Kredietcrisis, een virtuele crisis.

Het zijn niet alleen heugelijke tijden voor communisten en socialisten, maar ook voor christenen en anders gelovigen. Uit zowel het Communistisch Manifest als de Bijbel valt immers op te maken dat geldzucht de wortel is van alle kwaad! Wat dat betreft is de kredietcrisis niet alleen een crisis die ons allen (los van levensbeschouwelijke gezindte en/of politieke gezindheid) treft, maar biedt zij ons ook een uitgelezen kans de handen ineen te slaan, ter realisering van het vredesideaal (de Socialistische Heilstaat, het Nieuwe Jeruzalem, het Islamitische Hiernamaals, de verwerkelijking van de mensenrechten, etc. etc.) dat ons voor ogen staat.

Het ultieme doel, dat gestalte moet kunnen krijgen door het besef dat de ‘vrije markt’ in wezen niet bestaat, omdat het geen natuurproduct is maar een gedachtespinsel. Een virtueel (n)iets, dat loopt op virtuele smeerolie, te weten: “KAPITAAL”.

Helaas heeft onze volksvertegenwoordiging geen oog voor dit virtuele karakter van de mondiale crisis, getuige de kamerbrede steun die Wouter Bos heeft gekregen voor de kapitaalinjecties. Virtuele smeerolie, waar geen enkele helende werking van uitgaat, alle geruststellende en mooie woorden van onze excellentie ten spijt. Woorden die camoufleren dat de kapitaalinjecties er enkel toe bijdragen dat het ideaal van de vreedzame wereld langzaam maar zeker definitief achter de horizon zal verdwijnen. Dat daarmee het vertrouwen in de politiek wereldwijd met de dag zal afnemen, met alle negatief maatschappelijke consequenties van dien, moge duidelijk zijn.

Bron: de Stentor, 24 oktober.