Verdeel en heers.

 Volgens Jan Gruiters, algemeen directeur van vredesorganisatie Pax, is een vreedzame en inclusieve samenleving voor alle Syriërs een nachtmerriescenario voor IS (Trouw, 19 november).

Hetzelfde geldt ook voor de politiek in haar totaliteit. Een vreedzame en inclusieve mondiale samenleving, ofwel wereldvrede, is een nachtmerrie voor elke politicus, waar ook ter wereld.

Het bewerkstelligen van dit ultieme politieke doel, komt namelijk neer op het bezit van de (vredes-)zaak dat automatisch een einde maakt aan het (oorlogs-)vermaak. En daar nu staat de onoplosbare dagelijkse strijd om de (partij-)politieke macht model voor. Een onoplosbare machtsstrijd, omdat 'dé' macht nu eenmaal niet bij bij verdeeldheid zaaiende partijpolitici ligt, hoe goed gebekt ook, maar besloten ligt in het alomvattende begrip democratie.

En dat verwijst naar mondiale eenheid in verscheidenheid. Een grensoverschrijdend vruchtbaar samenwerkingsverband dat via het partijpolitieke gekrakeel – dus via verkiezingen – nooit uit de verf zal kunnen(!) komen. Integendeel! Met als logisch gevolg toenemende onvrede over het beleid, waar zinloos(!) geweld de ideale voedingsbodem voor is. Deze redenering is partijpolitici – van welke huize dan ook – helaas vreemd, alle mooie woorden en ronkende intentieverklaringen ten spijt.

Vandaar dat het niet verwonderlijk is dat Rutte niet ons partijpolitieke (verdeel en heers) systeem, maar de IS de oorlog heeft verklaard. Hoezo Nederland een democratische rechtsstaat?