De oplossing van de problemen schuilt niet in partijpolitieke machtsspelletjes, waar verkiezingen model voor staan, maar in het doorbreken daarvan. De broodnodige doorbraak van die uitzichtloze machtsstrijd is gelukkig alleszins mogelijk. Alleen zal daarvoor de ontoereikendheid van ons partijpolitiek bestel ruiterlijk erkend moeten worden door politiek Den Haag. En daar wringt de schoen, omdat met die ruiterlijke erkenning zij tegelijkertijd toegeeft dat verkiezingen in feite neerkomen op het trekken aan een dood paard. Voor het uitventen van deze harde waarheid op het Binnenhof is D66

  De PVV heeft na de verkiezingen zestig verkiezingsbeloftes verbroken, zoals een onderzoek van het wetenschappelijk bureau van de SP duidelijk heeft gemaakt, wat haar tot een onbetrouwbare partij maakt wat het behartigen van het algemeen belang (waar het in de democratie toch om draait!) betreft. Die ontrouw aan verkiezingsbeloftes gaat echter ook op voor de VVD en het CDA, met alle consequenties van dien voor de betrouwbaarheid van de gedoogconstructie en het daaruit voortvloeiend beleid. De kwaliteit daarvan is dan ook het beste te typeren met ‘de leugen regeert’, om met k

  Voor de PVV staat het hoofddoekje symbool voor onderdrukking van de vrouw door de man. Voor hetzelfde geld kun je het dragen van een stropdas beschouwen als symbool van onderdrukking van de man door de mores, zoals prins Claus in 1998 duidelijk maakte. Een behartigenswaardig optreden waarvan de strekking de heer Wilders ontgaan is, getuige zijn outfit en zijn strijd tegen het hoofddoekje. Een gevecht tegen een lapje stof, waarmee hij in feite aangeeft met twee maten te meten in de strijd tégen onderdrukking, ofwel vóór vrijheid. Dat maakt de PVV tot een onbetrouwba

  Foto’s van demonstrerende vrouwen in Caïro schetsen een beeld van een hartstochtelijke vrijheidsstrijd, die met hoofddoekjes om gevoerd wordt. Een lapje stof dat in feite model staat voor de wijze waarop deze strijd gevoerd dient te worden om de ware vrijheid in zicht te krijgen. Met helmen op zal dat nooit lukken. Vandaar dat de Kunduz-missie op voorhand tot mislukken gedoemd is. Vrijheid zal zij de Afghanen niet brengen, hoe mooi de benaming politie-opleidingsmissie ook klinkt. Pure volksmisleiding waar niet alleen wij-Nederlanders maar ook de Afghanen de rekening van gepr

  Hoewel GroenLinks de mond vol heeft van de mensenrechten, draait het congres aanstaande zaterdag daar niet om. Kennelijk denkt de factie dat de Kunduz-missie het mensenrechtenideaal, ofwel de wereldvrede, ten goede komt. Daarbij ontgaat het haar dat de sleutel voor vrede niet in missies gelegen is, maar in de gaia-hypothese. De opvatting van onze aarde als één groot levend oerorganisme waar wij - als mensheid - niet boven staan, als ware wij de schepper ervan, maar een integraal deel van uitmaken. Dit houdt in dat wij - als mensheid - gezamenlijk verantwoordelijk zijn voo

  Nepdemocratie.   Ideëel gesproken is er niets mis met de politie-opleidingsmissie. De gedachte erachter is immers om van Afghanistan een democratische rechtsstaat te maken! Helaas zal dat behartigenswaardige idee bij de Afghanen als totaal ongeloofwaardig overkomen, gezien het feit dat ons beleid geen enkele boodschap heeft aan de Nederlandse publieke opinie, die in meerderheid tegen de missie is. In feite komt onze aanwezigheid in Afghanistan komt dan ook neer op het promoten van nepdemocratie, oftewel het verkopen van schone schijn.

  Nu de tegenstellingen in onze samenleving groter worden, is het wel de vraag hoe deze door volksvertegenwoordigers in goede banen worden geleid, aldus Femke Halsema in haar afscheidsrede. Hopelijk zullen onze volksvertegenwoordigers hun kostbare tijd niet besteden aan de beantwoording van die vraag. Het in goede banen leiden van tegenstellingen heft deze namelijk niet op, maar verhardt ze slechts. En daarvoor heeft het volk de geldverslindende volksvertegenwoordiging nu eenmaal niet ingehuurd. Integendeel!

  De column van Afshin Ellian in het NRC Handelsblad van afgelopen weekend , ‘De majesteit, het symbool van nationale verdeeldheid’, is niet te rijmen met de kersttoespraak van de koningin. Daarin riep de Majesteit ‘ons’ immers op ons te richten op een gemeenschappelijk perspectief, ofwel op nationale eenheid. Daarmee plaatste de koningin zich in wezen buiten de (partij-)politieke arena, met alle consequenties van dien voor een hertaling van het begrip democratie. Met zijn column plaatst Ellian zich buiten de broodnodige maatschappelijke discussie daarover. Een bi

  Door ons te richten op een gemeenschappelijk perspectief kunnen wij trachten angst en argwaan te overwinnen en een goede balans te vinden tussen ‘wij’ en ‘zij’, aldus koningin Beatrix in haar kersttoespraak. Waarop Wilders twitterde: “De 12 opgepakte Somalische terreurverdachten zochten volgens mij in NL niet direct naar wat ons verbindt en delen onze waarden vast ook niet”. Een ongerijmde reactie, omdat de PVV ook niet op zoek is naar een verbinding die overstijgt. Vandaar dat de behartigenswaardige oproep van de koningin om ons te richten op een ge

  Wel beschouwd richt Assange zijn pijlen niet op Amerika of welk ander land dan ook, dus is hij niet bedreigend voor de nationale veiligheid van enig land. Met zijn openbaarmakingen speelt hij enkel in op de ongrijpbare (want boven plaats en tijd uitstijgende) tijdgeest, die hunkert naar openheid, naar transparantie wereldwijd. De arrestatie van Assange leidt slechts de aandacht daarvan af. Als logisch gevolg daarvan laat de maatschappelijke vertaling van die wereldomvattende hunkering op zich wachten. De vraag is alleen ‘voor hoe lang?’. Het negeren van de alomvattende impl