DEJA VU's: paranormaal of psychologisch?

Ma 12 Februari 2007 22:20 | San | 5070 keer bekeken | 1 reactie | 0 x aanbevolen | Artikel voorlezen

Enkele jaren geleden leek het wel alsof ik in een emotionele achtbaan zat. Ik ging snel vooruit, in m'n denken, m'n weten (onwetendheid?) dat op gegeven moment m'n fysisch lichaam eronder ging lijden. Wat later zou ik beseffen dat het allemaal met 'karma' te maken heeft.
Ondertussen is het déjà vu gebeuren een beetje minder ostentatief aanwezig in m'n leven dan toen.

Iedereen heeft vast wel al eens een déjà vu gehad. Déjà vu is letterlijk vertaald: 'al gezien'. Het omschrijft het gevoel dat u een plaats, gesprek of gebeurtenis al eerder heeft meegemaakt, alhoewel dat in feite niet mogelijk is..

Telkens je iemand tegen het lijf loopt die je 'herkent', maar die je niet meteen kan plaatsen ('Tiens, waar ken ik die nu weer van? of Hoe heet die nu weer?'), dan is dit niet hetzelfde als een déjà vu. Dat heet dan een beperkte 'paramnesie', een versuffing als het ware.
Bij een déjà vu heb je echt wel het kerngevoel van 'vreemdheid'.
De Franse psycholoog Pierre Janet (1859-1947) zou de term 'déjà vu' bedacht hebben. Hij zag het als een symptoom van obsessief gedrag.
De meest voorkomende déjà vu is die van zich in een vreemde maar toch vertrouwde stad te bevinden.
Maar .. hoe beseft een mens precies wanneer hij met een déjà vu te maken krijgt?
1°) Verwarring
U voelt zich tegelijkertijd vertrouwd én verward en u kan het rare gevoel hebben losgerukt te zijn uit de tijd.
2°) Glimps in de toekomst
Als we heel rationeel denken, dan kunnen we de toekomst niet 'voorspellen' (dat het écht 'zo' zal verlopen), MAAR we kunnen wel een toekomstige gebeurtenis 'zien'. We zijn plots heldervoelend, helderziend...

Er zijn 2 soorten paranormale verklaringen (enerzijds verklaard vanuit een psychologisch proces, anderzijds vanuit het paranormale):

PARANORMALE VERKLARINGEN
Er wordt aangenomen dat u de gebeurtenis werkelijk heeft meegemaakt.
*Precognitie: de gebeurtenis voelt vertrouwd, omdat u deze heeft 'voorspelt', als in een droom
*Vorige levens: de gebeurtenis dateert uit een vorig leven.
*Telepathie: de gebeurtenis wordt door de ogen van iemand anders gezien
*Mediums: telepathie met de doden, want je zag de gebeurtenis door hun ogen

PSYCHOLOGISCHE VERKLARINGEN
*Psychoanalytisch: dezelfde of gelijkaardige gebeurtenis heeft ooit werkelijk plaatsgevonden, maar u denkt van niet, omdat deze werd verdrongen
*Emotionele overloop: de gebeurtenis is nooit voorgevallen, het is gewoon een voortlopen van een vorige.
*Neurologisch: verschillende verklaringen, o.a. hallucinaties als gevolg van weigerende neutronen. Wist u dat 'déjà vu's' een kenmerk zijn van 'partiële epilepsie'?
Nog een mogelijke interessante verklaring is dat de 2 helften van ons brein soms eventjes niet synchroon lopen. De ene helft ervaart alles dan net 'iets eerder' dan de andere. Dat bezorgt ons het 'vreemde' gevoel van déjà vu.
Om 't even op welke manier we het fenomeen proberen te verklaren, het valt niet te betwijfelen dat het bestaat !
En wie dacht dat 'jamais vu' niet bestond.. ja dus. Het wordt vaak geassocieerd met psychiatrische en neurologische stoornissen, maar toch... het heeft alsnog geen duidelijke verklaring. Je loopt bijvoorbeeld in een vertrouwde omgeving en plots herken je het daar niet meer. Een vorm van dementie?


Bron: cursus MBS (Geestverschijningen/Mediums & Helderzienden)

Bron: cursus MBS

Reacties

    Déjà vu

    Di 13 Februari 2007 18:08 | louise |

    Over het Déjà vu fenomeen zijn er de laatste tijd heel wat nieuwe inzichten gekomen, de meeste vanuit de begrippen van de kwantumtheorie.
    Deze verklaart het gevoel van Déjà vu als form van kwantumholografische informatie in het A-veld die we dan tijdens de waarneming oppikken en als eigen ervaren. Zie ook mijn artikel https://www.yayabla.nl/nieuws.asp?article=12629" target="_blank">Kwamtumfysica:een brug tussen wetenschap en spiritualiteit.


    Om te doorgronden hoe dit in zijn werking gaat, denk aan het voorbeeld van een zee waarin de door objecten opgewekte golven elkaar doordringen en op die manier informatie over deze objecten/gebeurtenissen overdragen. In het kwantumhologram zijn we alle met elkaar en alles verboden en dat betekend dat we over een grenzeloze zee van informatie beschikken. Op grond van dit principe kunnen we zeggen dat een object of een plaats of een situatie altijd een kwantumhologram uitzendt en de ontvanger van deze informatie in faseconjunctie met het object moet staan, wil de informatie kunnen worden opgevangen. Telkens je iemand tegen het lijf loopt die je 'herkent', maar die je niet meteen kan plaatsen, ontstaat er een faseconjunctie, wat betekend het creëren van een gelijkwaardige golf die tot resonantie leidt. Alleen het rationeel denken kan ons scheiden van deze totale ervaring van ''herkenning'' want door het denken maken we de scheiding tussen object-subject en creëren dus de dualiteit.