De zachte krachten zullen .............

Wat mijn verwachtingen voor 2020 betreft ben ik hoopvol gestemd, alle ten hemel schreiende wantoestanden ten spijt. Hoe deprimerend ook, op termijn wegen deze niet op tegen het gestaag groeiende democratiebesef van eenheid in verscheidenheid. De gedachte die na de verschrikkingen van WO-II  gemeengoed is geworden, gesymboliseerd door de VN.

Probleem is alleen de beleidsmatige vertaling daarvan. Want daarvoor zullen we afscheid moeten nemen van het ondemocratische partijpolitieke (wie regeert dicteert) en financieel-economische (wie betaalt bepaalt) gedachtegoed, dat momenteel het uitzichtloze maatschappelijk reilen en zeilen in zijn wurgende greep houdt.

De wurggreep die uiteindelijk niet opgewassen zal blijken te zijn tegen de zachte krachten van het democratiebesef, die de wereld langzaam maar zeker hebben overspoeld. Onstuitbare hoopvolle tegenkrachten die Henriëtte Roland Holst zo subliem heeft gevangen in haar profetische gedicht: "De zachte krachten (dus niet de Trumps en Soleimani's) zullen zeker winnen in 't eind".