Discretionaire Bevoegdheid
Do 20 Januari 2022 12:31 |
Astrid Essed |
94 keer bekeken |
0 reacties |
0 x aanbevolen |
Artikel voorlezen
DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID
ZIE OOK
UPDATE EN OFF THE RECORD
Via dit artikel wil ik, ondanks de anti-vluchtelingenagenda van
dit nieuwe kabinet Rutte IV en andere kritiekpunten, er mijn voldoening
over uitspreken, dat er, voor het eerst in de Nederlandse parlementaire geschiedenis, een zwarte minister, de heer Franc Weerwind, is toegetreden
tot een kabinet, het nieuwe Rutte IV.
Dit is een verdere stap op de Weg naar Gelijkheid!
ZIE MEER DETAILS DIRECT ONDER HET NOTENAPPARAAT
[Hoe is er beslist door de Asielverantwoordelijken?]
''Een discretionaire bevoegdheid is in het Nederlands bestuursrecht een bevoegdheid die een bestuursorgaan in meer of mindere mate de vrijheid toekent om in concrete gevallen naar eigen inzicht een besluit te nemen. Met de discretionaire bevoegdheid van een minister wordt de vrije ruimte van de minister om zelf te beslissen over een inwilliging of afwijzing van een verzoek om een verblijfsvergunning bedoeld''
VERBLIJFBLOG/WOORDENBOEK/
''Als een vreemdeling volgens de regels niet in aanmerking komt voor een verblijfsvergunning, mag de minister deze alsnog verlenen.''
[Zie voor tekst artikel onder dit stuk]
Iedereen, die zich heeft ingezet voor de vluchtelingenstrijd, heeft weleens
met die discretionaire bevoegdheid te maken gekregen, die erop
neerkomt, dat als alle juridische middelen zijn uitgeput en een
asielzoeker [1] dreigt te worden
uitgezet, dat als laatste redmiddel, de Staatssecretaris van Justitie of
Asiel [2], of de Minister voor Vreemdelingenzaken en Integratie [3], een
streep door die uitzet beslissing kan trekken en alsnog een verblijfsvergunning
kan verstrekken.
Ook ondergetekende heeft regelmatig bij Ministers en/of Staatssecretarissen
een beroep gedaan op dit ''Principle of Last Hopes'' en in sommige
gevallen werkt het ook, omdat politieke druk, or whatever goes in the mind
of a ruthless politician, toch kan uitmaken.
Zoals in het geval van de naar Armenie uit te zetten
kinderen Lili en Howick, die last minute van toenmalig Staatssecretaris Harbers
een verblijfsvergunning kregen [4]
Maar goed, voordat we afdwalen:
Die discretionaire bevoegdheid, die is er nu niet meer, ingeruild als zij
is tegen een laatste Kinderpardon met wurgende, koopmansachtige
voorwaarden [5]
Niet HELEMAAL opgeheven echter, want het bestaat nog wel, maar als
een LACHERTJE!
Nu is dat Kinderpardon komen liggen bij....de IND,,,,dezelfde
organisatie, die asielaanvragen beoordeelt en zo oordelend,
afwijst. [6]
Dus de afwijzer bepaalt, of er in dit geval een uitzondering
mogelijk is....[7]
HOE HEBBEN DE VERANTWOORDELIJKE ASIELBEWINDSLIEDEN BESLIST/IN WELKE MATE HEBBEN ZIJ GEBRUIK GEMAAKT VAN
HUN DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID?
Het is dus afgeschaft, die discretionaire bevoegdheid.
Althans, die ligt niet meer in handen van bevoegde Asielbewindslieden.
Nu leek het mij eens interessant om eens na te gaan, hoe die verschillende
Staatssecretarissen van Justitie en Ministers van Immigratie en Asiel nu
persoonlijk beslist hebben, wie uiteindelijk mocht blijven en wie niet.
Anders gezegd:
In hoeveel gevallen zij gebruik hebben gemaakt van hun discretionnaire
bevoegdheid.
En in sommige gevallen verbaasden zij mij, terwijl mijn oordeel over hen
niet is veranderd.
I
MINISTER VERDONK, MINISTER VOOR IMMIGRATIE, INTEGRATIE
EN ASIEL IN HET TWEEDE KABINET BALKENENDE [2003-2006]
LET'S BEGIN WITH ''IJZEREN RITA''
Laten we beginnen met de Eerste, dieondergetekende hier
noemt, minister Rita Verdonk in de kabinetten Balkenende II en III [8], vanwege haar
onbuigzaamheid ook wel aangeduid met ''Ijzeren Rita'' [9]
Veel hebben ondergetekende en anderen, waaronder de onvergetelijke
vluchtelingenwerker Wietse Potijk [10] de degens met haar gekruist,
er zijn websites ontstaan vanuit verontwaardiging over haar beleid,
die nu nog steeds geduchte pro vluchtelingenwebsites zijn [11]
Er zijn tijdens haar bewind heel wat schandalen geweest, die er vaak
mee samenhingen, hoe zij de Hand lichtte met de mensenrechten van
vluchtelingen, soms met desastreuze gevolgen. [12]
Ook internationaal, onder andere van de mensenrechtenorganisatie Human Rights Watch, was er veel kritiek op haar beleid [13]
Zie hier nogmaals alle schandalen, met als dramatisch Dieptepunt
de Schipholbrand. [14]
Tot zover minister Verdonk, van wie dus weinig goeds te zeggen is [15],
wat overigens bepaald niet betekent, dat haar opvolgers beter zijn of waren.
Bepaald niet.
Maar daar gaat het hier niet om.
Mijn onderzoek is naar de mate waarin minister Verdonk en opvolgers gebruik
gemaakt hebben van de toen nog bestaande discretionaire bevoegdheid.
Gewoon, omdat het sowieso belangrijk is om dit te weten en op een rijtje te hebben..
Want hoe meer facetten van het vreemdelingen/Asielbeleid in kaart
worden gebracht, hoe beter.
MINISTER VERDONK/DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID
Minister Verdonk, die als minister zitting heeft gehad in de kabinetten
Balkenende II en III, van 27 mei 2003 tot 14 december 2006 als
Minister voor Vreemdelingenbeleid en Integratie [16], heeft maar liefst 1100 keer
gebruik gemaakt van haar discretionaire bevoegdheid! [17]
Daarmee is zij de Grote Koploper vergeleken bij haar opvolgers.
Eerlijk gezegd, dit verbaasde mij ten zeerste van Ijzeren Rita! [18]
Toegegeven, er lagen nog veel achterstallige dossiers uit de periode
van Minister Nawijn [19]
Toegegeven, aanvankelijk weigerde Verdonk de dossiers uit de periode
Nawijn [ruim 15 000 brieven] in behandeling te nemen en werd zij door de Raad
van State teruggefloten [20], maar uiteindelijk deed ze het toch.
En verleende zij dus 1100 verblijfsvergunningen per discretionaire
bevoegdheid. [21]
II
NEBAHAT ALBAYRAK, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE IN
KABINET BALKENENDE IV [22 FEBRUARI 2007, 23 FEBRUARI 2010]
[HIRSCH BALLIN TUSSEN VERDONK EN ALBAYRAK IN]
Dan nu de opvolgster van minister Verdonk, Nebahat Albayrak, Staatssecretaris
van Justitie onder het kabinet Balkenende IV, vanaf 2007-2010 [22]
Niet helemaal natuurlijk, want toen minister Verdonk onder parlementaire
druk aftrad als minister van Vreemdelingenzaken, nam minister van Justitie
Hirsch Ballin tijdelijk het dossier van haar over [23]
Over zijn eventueel gebruik van de discretionaire bevoegdheid weet ik
niet veel.
Wel heb ik kunnen ontdekken, dat Hirsch Ballin tenminste in twee
gevallen gebruik heeft gemaakt van zijn discretionaire bevoegdheid:
In geval van de Congolese asielzoeker Mpanzu Bamenga, later D'66 raadslid in
Eindhoven en in geval van een groep van 181 Syriers, die dreigden te
worden uitgezet en over wie informatie in handen was gekomen van
Syrische ambtenaren, wat een zeker gevaar kon inhouden. [24]
Hirsch Ballin zou later nog opmerkelijk zijn, omdat hij zich op het CDA
partijcongres uit 2010 nadrukkelijk uitsprak tegen samenwerking met
de PVV en in 2020 tegen de CDA coalitie met Forum voor Democratie'
met Forum voor Democratie in de Provinciale Staten Noord Brabant [25],
een samenwerking, die trouwens in 2021 weer werd opgezegd. [26]
Niet van belang voor dit artikel, maar het zegt wel iets over Hirsch Ballin.
TERUG NAAR ALBAYRAK:
NEBAHAT ALBAYRAK, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE [27]
Een van de belangrijkste stappen onder haar bewind was haar uitvoering
van de inwerkingtreding van de Generaal Pardonregeling [op 15 juni 2007] [28]
Het betrof asielzoekers die vóór 1 april 2001 een asielverzoek hadden gedaan, dan wel die zich voor die datum bij de IND of Vreemdelingenpolitie hadden gemeld voor het indienen van een aanvrage. Deze asielzoekers moesten sinds 1 april 2001 ononderbroken in Nederland hebben verbleven. Criminelen en asielzoekers die hadden gelogen bij hun asielaanvrage vielen buiten de regeling. Ook gezinsleden van alsnog toegelaten vreemdelingen kregen recht op verblijf, indien zij vóór 13 december 2006 in Nederland waren gekomen en er al een gezinsverband bestond. [29]
Voor deze Generaal Pardonregeling, waarvoor reeds onder
Verdonk was gepleit [30] en door haar steeds verworpen [31]
was er een ware ''Generaal Pardoncrisis'' geweest tussen
Verdonk en de Tweede Kamer, waar je de stukken van de oren
vlogen en duidelijk werd, hoe Verdonk de zaak kon
frustreren, ook staatsrechtelijk.
Zie noot 32
VAN VERDONK [ik kan het blijkbaar niet laten, Verdonk
te noemen] NAAR ALBAYRAK
Maar minder fraai [na de tenuitvoeringslegging van het Generaal
Pardon, waarvoor hard was gestreden, door de Kerken en zovele anderen] [33], was de sluiting,
door Albayrak, van de noodopvang uitgeprocedeerde asielzoekers [34]
Natuurlijk zijn er nog veel meer akeligheden te vermelden
over het beleid van Albayrak [35], maar daar gaat het hier niet
om, maar om de discretionaire bevoegdheid en de mate, waarin
zij daarvan gebruik gemaakt heeft:'
WELNU:
NA VERDONK IS ALBAYRAK DE GROTE KOPLOPER!
Zij heeft maar liefst 450 keer gebruik gemaakt
van haar discretionaire bevoegdheid! [36]
Dat dat relatief veel is, kunt u zien aan haar opvolgers.
III
GERD LEERS, MINISTER VOOR IMMIGRATIE EN ASIEL
14 OCTOBER 2010 TOT 5 NOVEMBER 2012
Onder het kabinet Rutte I
Een grotere huichelaar dan minister Gerd Leers onder
het kabinet Rutte I heb ik in de politiek niet vaak
meegemaakt. [37]
Zo weigerde hij gebruik te maken van zijn discretionaire bevoegdheid om het Koerdische gezin Yilmaz een verblijfsvergunning te geven. In 2008 heeft hij als burgemeester van Maastricht nog brandbrieven vanwege schrijnendheid voor hen geschreven [38]
Een kwaadaardiger cynisme kun je je toch niet voorstellen!
Nu, deze ''benepen'' Leers heeft wel heel pover gebruik gemaakt
van zijn discretionaire bevoegdheid
Maar 80 keer......, waarbij hij nog de kwestie van de ''gewortelde'' Angolese asielzoeker Mauro voor
de kiezen kreeg en na hem aanvankelijk te hebben
willen uitzetten, wat tot veel ophef leidde, gaf hij hem een tijdelijk
studievisum [39]
Op zijn Leers.
[Het nieuwe kabinet Rutte-2 werd het vervolgens in 2012 eens over een kinderpardon, waardoor Mauro in 2013 met terugwerkende kracht een verblijfsvergunning kreeg. In 2021 kreeg hij een Nederlands paspoort.]
IV
FRED TEEVEN, ''FRED DE VLUCHTELINGENJAGER''
Opvolger van Albayrak werd Fred Teeven, Staatssecretaris
van Justitie onder de kabinetten Rutte I en II, van 14 october 2010 tot 9 maart 2015. [40]
Zijn Staatssecretarisschap viel deels samen met de nog steeds
lopende ''We Are Here'' periode, uitgeprocedeerde vluchtelingen,
afkomstig uit asielopvangcentrum Ter Apel [later zouden zich
anderen bij hen aansluiten], die weliswaar uitgeprocedeerd waren, maar ook niet konden worden uitgezet naar hun land
van herkomst, hetzij omdat de ambassades niet meewerkten,
hetzij vanwege de oorlogssituatie, hetzij om andere factoren
buiten hun schuld. [41]
In zulke gevallen hoort de Staat [hier de Staatssecretaris
van Justitie of Minister van Vreemdelingenzaken] de tussen
wal en schip geraakte vluchtelingen alsnog een verblijfsvergunning te verlenen, het zogenaamde ''buitenschuldcriterium'' [42], maar dat gebeurde mooi niet!
Het was Teeven, die met deze groep te doen had, die in 2012
afzakte van Ter Apel naar Amsterdam, werd opgevangen in
de tuin van de Diakonie, daarna aan de Notweg in Osdorp belandde, haar zwerftocht van gekraakt pand naar gekraakt pand ondernam, gesteund door Kerken en solidaire
mensen en tot op de dag van vandaag op een rechtvaardige oplossing wacht [43], met als laatste Dieptepunt de rechtszaken,
die de ''solidaire'' Groen Links Wethouder Rutger Groot-Wassink
tegen hen begon....[44]
Maar goed, dat is na Teeven's tijd en niet Teeven's schuld.
Wat WEL zijn schuld/verantwoordelijkheid is, was zijn destijds
onbuigzame houding tegen de We Are Here Groep.
Het was Terugkeer [wat dus meestal niet mogelijk was] en
anders verrekken. [45]
Laten we EVEN aannemen, dat burgemeester van der Laan
[toen burgemeester van Amsterdam] nog naar een aannemelijke
oplossing zocht[46], een conclusie, die Ik nadrukkelijk NIET
heb getrokken [47], dan was het in ieder geval Teeven, die
hem de pas afsneed. [48]
Een keiharde was hij ja, wat hem de naam ''Fred de Vluchtelingenjager'' opleverde [49]
Gegeven door dichteres en activiste Joke Kaviaar [50]
DOLMATOV
Binnen het bestek van dit artikel ga ik niet uitgebreid in
op alle onrechtmatigheden van Teeven's beleid [of van de andere
door ondergetekende genoemde en beschreven Staatssecretarissen/Ministers, aangezien de discretionaire bevoegdheid hier Doel is], maar toch wil ik noemen zijn
verantwoordelijkheid voor de tragische zelfmoord van de Russische vluchteling Alexander Dolmatov, die door ernstig
falen van de verschillende onderdelen van de ''asielketen''
tot zelfmoord is gedreven in Uitzet en Detentiecentrum Rotterdam Airport [51]
JA, GEDREVEN!
Want uit onderzoek en berichtgeving bleek, dat Dolmatov
niet alleen reeel gevaar liep bij uitzetting naar Rusland,
omdat hij lid was van een oppositiepartij tegen de Russische
president Poetin en voor zijn verzet in Rusland was gearresteerd
[52], er waren om en rond zijn asielbehandeling ernstige
fouten gemaakt, waardoor hij dreigde te worden uitgezet.
Zo werd hij ten onrechte in vreemdelingenbewaring
geplaatst.
Informatie over Dolmatov die de vreemdelingenpolitie op papier had gezet was op verschillende plekken feitelijk onjuist. Ook had zijn advocaat, Marq Wijngaarden, op tijd beroep aangetekend tegen de afwijzing van de asielaanvraag.
Ook was de zorg in detentiecentrum Rotterdam een farce:
Zo hadden twee verpleegkundigen een arts moeten inschakelen om de zelfmoordneigingen van Dolmatov in te schatten. [53]
Ramp op ramp dus, met desastreuze gevolgen.
Zo vermeldt de Inspectie Justitie en Veiligheid
in haar rapport ''Het overlijden van Alexander Dolmatov''
onder andere in het Voorwoord onder ''Samenvattingen,
conclusies en aanbevelingen'':
''In samenhang bezien komt de Inspectie VenJ tot het oordeel dat er op verschillende momenten door verschillende organisaties in de vreemdelingenketen onzorgvuldig is gehandeld. Dit geldt ook voor hen die betrokken zijn bij de aan Dolmatov na zijn inbewaringstelling geboden juridische bijstand en medische zorg.'' [54]
Dat is duidelijke en harde taal genoeg!
Politiek was en is natuurlijk Teeven, als Staatssecretaris van Justitie,
die ook nog een keihard beleid voerde, verantwoordelijk, maar toch
overleefde hij het ''Dolmatov'' debat:
Oppositiepartijen SP, CDA, Partij voor de Dieren, D66, ChristenUnie en GroenLinks vonden [terecht] dat de staatssecretaris moest opstappen maar een motie daartoe werd niet gesteund door een meerderheid van PvdA, VVD, SGP, PVV en 50PLUS. [55]
Zo gaat dat in de politiek.
Waar een gewone burger in een dergelijk geval
mooi was vervolgd voor dood door schuld [56],
komt deze Asielschurk met de schrik vrij, net zoals
Verdonk en co destijds met de Schipholbrand. [57]
TEEVEN/DISCRETIONAIRE BEVOEGDHEID
Je zou denken, dat keiharde Fred de Vluchtelingenjager [58]
nauwelijks gebruik gemaakt heeft van zijn discretionaire
bevoegdheid, maar hij weet je te verrassen!
Teeven dus maakte maar liefst 300 keer gebruik van zijn
discretionaire bevoegdheid! [59]
Opmerkelijk was daarbij, dat Teeven een Kameroense
dorststaker een verblijfsvergunning verstrekte, volgens
sommige nieuwsbronnen, omdat hij beducht geweest
zou zijn voor de herhaling van het Dolmatov drama...[60]
V
KLAAS DIJKHOFF, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE [20 MAART 2015-4 OCTOBER 2017]
Daar heb je hem dan, de opvolger van Fred Teeven ''de Vluchtelingenjager'' [61]:
VVD Staatssecretaris van Justitie
Klaas Dijkhoff, onder het kabinet Rutte II, Staatssectretaris van 20 maart 2015 tot
4 october 2017[62], ook wel ''Klaas de Overvaller'' genaamd
[63]
Lees er het stuk van dichteres, schrijfster en activiste
Joke Kaviaar maar op na [64]
Of weten jullie het nog [waarschijnlijk niet, time flies
when you have fun....], diezelfde Klaas Dijkhoff,
die graag veiligheid als GUNST verleent aan mensen, die vluchten voor oorlog [65]
Een RECHT [66] omgebogen tot GUNST, als ware
Dijkhoff een Absolute Vorst....
Leuk Heerschap.....
Maar goed [of slecht]:
De perfiditeit van het beleid van Dijkhoff [en voorgangers/
opvolgers], hoewel even aangestipt [67] is hier het punt niet:
In dit stuk gaat het om de mate waarin hij en voorgangers
[en opvolger Mark Harbers] gebruik hebben gemaakt van
hun discretionaire bevoegdheid:
Daar gaat ie dan:
Klaas Dijkhoff, ''Klaas de Overvaller'' [68], maakte
240 keer gebruik van zijn discretionaire bevoegdheid. [69]
Valt mij nog mee....
VI
MARK HARBERS, STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE VAN
26 OCTOBER 2017 TOT 21 MEI 2019
''MENSELIJKE'' MARK........
And last, but not least:
Mark Harbers, Staatssecretaris van Justitie in kabinet
Rutte III [70], ''menselijke Mark'' [71], de man tijdens
wiens Staatssecretarisschap de discretionaire bevoegdheid zou
worden afgeschaft, of beter gezegd, overgeheveld naar de IND [72]
Zo ''menselijk'' was Mark Harbers, dat hij een asielzoeker, Ali Mohammed Al-Showaikh, liet uitzetten
naar Bahrein [73], waar hij vervolgens werd gearresteerd en volgens mensenrechtenorganisatie Amnesty International waren er sterkte aanwijzingen, dat hij was mishandeld! [74]
Amnesty International merkte daarover onder andere op in een verklaring:
''Hoewel algemeen bekend is hoe Bahrein omgaat met familieleden van politiek activisten besloot Nederland om Al-Showaikh uit te leveren aan Bahrein.''
EN
''Door Ali Mohammed al-Showaikh terug te sturen naar zijn land van herkomst maakte Nederland zich schuldig aan het non-refoulementprincipe (het verbod op terugzending naar een land waar de vluchteling vervolging te vrezen heeft of waar zijn leven of veiligheid in gevaar is). De Immigratie- en Naturalisatiedienst (IND) had moeten weten dat Al-Showaikh in Bahrein gevaar zou lopen.'' [75]
Weet u nog?
Dezelfde IND, die nu beschikt over de discretionaire bevoegdheid
......[76]
Over deze schandalige en onverkwikkelijke kwestie
zijn destijds nog Kamervragen gesteld door D'66 en de
Christen Unie [8 januari 2019] en later door de PvdA [7 maart
2019] [77]
Ook heeft ondergetekende destijds de Staatssecretaris aangeschreven [met daaraan gehecht eerdere correspondentie
over een uitzetting naar Soedan] [78]
Maar het ging over Harber's discretionaire bevoegdheid.
In een geruchtmakende zaak heeft hij daarvan gebruik gemaakt:
In de kwestie Howick en Lili [79]
En dan nu de Vraag, hoe vaak Harbers gebruik gemaakt
heeft van zijn discretionaire bevoegdheid?
Dat was slechts 26 keer! [80]
Het feit in aanmerking genomen, dat hij al twee jaar Staatssecretaris was, voordat de discretionaire bevoegdheid hem
werd ontnomen:
Dat zegt wel iets over zijn zelfverklaarde ''menselijkheid'' [81]
EPILOOG
Van Verdonk tot Harbers
Ik heb ze op een rijtje gezet, de bewindspersonen,
die gebruik hebben gemaakt van hun discretionaire bevoegdheid.
De een meer dan de ander.
Sommigen verrasten me, van anderen [Leers/Harbers] vond ik
het liggen in de Lijn der Verwachting.
Als er meer gebruik is gemaakt van die discretionaire bevoegdheid, is dat fijn voor betrokkenen natuurlijk.
Maar mijn mening over die bewindslieden is niet veranderd.
Want veel of weinig gebruik van die discretionaire bevoegdheid:
Het beleid deugt in grond niet, zolang vluchtelingen worden
gecriminaliseerd, rechteloos gemaakt en opgesloten.
Zolang ook maar EEN iemand wordt uitgezet naar een
onveilig land.
Ik heb gezegd.
ASTRID ESSED
ZIE VOOR TEKST VAN TROUW ARTIKEL, DE NOTEN
EN DE WETENSWAARDIGHEDEN VAN MINISTER
MARC WEERWIND EN DE STRAFBAARSTELLING
ILLEGALITEIT
OF