Comfort zone.

 De angst die de aanslagen in Parijs hebben veroorzaakt houdt België momenteel in zijn greep. Alleszins begrijpelijk, maar het probleem is alleen dat die angst niet weg te nemen is met oorlogsverklaringen of het opschroeven van veiligheidsniveaus, omdat terreur niet alleen ons persoonlijk bedreigt, maar bovenal een bedreiging is voor onze totale leefomgeving. Onze comfort zone die anno 2015 onze hele aardbol omsluit, maar niet als zodanig functioneert, getuige de constante terreurdreiging. Het schoolvoorbeeld van de niet te winnen strijd om de macht.

Maar het niet kunnen(!) functioneren als comfort zone komt niet alleen daardoor, maar ook door een andere vorm van terreur. Te weten de terreur waar ons milieu dagelijks zwaar onder gebukt gaat, in de vorm van ontbossing, overbevissing, verwoestijning, vervuiling en dergelijke.

Gelukkig staat de aanpak van deze milieuterreur centraal bij de komende VN-klimaattop in Parijs. Maar helaas is nu al te voorzien dat de uitslag daarvan niet gunstig zal uitpakken voor onze comfort zone. Daarvoor zal het tweekoppige mondiale terreurmonster, dat voor al wat leeft een bedreiging is, in zijn geheel op de VN-snijtafel gelegd moeten worden. En dat is mogelijk via de ombouw van onze volkerenorganisatie van een organisatie van regeringen die primair het nationaal of eigenbelang voorstaan, tot een mondiaal beleidsorgaan met bovennationale bevoegdheden, dat primair staat voor het mondiaal of algemeen belang: “Het behoud van onze veilige Comfort Zone, die definitief verloren dreigt te gaan door de tweeledige terreurdreiging”.