TERUG NAAR DE EENHEID
''Met ons wetenschappelijk talent hebben we van de wereld een geheel gemaakt. Nu moeten we er met onze morele en spirituele gaven een gemeenschap van maken''
Martin Luther King (A testament of hope)
Waarom zijn utopieen toch zo aantrekkelijk?. Neem als voorbeeld Plato en zijn ideale samenleving (Politeia').De ideale staat wordt door Plato in allerlei aspecten beschreven, waarbij gelijkwaardigheid van man en vrouw evenals de communistische grondslag (zowel in materieel als seksueel opzicht) opvallende kenmerken zijn.
Ondanks het beperkte praktische succes van Plato's utopie, zouden nog vele ''ideale maatschappijen volgen.
Ik denk dat zulke utopische wereldbeelden, eerst en vooral zijn ontstaan vanwege een diepgaande onvrede van de mens met de wereld die we om ons heen aantreffen. Wellicht is vanuit die onvrede ook de filosofie ontstaan want in de grond van de zaak is filosoferen niets anders dan de wereld herscheppen uit gedachten die de mens niet alleen als genetisch materiaal met zich mee draagt, maar veel meer vanuit een hogere spirituele individuatie proces.
Als we de rode draad van de filosofie vervolgen van Plato naar Descartes, zien we duidelijk dat er een belangrijke verschuiving heeft plaatsgevonden van het bezielde wereldbeeld (van de oude Grieken) zowel bewoond door goden als door mensen, naar een antropocentrisch denken (van de rationalisten) waarin de mens centraal staat. Ofwel: hoe de mens door een eenzijdige ontwikkeling van het rationeel denken zich losmaakt uit zijn natuurlijke eenheid met de natuur en cosmos.
Het is een onomstotelijk feit dat het dualisme van Descartes ten grondslag ligt aan de breuk met de verbondenheid tussen mens en natuur en de grondslag vormt voor de objectivistische-mechanische benadering van de mensenwetenschappen wat bewust of onbewust doorwerkt in ons alledaagse dualistisch denken en in de wetenschap. Je kunt tegenwerpen dat zoals de wetenschap zich de laatste eeuw heeft ontwikkeld op het gebied van de moderne fysica, zoals in de quantumtheorie, zich juist kenmerkt door het streven naar een holistische monistische visie. En toch paradoxaal genoeg worden we sterker dan voorheen gedomineerd door het scheidende denken, anders zouden we niet zo nadrukkelijk naar eenwording streven, op allerlei gebieden. .......
Lees verder : Argusoog