infinite Circle

Do 4 Januari 2007 18:05 | louise | 2436 keer bekeken | 1 reactie | 1 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Na mijn vorige artikel over het Metaversum, zijn er door vrienden en yayabla-genoten tegenwerpingen gemaakt over het begrip ''Niets'' en ''Leegte''. Vooral het paradox dat van het niets iets zou ontstaan is onvoorstelbaar en onlogisch. Een vriendin zei verontwaardigd dat ze weigert te geloven dat het universum zomaar uit uit het niets is ontstaan en dat ze dan nog veel liever een God heeft als schepper dan het "niets''.

Op mijn vraag wie dan God zou hebben geschapen, wist ze geen antwoord te bedenken. En hoe zou dat ook kunnen aangezien het feit dat het Godsbegrip een eeuwenoude dogma is.  Voor mij is het intussen geen  vraag meer of we onze toevlucht moeten nemen tot de these van een doelgericht werkzame Schepper. Ik weet dat er geen kant-en-klare antwoorden zijn, maar dat je die zelf moet vinden.

De afgelopen jaren zijn er door de kwantumfysica en de moderne wetenschap scenario's uitgewerkt waarin het universum waarin we leven niet het enige bestaande universum is. Er is ook een meta-universum of metaversum-een nog veel grotere en mogelijk oneindige kosmo die niet is voortgekomen uit het oerknal, noch zal ophouden te bestaan als ons universum bij de ineenstorting van de laatste zwarte gaten van een formaat van een sterrenstelsel wordt vernietigd.

De kwantummechanica stelt dat materie voor 0,0001 % uit vaste stof bestaat en voor 99,9999 % uit leegte. In deze leegte vinden wij de oorsprong van ons bestaan(ENERGIE). De energie die we hier vinden wordt levensenergie of universele energie genoemd.

En de verrassing is: de leegte blijkt vol. Eenmaal bevrijdt van ons voortdurend analyserend denken, beginnen we echt te zien en inzien dat leegte is vorm!

Persoonlijk vind ik dat de kosmologie op basis van een metaversum, beter in staat zijn dan de theorie over de oerknal (die zich beperkt tot het universum) te spreken over meerdere universa en ook van parallele werelden of dimensies die naast elkaar bestaan.

Wat mezelf betref, binnen de beperkingen van mijn bevattingsvermogen, zie punten van overeenkomst tussen de gepostuleerde metaversum van Laszlo en dus de begrippen van de kwantumfysica en de hindoeïstische kosmologie en het boeddhisme. Laszlo gaat zelfs iets verder dan zijn voorgangers, hij bouwt een plausibel betoog op voor het bestaan van een alomtegenwoordig informatieveld dat alles met alles verbindt. Dat was in het Oosten allang een weten maar in het westen ervaar je de onvermijdelijke weerstand tegen een metaversum of Akasha veld. Deze weerstand komt uit het feit dat zulke begrippen niet stroken met concepten die lange tijd in het westerse denken centraal hebben gestaan. Het A veld of metaversum draagt dan ook alle kenmerken van een radicale sprong vooruit.

Het hartsutra als verbinding tussen Oost en West en als verbindingsschakel tussen spiritualiteit en wetenschap.

In het hart van alle teksten die de Zen traditie kent is het Hartsutra die het meest tot de essentie komt: Vorm is leegte, leegte is vorm, vorm verschilt niet van leegte, leegte verschil niet van vorm. Klinkt makkelijk maar veegt heel wat om deze zinnen te doorgronden en toch telkens is voor mij een uitdaging om me daarmee bezig te houden. Zo vele keren hebben deze Hartsutra woorden mij meegenomen naar telkens weer andere vergezichten, soms lieflijk , soms asgrauw, soms inktzwart. Maar elke keer weer is er een dringende uitnodiging, die al anticiperend op de magistrale slotakkoord, in deze woorden besloten ligt; ga door, ga door.... er is geen eindbestemming maar blijf niet staan. Geboorte is geen beginpunt, dood is geen eindpunt. Weet dat de uiterlijke vorm voorbijgaat maar dat de werkelijke bron (metaversum) voorgoed blijft bestaan. Hoe lang staar je je nog blind op de vorm van de kruik?. Laat dat ding toch, zoek de waarheid.

Al the still point of the turning world , ther is the dance and ther is only the dance. (T.S. Eliot)

En dan ontstaat het beeld van Shiva die met zijn vele armen danst en het leven drukt zich onvermoeibaar uit in vormen die onder zijn dansende voeten tot sterrenstof verpulveren. En dat is ook de verbluffende samenhang met wat Laszlo zegt"het is de cyclische polsslag die metaversum creëert en als de cyclische reeks van universa progressief evolueert'' Een infinite Circle dus.



Bron: luisa

Reacties

    eeuwige dans van Shiva

    Do 4 Januari 2007 22:22 | toulouse |

    en eeuwig zingen de bossen ......


     Toulouse