Het overleg in het Catshuis in totale stilte is niet te rijmen met het dienen van het algemeen belang. Het bewijs daarvan zal geleverd worden op het moment dat witte rook opstijgt uit het Catshuis. Een rookpluim die niet verwijst naar een oplossing die perspectief biedt, maar enkel naar het feit dat in het Catshuis niet de democratie regeert maar de economie. Aangezien de economie los staat van het algemeen belang, omdat zij slechts dienstbaar is aan haar eigen belang (economische groei), kan het beleid van deze gedoogcoalitie niet als democratisch worden betiteld. Jammer genoeg zullen

 Publieke zaak.   Om het ideaal van de socialistische heilstaat in het vizier te krijgen is meer nodig dan een nieuwe partijleider, namelijk het inzicht dat het bestel achterhaald is en daarmee de PvdA. Helaas heeft Samson hier geen oog voor, getuige zijn opvatting dat als de gedoogcoalitie er niet uitkomt, er maar één antwoord is: nieuwe verkiezingen. Daaruit blijkt zijn geloof in het oplossend vermogen van verkiezingen. Vraag is of de onoplosbaarheid van de problematiek niet juist in dát geloof gelegen is. Voor het antwoord daarop zal ons bestel breed maatsch

 Het vertrek van Hero Brinkman uit de PVV rechtvaardigt de roep om verkiezingen van de parlementaire oppositie niet. Geen enkele coalitie, van welke signatuur dan ook, is namelijk in staat de grote maatschappelijke problemen adequaat aan te pakken. Logisch, omdat de aarde nu eenmaal geen religieus of ideologisch getinte nooduitgang heeft. In feite houdt dit in dat elk beleid dat op religie en/of ideologie gestoeld is, zoals het onze, uiteindelijk zal falen. Dit doet niets af aan de intrinsieke waarde van welke religie of ideologie dan ook, integendeel(!), maar impliceert wel dat de beoogd

 Na zijn dramatische oproep op het CDA-congres van oktober 2010 om niét met de PVV samen te werken, is de bezorgdheid van CDA-prominent Ernst Hirsch Ballin over de gedoogcoalitie alleen maar toegenomen, getuige een interview van Frits Bloemedaal in de Stentor van zaterdag 10 maart. Daarin wijst de oud-minister van Justitie niet alleen op de arrogante wijze waarop het kabinet met grondrechten (de kern van de democratische rechtsstaat) omspringt, zo worden adviezen van de Raad van State inzake boerkaverbod en minimumstraffen op hooghartige wijze in de wind geslagen, ma

 Apocalyptisch scenario.   Het nieuwe START-verdrag dat een jaar geleden tussen de VS en Rusland van kracht werd, voorziet in een reductie van het aantal kernkoppen aan beide kanten tot 1550 in 2018. Alle goede bedoelingen ten spijt schiet die vermindering fundamenteel tekort om vorm te geven aan het (mensen-)recht bevrijd te worden van de angst voor totale vernietiging. Logisch, omdat daarvoor eerst een eind moet komen aan de periodiek terugkerende strijd om de macht, op zowel het lokale, het nationale als het internationale vlak. Geen onmogelijke opgave, indien onze machthebber

  Ondanks zijn aftreden, staat de wens van Cohen naar een menswaardige samenleving nog recht overeind. Om die in het vizier te krijgen zal de partij niet naarstig op zoek moeten gaan naar een opvolger, maar zich moeten richten op de uitwerking van die wens. Daarvoor zal ons partijpolitiek bestel, dat draait om persoonlijke macht in plaats van onderling respect, breed maatschappelijk ter discussie gesteld moeten worden. De vraag is alleen of de PvdA de morele moed bezit om het initiatief voor die Brede Maatschappelijke Discussie te nemen, gezien het feit dat daarmee het eigen bestaan op l

  Afgezien van het feit dat de aanhoudende weigering van Rutte om te reageren op het ‘Polen-meldpunt’ staatsrechtelijk misplaatst is, zoals diverse hoogleraren staatsrecht stellen, getuigt die weigering van gebrek aan morele moed. Begrijpelijk, omdat morele moed niet partijpolitiek of ideologisch gekleurd is. De weigering van Rutte kan dan ook geen verwondering wekken. Met zijn weigering maakt hij slechts duidelijk de kwaliteiten voor het premierschap te missen. Een premier wordt immers geacht voor de belangen van alle Nederlanders en daarmee boven de partijen te staan!

  Volgens minister Uri Rosenthal is ‘de tijd voor Assad gekomen’ (NOS-journaal 7 februari). Maar dat geldt dan ook voor de VN-Veiligheidsraad, die niet bij machte bleek een resolutie over Syrië aan te nemen. De machteloosheid die duidelijk maakt dat ‘hét’ orgaan voor het behoud van vrede en veiligheid in de wereld, niet tegen zijn taak is opgewassen. Begrijpelijk, omdat het dictatoriale recht van veto, waar de vijf permanente leden over beschikken, het adequaat uitvoeren van die taak blokkeert. De totstandbrenging van mondiale vrede en veiligheid is nu

  EU-toppen verergeren crisis.   Op de eerste EU-top van 2012 hebben de Europese regeringsleiders besloten onze economieën te moderniseren, hoewel dat geen enkel soelaas biedt. De crisis is primair namelijk geen financieel maar een existentieel probleem, dat alle facetten van ons (voort-)bestaan ernstig bedreigt. De bedreiging die met geld niet is af te wentelen. Was het maar zo eenvoudig.  Wat het antwoord op de crisis betreft, zullen we dan ook niet te rade moeten gaan bij onze economen, hoe groot hun economisch denkvermogen ook is. Maar voor dat broodnodige antwoord

  Om de wereld in 2012 een stukje mooier te maken, zullen we ‘met elkaar’ te rade moeten gaan bij de tijd waarin wij leven en de mogelijkheden die deze voor ons ‘als mensheid’ in petto heeft. Aangezien wij met z’n allen de tijd vormen zal het ons allereerst duidelijk moeten worden waar het in onze tijd om draait, alvorens daar grip op te kunnen krijgen. Wat dat eerste betreft kan er zo langzamerhand geen misverstand meer over bestaan dat onze tijd draait om de mensenrechten. Dat blijkt onder andere uit het feit, dat het schenden van die universele rechten w