niet leiden door morele, maar door financiële belangen! Het schrijnende gebrek aan vertrouwen in de politiek kan dan ook geen verwondering wekken.

Bron: ODE mei 2009.