Leven in de waarheid.

Zo 30 December 2007 12:19 | Wouter ter Heide. | 2857 keer bekeken | 10 reacties | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

De opmerking van koningin Beatrix in haar kersttoespraak dat vooroordelen als waarheid worden aangenomen, roept de vraag op of wij niet allemaal (de koningin incluis) bevooroordeeld zijn wat waarheid betreft. Volgens mij wel, wat echter niet inhoudt dat ‘dé waarheid’ niet bestaat, dus niet te realiseren is. Integendeel! Voor het bewijs daarvan moet niet (zoals gebruikelijk) gedacht worden aan verkiezingen, maar aan ‘de kunst om in de waarheid te leven’, hoe raadselachtig dit ook klinkt. Deze (levens-)kunst moeten wij ons eigen kunnen maken, door ons te realiseren dat (a) niemand de waarheid in pacht heeft en (b) deze vóór noch àchter ons ligt, omdat wij er sinds mensenheugenis continu middenin zitten, gelijk een vis in het water.
Dat wij (in tegenstelling tot de vissen) de kunst om in de waarheid te leven nog steeds niet machtig zijn, is niet te wijten aan gebrek aan creatief vermogen, maar aan het onvermogen van ons partijpolitieke bestel. Daarin wordt de waarheid stelselmatig verknipt ten bate van korte termijn belangen, waardoor zij niet ten volle geleefd maar enkel (onder het mom van democratie) hard bevochten kan worden. De uitzichtloze partijpolitieke machtsstrijd waarvan de zwakken immer de rekening gepresenteerd krijgen, moge hiervoor als bewijs dienen.
Kortom, om ‘de waarheid’ en daarmee ‘het algemeen belang’ in het politieke vizier te krijgen, zullen wij koers moeten zetten naar een wereld zonder politieke partijen. Hoe vrijgevochten of anarchistisch deze gedachte ook is, zij is het overdenken waard. Niet in het minst omdat het de enige mogelijkheid is om op humane (want geweldloos!) wijze voorgoed verlost te worden van politici van het kaliber Wilders, die voortdurend ongegeneerd ‘dé waarheid’ claimen, met alle negatief maatschappelijke consequenties van dien.
 

Bron: de Stentor, 28 december.

Reacties

    Géén waarheid - maar wèrkelijkheid

    Ma 31 December 2007 10:00 | Destrée |



    Wouter ter Heide - eindelijk eens een niet-anoniem - wil meer "waarheid"


     


    Het multinationaal misleidingsinstituut Wikipedia gaat al gauw op de Godsdienstige toer:

    "Waarheid is een fundamenteel begrip dat min of meer synoniem is met echtheid, geldigheid, juistheid. Als iemand met opzet onwaarheid spreekt liegt hij.

    Wat waarheid precies betekent is onderwerp van discussie, en dat is waarschijnlijk altijd al zo geweest. Eeuwenoude uitspraken als Wat is waarheid?! (toegeschreven aan Pontius Pilatus) getuigen daar al van. Dat komt doordat de waarheid van een uitspraak alleen kan worden vastgesteld door die te toetsen aan de feiten, die echter niet altijd bekend zijn.

    Waarheden kunnen een beperkte geldigheid hebben, afhankelijk van het referentiekader: de uitspraak '1 en 1 is 2' is geldig voor getallen uit het decimale stelsel, maar niet voor binaire getallen. Op dezelfde manier kan een waarheid persoonsafhankelijk zijn: de uitspraak 'vis is lekker' geldt voor de een wel, voor de ander niet. De uitspraak: 'persoon A houdt van vis' houdt daar rekening mee.

    Tegenover relativisme over het begrip waarheid, bestaan er ook positivistische opvattingen waarmee er bijvoor-beeld naar een "overkoepelende waarheid" gestreefd kan worden om ogenschijnlijk tegenstrijdige waarheden (of axioma's) op een hoger niveau met elkaar te verzoenen."

    Aldus Wikipedia.


    "Op dezelfde manier kan een waarheid persoonsafhankelijk zijn: de uitspraak"

    "Hitler is een bevriend staatshoofd" gold bijvoorbeeld nog tot voor 10 mei 1940.

    Uit Duitsland gevluchte Joden moeten worden opgesloten in het Nederlandse concentratiekamp Westerbork, gold vanaf februari 1939.

    Zo'n 8000 Islamitische mannen en jongens mogen worden gemassacreerd gold voor Beatrix, Mabel en de Neder-landse regering in 1995.

    Pim Fortuyn moet worden geliquideerd, gold op 6 mei 2002.

    En de lange lijst van politieke moorden in direct of indirect belang van het Huis van Oranje en diens Oranjefascisme wordt gedurig aangevuld…


    Zo kan "de uitspraak 'vis is lekker' geldt voor de een wel, voor de ander niet" – worden vertaald als:

    'Oranjefascisme is moorddadig' in plaats van 'Oranje is lekker' "geldt voor de een wel, voor de ander niet."


    Béter dan waarheid, is het de wèrkelijkheid te zoeken en vinden.

    Dan weten wij, hoe het wèrkt – in de praktijk – het moorddadig Oranjefascistisch terrorisme.


    Moge onze wens voor het nieuwe jaar zijn:

    Geeft méér acht in 2008,

    Charles Destrée.


    Waarheid en Werkelijkheid

    Ma 31 December 2007 16:31 | Vincent Brunott |

     


    De waarheid stijgt ver boven de werkelijkheid uit. Als we precies weten hoe de werkelijkheid werkt maar niet naar waarheid weten wat we in die werkelijkheid dienen te bewerkstelligen, zal de ene mens in de werkelijkheid iets heel anders willen bereiken dan de andere mens en blijven de onderlinge conflicten gewoon doorgaan.


    Het onderscheid tussen goed en kwaad is niet iets dat aan de werkelijkheid is af te meten. Een sadist zal het bevredigend en daarom goed vinden als iemand pijn lijdt terwijl bijvoorbeeld een humanist die pijn juist zal verafschuwen. De ene mens zal denken dat het socialisme ons nader tot elkaar brengt en het misschien als goed ervaren als iedereen op elkaar gaat lijken terwijl de ander juist zal denken dat het heil van het liberalisme moet komen en dat onderlinge verschillen de juiste evolutie garanderen. Weer een ander zal alle heil verwachten van een bepaalde godsdienst. 


    De waarheid kennen dat we in spirituele zin elkaars broeders en zusters zijn en dat de mens in harmonie met de geestelijke wereld dient te leven om zo ieders geluk mogelijk te maken is, mijns inziens, in een piepkleine notendop samengevat, tenslotte de enige weg waarlangs de mensheid de werkelijkheid naar waarheid vorm kan geven.


    Tsja, en woorden blijven sowieso gebrekkig... Maar ik wens iedereen een boeiend en gelukkig nieuwjaar!


     


    Leven in de waarheid.

    Do 3 Januari 2008 14:39 | Wouter ter Heide. |

    De reacties van Charles Destrée en Vincent Brunott maken duidelijk dat mijn stukje ‘Leven in de waarheid’ aan duidelijkheid te wensen overlaat, als gevolg van het feit dat in het stukje mijn opvatting over ‘Dé Waarheid’ niet goed uit de verf is gekomen. Ter verduidelijking daarvan graag het volgende.

    Wat mijn waarheidsopvatting betreft, staat het voor mij buiten kijf dat er maar één waarheid bestaat, waar niet alleen ‘mijn waarheid’ maar ‘ieders waarheid’ deel van uitmaakt of is afgeleid. Dit houdt in dat ‘Dé Waarheid’ nooit ondergeschikt gemaakt kan worden aan ‘mijn waarheid’, dus aan het private belang, waar de partijpolitiek voor opkomt. Deze houdt zich dan ook niet bezig met waarheidsvinding, dus met het boven water halen van het algemeen belang. Integendeel, partijpolitici vissen slechts naar de kiezersgunst met illusie-aas, waar veel kiezers (gelijk vissen) achter aan zwemmen. Door gebrek aan inzicht, zullen vissen dit zelfvernietigingsgedrag altijd blijven vertonen. Mensen moeten echter in staat zijn dit gedrag te doorbreken door in te zien dat het partijpolitieke illusie-aas het zicht op ‘De Waarheid’ (wat niet partijpolitiek gebonden is) ontneemt. Het inzicht dat de weg baant voor het vormgeven aan ‘het leven in de waarheid’. Zonder inzicht immers geen uitzicht! De moeilijkheid die aan deze vormgeving kleeft, is haar ongrijpbaarheid. Gelijk ‘Dé Waarheid’ kent ‘het leven daarin’ namelijk geen begin en eind, noch winnaars en verliezers, waardoor het enkel dagelijks ten volle geleefd kan worden. Het enige dat daarbij telt is dat wij allemaal (een ieder op zijn/haar unieke wijze) ons steentje zullen moeten bijdrage aan die vormgeving, omdat een ieder deel heeft aan ‘Dé Waarheid’. Elk mens, waar ook ter wereld, is zodoende niet alleen medeverantwoordelijk maar ook medeaansprakelijk voor de instandhouding daarvan. Vandaar dat er niet gesproken kan worden van tegenstanders, maar alleen van medestanders met betrekking tot de maatschappelijke invulling van ‘Dé Waarheid’.

    Kortom, wat ‘het leven in de waarheid’ betreft, zitten wij - als mensheid - allemaal in hetzelfde mondiale schuitje, omdat er maar één waarheid bestaat. Om te voorkomen dat dat schuitje kapseist, dus ‘Dé Waarheid’ kopje onder gaat, wordt het tijd dat de VN het commando van de VS in de mondiale stuurhut overneemt. Slechts is daarvoor een grondige reorganisatie van onze volkerenorganisatie vereist. De enige manier om mondiaal vorm te geven aan ‘het leven in Dé Waarheid’. Ons tijdperk van mondialisering is rijp voor die duurzame vormgeving of politieke ordening die ons plaats- en tijdgebonden partijpolitieke bestel vervangt. De vervanging die praktisch gesproken neerkomt op het omschakelen van rauwe eenheidsdrift (elke partij streeft immers naar zoveel mogelijk macht, ten koste van de zogenaamde(!) tegenstander) in liefde voor de samengesteldheid. De wonderlijke complexiteit van het leven, waarvan de wetenschap ons dagelijks uitgebreid kond doet, zonder er grip op te krijgen. Integendeel! Gelukkig maar, want dat zou een eind maken aan onze verwondering, wat de mens tot mens maakt en ons heeft gebracht tot ons huidige ontwikkelingsstadium of trede op de evolutietrap.

     


    Geen Wereldregering maar Vrije individuen

    Vr 4 Januari 2008 14:45 | Vincent Brunott |

     


    Wouter ter Heide,


    Ik kan je wel volgen maar waar je de vertaalslag naar de praktijk maakt, 'laat de VN de macht overnemen van de VS in de mondiale stuurhut', zie ik vooral een verschuiving van het probleem en niet de oplossing.

    Waarom zou ik erop vertrouwen dat de VN, die net als de regering van de VS uit mensen bestaat, het beter zullen doen?


    Er zijn ernstige mondiale problemen die om mondiale oplossingen vragen maar om die door een soort wereldregering te laten aandragen is wel het laatste waar ik op zit te wachten. Wat mij betreft: Hoe lager de pyramide(s), hoe beter.

    Er zijn zelfs al mensen die er voor pleiten om het martelen waar de VS zich schuldig aan maken in de strijd tegen het terrorisme, aan de VN te delegeren...

    Zelf zie ik veel meer in samenwerking en leren van diversiteit dan in een machtsstructuur die ons overal ter wereld kan vervolgen.

    Om het in je eentje op te moeten nemen tegen de top van een pyramide die ruim 6 miljard mensen onder zich heeft vind ik, zelfs vergeleken bij de huidige situatie waarin de VS een veel te grote en eenzijdige rol spelen, een afschuwelijk vooruitzicht!


    Ook de gelijkschakeling binnen Europa is mij een doorn in het oog. De EU is een log evolutieremmend instituut dat nauwelijks nog iets kan leren van verschillende benaderingen die de volkeren in Europa hanteren bij het oplossen van problemen omdat veel van die verschillen, tegen de aard van die volkeren in, door EU-wetgeving zijn gladgestreken.


    Een waarachtig evoluerende mensheid vraagt nu niet om dwingende garanties op voortbestaan via een allesbeheersende (en daarmee evolutionair achterhaalde) machtsstructuur maar om het inzicht dat we in spirituele zin een eenheid zijn, dat niemand echt gelukkig kan zijn zolang er mensen zijn die 'buiten de boot vallen' en dat individualisme en egoïsme zeer verschillende begrippen zijn omdat wij enerzijds vrije individuen dienen te worden die zich niet laten manipuleren en zich niet groepsgewijs (bijvoorbeeld via partijpolitiek) tegen elkaar laten uitspelen en anderzijds door liefde ons egoïsme dienen te overstijgen om zo onszelf en alle anderen gelukkig te maken.


    Er zijn tal van voorbeelden waaruit blijkt dat de VN vanwege menselijke tekortkomingen op veel punten een wanbeleid voeren en gezien ons huidige evolutienivo kan dat ook niet anders. In plaats van problemen te verschuiven en daarmee erger te maken dienen we de oplossingen voor de grote wereldproblemen vooral in onszelf te zoeken.


    Niet de VN maar onszelf juich ik toe en de liefdevolle individuen die zich vrijvechten en zodoende een goede uitwerking hebben op hun omgeving.


     


    Leven in de waarheid.

    Vr 4 Januari 2008 21:51 | Wouter ter Heide. |

    Mijn antwoord op je vraag Vincent waarom je erop zou vertrouwen dat de VN het beter zou doen dan de VS als mondiale stuurman, is dat de VN – in tegenstelling tot de VS – het belang van de wereldbevolking behartigt. In tegenstelling tot de VS moet de VN dan ook in staat zijn er voor te zorgen dat de mensheid zich gaat gedragen als een ware ‘family of men’. Een mondiale samenleving die de gezamenlijke wereldproblemen op duurzame wijze gemeenschappelijk weet aan te pakken. Niet alleen in ons eigen belang, maar in het bijzonder in dat van onze eerste zorg, ‘ons nageslacht’. Voor mij is dit geen kwestie van idealisme, maar van realisme. Een realiteit die zichtbaar moet kunnen worden, indien de meerderheid zich zou kunnen vinden in de waarheidsopvatting zoals ik die heb geschetst. Deze (gedachte-)schets vormt namelijk geen enkele bedreiging voor welke levens- en/of wereldbeschouwing dan ook. Daardoor moeten wij - als mensheid - in staat zijn er een wereldbeleid op te bouwen dat voor niemand aanstootgevend is, omdat het een ieder - waar ook ter wereld - in zijn waarde laat. De VN zie ik dan ook als de aangewezen instantie om zo’n alomvattend beleid, dat zowel het predikaat adequaat als rechtvaardig toekomt, waar te maken. Onze tijd van globalisering is er niet alleen rijp voor, maar dankzij onze fenomenale know how op elk terrein moet dat ook nog eens bewaarheid kunnen worden. En wel zonder bloedvergieten!

    Op de vraag of in deze (voor mij) ideale eindsituatie nog plaats is voor religie en ideologie, is mijn antwoord ‘JA’. Maar dan wel – zowel letterlijk als figuurlijk - als mondiaal erfgoed. Een nalatenschap die wij – als mensheid - zorgvuldig dienen te beheren ter lering ende vermaak van komende generaties. Een erfenis waar echter geen mens aanspraak op kan maken, omdat zij hoort bij een wereld die wij achter ons hebben gelaten sinds de hervorming van de VN tot mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden.

     


    Leven in Waarheid?

    Za 5 Januari 2008 05:33 | Vincent Brunott |

     


    Wouter ter Heide,


     

    Kritische kanttekeningen:


    Religie behouden voor het nageslacht 'ter lering en vermaak' als werelderfgoed, dus als iets wat niet meer echt kan leven, zal een paar miljard mensen ernstig in het verkeerde keelgat schieten... En ik vind niet, als dat al mogelijk zou zijn, dat een clubje wereldregeerders het recht heeft om die mensen een dergelijke visie op hun godsdiensten dwingend op te leggen; een visie die bovendien niet op kennis berust maar zelf evenzeer een geloof is...


    Onze 'fenomenale know how op elk terrein' die het volgens jou mogelijk maakt om een adequate en rechtvaardige wereldregering in te stellen, klinkt mij in de oren als een fenomenale overschatting van waar wij ons als mensen op onze ontwikkelingsweg werkelijk bevinden.


    Wetenschappers bestrijden elkaar hevig als het gaat over onderwerpen als milieu en klimaat, sociale vraagstukken, de kloof tussen arm en rijk, economie, de mens, ziekte en gezondheid, cultuur, religie, onderwijs, enz. en doen dat bovendien met 'wetenschappelijke inzichten' die steeds veranderen...


     


    Leven in de waarheid.

    Za 5 Januari 2008 09:25 | Wouter ter Heide. |

    -Vincent, dat het behoud van religie als werelderfgfoed veel mensen in het verkeerde keelgat zal schieten, houdt niet in dat zij gelijk hebben. Religie is namelijk geen doel op zich.

    -Verder koppel ik onze ‘fenomenale know how op elk terrein’ niet aan een wereldregering, dus aan plaats- en tijdgebonden poppetjes, maar aan een wereldomvattend duurzaam beleid.

    -Tenslotte, wetenschap is niet identiek aan wetenschappers, ofwel het algemeen belang is van een andere orde dan het persoonlijke belang.

     


    Geen Pyramide

    Zo 6 Januari 2008 17:05 | Vincent Brunott |



    Wouter,


    Er bestaat een club, de Bilderbergers, die opvattingen koestert die in het kort hier op neerkomen:



    • De VN als wereldregering.

    • Iedereen een chip onder de huid (toale controle over het individu).

    • Het afschaffen van al het fysieke geld.

    • Het afschaffen van alle godsdiensten en die vervangen door een semi-religieus zoethoudertje dat uit louter 'universele waarden' bestaat (wat universeel is en wat niet wordt daarbij autoritair opgelegd) en waar niets bedreigends van kan uitgaan (voor de machtselite).

    • Het reduceren van de wereldbevolking tot minstens de helft (overbodige magen...).


    Kun jij uitleggen in hoeverre jij deze opvattingen deelt en in hoeverre jij ze eventueel afwijst? Kun jij, opstijgend van filosofische abstracties en ideologische glansmodellen naar het leven zelf, uitleggen hoe volgens jou de herinrichting van onze aarde en alles en iedereen wat er op leeft, in de praktijk vorm dient aan te nemen? Hoe het leven er voor iedereen uit moet gaan zien?

    En waarom jij daarbij zo weinig vertrouwt op de ontwikkelingsweg van het individu zodat daarop weer heel veel verstorende bemoeizucht moet worden losgelaten door, notabene, zich georganiseerd hebbende individuen?...


    Je denkt toch niet dat het instellen van de VN als wereldregering (of het instellen van welke wereldregering dan ook) zonder slag of stoot zal kunnen plaatsvinden?


    Wat mij betreft: Wanneer gaan 'De-wij-weten-wat-goed-voor-jullie-is-mensen', eindelijk eens aan de kant staan om zich op hun arrogantie en de daaruit voortvloeiende ellende te bezinnen zodat alle machtsbeluste pyramidevorming eens flink kan worden afgevlakt? Zodat het individu eindelijk kan ademen en zich naar behoren ontwikkelen?


     


    waarheid of werkelijkheid

    Zo 6 Januari 2008 20:46 | Duider |

    volgens mijn intentie,is waarheid schep en creeer leven met met vrije wil zonder enige beperking, iedere beperking ( vanuit jezelf of op gelegd ) saboteerd de vrije wil, en er wordt wereldwijd wel voor gezorgd, geen vrije wil te mogen hebben, als een premier (Kok) al verklaard een leugen om bestwil mag ( als je je zakken ermee kan vullen mag je liegen dat het gedrukt staat ) kijk naar het huidige kabinet, de media alles is gebaseerd op leugens, telegraaf, tv strooien dagelijks de mensen een schot leugens door hun keel, dat haast niemand meer de waarheid van de leugen kan onderscheiden,ik geef een simpele aanwijzing, volg je eigen innerlijk, leef  je eigen leven en laat je zo min mogelijk op zadelen met onwaarheden, en de veel gestelde vraag, ( WAAROM ???? ) dit woord waarom maakt mensen ziek.       


    Leven in de Waarheid.

    Ma 7 Januari 2008 00:09 | Wouter ter Heide. |

    Het spijt me Vincent, maar een uitleg moet ik je schuldig blijven, omdat ik mij totaal niet herken in de opvattingen van de club die jij aanhaalt. Lijkt mij een enge club.


     


    Wat je vraag over de herinrichting van onze aarde betreft, graag het volgende. De herinrichting die mij voor ogen staat, zie ik als resultaat van een mutatiesprong in ons politieke denken, waardoor dit op een hoger plan wordt gebracht. Niet als gevolg van ideologische of partijpolitieke strijd, maar als resultaat van de gedachte dat onze aarde één groot giga-organisme is. Een reusachtige levende organische eenheid die zich door de geschiedenis heen heeft geëvolueerd tot zijn huidige omvang, waarvan wij - als mensheid - als laatste deelgenoot zijn geworden. Wat de juiste besturing van die alomvattende totaliteit betreft, waarvoor wij 'als mensheid’ het beste zijn toegerust, wordt het tijd dat wij te rade gaan bij ons eigen lichaam.


    Zelforganisatie.

    Zoals bekend vertegenwoordigt elk orgaan in ons lichaam een unieke, onvervangbare functie. De levenskracht van ons hele lichaam hangt echter niet alleen af van de gezondheid van elk orgaan afzonderlijk, maar ook van de harmonieuze samenwerking tussen alle organen. Een samenwerking die als puur democratisch bestempeld moet worden, omdat zij een levensnoodzakelijkheid is en geen concessie die wordt afgedwongen. Ook kan niet van tolerantie gesproken worden. Tenslotte hoeven de longen het hart niet te verdragen. Het enige wat hen gevraagd wordt is 'goede longen’ te zijn, zoveel mogelijk 'long’ te zijn, en naar de mate waarin zij daarin slagen zullen zij het hart helpen een goed hart te zijn, waardoor onze hersenen (als beleidsorgaan) in staat zijn alle levensprocessen effectief te coördineren.

    Deze vorm van vrijwillige organische samenwerking is als 'democratie in optima forma’ te betitelen. Je zou het ook zelforganisatie kunnen noemen. Een intelligente orde zònder baas. In ons lichaam is immers ook geen baas of leider te bekennen, maar werken alle organen - van links naar rechtst en van boven naar onder - op vrijwillige basis samen in het belang van het algemeen: de levenskracht en gezondheid van het totale lichaam!

    Kortom, de politieke mutatiesprong luidt het sluitstuk in van het democratiseringsproces waarin wij ons bevinden. Vrij vertaald komt dat neer op de creatie van een organisch democratisch bestel (ODB), als redelijk alternatief voor het partijpolitieke bestel. Dat is namelijk niet in staat tot een effectieve aanpak van de problemen, omdat deze nu eenmaal niet van partijpolitieke aard zijn. Sterker, de problemen vinden juist in het partijpolitieke gedachtegoed hun oorsprong en zullen dus nooit via het partijpolitieke bestel geklaard kunnen worden. Om deze impasse te doorbreken zou Nederland als eerste in de wereld kunnen opteren voor het ODB, als aanzet voor de inburgering daarvan op mondiaal of VN-niveau.


    Wereldbeleid.

    Daarvoor zal onze volkerenorganisatie wel eerst grondig gereorganiseerd moeten worden. Gelukkig biedt artikel 109 van het Handvest daartoe alle mogelijkheid. Wat die reorganisatie betreft moet met name worden gedacht aan de opheffing van de dictatoriale (vetorecht!) Veiligheidsraad. Zijn primaire verantwoordelijkheid - de handhaving van de internationale vrede en veiligheid – zal daarbij overgeheveld moeten worden naar de Algemene Vergadering. Daardoor zal dit orgaan zich eindelijk kunnen ontwikkelen van een ongeloofwaardig mondiaal praatcollege, waarin de VS de scepter zwaait, tot een daadkrachtig mondiaal daadcollege met bovennationale bevoegdheden. Een gezaghebbend multicultureel wereldforum, dat op basis van de wereldwijd onderschreven Universele Verklaring van de Rechten van de Mens en onze ongeëvenaarde 'know how’ op elk terrein een wereldbeleid van de grond weet te tillen, waarmee de wereldproblemen en het daarmee gepaard gaande onrecht op effectieve èn voor een ieder acceptabele (want rechtvaardige!) wijze aangepakt kunnen worden. Een VN-beleid dat daardoor kan rekenen op 'het vertrouwen’ van de wereldbevolking, wat nu eenmaal onontbeerlijk is voor de uitvoering daarvan. Vanzelfsprekend zal door die politieke mutatiesprong het partijpolitieke gedachtegoed - met dank voor de bewezen diensten – wereldwijd op een zijspoor belanden en bijgeschreven worden in de analen van de wereldgeschiedenis, want horende bij de voorbije tijd.


    Kortom, een wereld onder VN-vlag staat voor mij symbool voor een mondiale samenleving waarin iedereen vrij kan ademen en zich optimaal kan ontwikkelen. Dat die wereld niet zonder slag of stoot haar beslag zal krijgen spreekt voor zich.