Doorbraak kredietcrisis.

Verstrengeling politiek en economie, kern kredietcrisis.

 

Om de kredietcrisis het hoofd te bieden, zal allereerst de oorzaak daarvan zichtbaar gemaakt moeten worden. Daarvoor zullen we oog moeten krijgen voor de zwakke plek in het economische systeem dat de wereld draaiende houdt. Helaas is deze niet te vermaterialiseren en daardoor niet te bestrijden met kapitaalinjecties en dergelijke, omdat die zwakke plek alles te maken heeft met emoties. Met ongrijpbare gevoelens als verantwoordelijkheid en liefde, voor zowel het nageslacht als het totale aardse leven. Dááraan nu heeft het economische systeem geen enkele boodschap, hoewel het bepalend is voor het reilen en zeilen wereldwijd, dankzij de koppeling van economie en politiek in het denken van de gevestigde orde. Zolang deze gekunstelde twee-eenheid als een natuurlijk of onaantastbaar gegeven wordt opgevat, zal zij niet openlijk ter discussie worden gesteld en daardoor niet doorbroken kunnen worden. Met als logisch gevolg dat de crisis blijft voortwoekeren, met alle moedeloos makende consequenties van dien. Op termijn zal daarvan ons nageslacht, politiek gesproken toch onze eerste(!) zorg, keihard de rekening gepresenteerd krijgen. Over verantwoordelijkheidsgevoel en liefde van onze partijpolitici gesproken. Niet dat ze dat ontberen, maar hun vermogen daartoe overstijgt niet het hier en het nu en daarmee het korte termijn belang. Met als tastbaar resultaat ‘pleisters plakken’, ofwel een beleid van ‘zachte heelmeesters die ………….’. Met het algemeen belang heeft dat uiteraard niets van doen, alle mooie woorden van onze Excellenties en Geachte Afgevaardigden ten spijt.

Bron: Diverse media.